ΠαρΕΛΑΣεις και εκφοβισμός

Ένα πρώτο συμπέρασμα από τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου είναι το πόσο αποστασιοποιημένο είναι το πολιτικό σύστημα από το κοινό λαϊκό αίσθημα

Οι ξένοι δημοσιογράφοι που παρακολούθησαν την παρέλαση στην Αθήνα έγραψαν πως είναι πρωτοφανής στα διεθνή χρονικά τέτοια αστυνομοκρατία σε μια εθνική επέτειο. Αυτό από μόνο του δείχνει πόσο πολύ φοβάται πλέον το καθεστώς του mr Papadimos τον απλό Έλληνα πολίτη.

Μάλιστα, είχαμε και εκατοντάδες «προληπτικές» προσαγωγές. Αλήθεια, πόσες τέτοιου είδους προσαγωγές είχαμε στις 25 Μαρτίου του 1973 και πόσες φέτος; Μπορεί να μας απαντήσει κάποιος με στοιχεία από τα αρχεία της αστυνομίας; Ή μήπως έτσι θα φανεί πως οι κυβερνώντες σήμερα φοβούνται το λαό περισσότερο και από τους δικτάτορες τότε;

Η δικαιολόγηση της αστυνομοκρατίας με το σαθρό επιχείρημα πως έτσι μας προστατεύουν από «ακραίες δυνάμεις που θέλουν να διχάσουν τους Έλληνες» δεν πείθει.

Τα περί διχασμού είναι φληναφήματα. Ο Έλληνας σήμερα δεν έχει κανένα λόγο να στραφεί εναντίον των συμπολιτών του. Ο ελληνικός λαός σύσσωμος υποφέρει από το καθεστώς φτωχοποίησης που έχει επιβάλλει η τρόικα. Τα μόνα πρόσωπα που νιώθει στο «αντίπαλο στρατόπεδο» είναι οι συνεργάτες της, που αποτελούν μία σαθρή μειοψηφία.

Στο κάτω κάτω, αν εκείνοι που δημιουργούν τα επεισόδια στις παρελάσεις είναι πραγματικά ακραίοι και δεν εκφράζουν το μέσο Έλληνα πολίτη, θα απομονώνονταν και ο κόσμος δεν θα τους ακολουθούσε.

Όμως, στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου 2011 ο λαός ενωμένος είχε απομακρύνει από τις εξέδρες των επισήμων αυτούς που πίστευε πως δεν τον εκφράζουν πλέον και επομένως δεν έχουν δικαίωμα να βρίσκονται εκεί.

Ο λαός με αυτή τη συμβολική κίνηση άσκησε την κυριαρχία του, δείχνοντας πως δεν ανέχεται περαιτέρω την κατάχρηση της εξουσίας και το ξεπούλημα της χώρας από αυτά τα πρόσωπα, στα οποία κακώς την εμπιστεύτηκε. Η έκταση του φαινομένου, η αυθόρμητη και αθρόα συμμετοχή του κόσμου απογύμνωσαν τότε την κυβέρνηση Παπανδρέου και της αποστέρησαν το δικαίωμα να κυβερνά πλέον. Αυτό προσπάθησε να αποφύγει στις 25 Μαρτίου το καθεστώς του Papadimos.

Τρέμουν, επίσης, μήπως ένα απλό γιουχάισμα θα αποτελέσει τη θρυαλλίδα που θα εξελιχθεί σε μία περισσότερο δυναμική έκρηξη της αγανάκτησης και της οργής του κόσμου που θέλει να διεκδικήσει τη χώρα του και τη ζωή του.

Για το λόγο αυτό, όπου η αστυνομία δεν μπόρεσε να εγγυηθεί πως θα αποφευχθούν τέτοιου είδους φαινόμενα, αποφασίστηκε μη διεξαγωγή της μαθητικής παρέλασης, όπως στο Δήμο Καλλιθέας. Στην Καλλιθέα, ωστόσο, μαθητές σημαιοφόροι μαζί με τους γονείς και τους δασκάλους τους, παρήλασαν στους κεντρικούς δρόμους της πόλης και έψαλλαν τον εθνικό ύμνο στο ηρώο στην Πλ. Κύπρου.

Τελικά, το καθεστώς τρόικας - δικομματισμού δεν είναι παντοδύναμο, όπως θέλουν να μας πείσουν τα μμε των μεγαλοεργολάβων. Το σύστημα της διαπλεκόμενης διακυβέρνησης καταρρέει. Πλέον, προσπαθεί να παρατείνει την παρουσία του στην εξουσία μόνο τρομοκρατώντας τον λαό. Μένει μόνο ο λαός να οργανωθεί, να πάρει τις τύχες στα χέρια του και να πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων τις άχρηστες και ξενόδουλες ηγεσίες.

Το «πετυχημένο» PSI

Το PSI δεν διασφαλίζει υποχρεωτικά τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Απαλλάσσει, ωστόσο, τις τράπεζες από το σοβαρό κόστος που θα τις επιβάρυνε, εάν η Ελλάδα προχωρούσε σε default (πτώχευση), ενώ θα βρίσκονταν τα μεγάλα πακέτα των ελληνικών ομολόγων στα χέρια τους.

Πλέον, μπορούν να σύρουν τη χώρα μας σε πτώχευση χωρίς κανέναν κίνδυνο γι αυτές. Αυτή είναι η ουσία της «επιτυχίας» του Παπαδήμου.

Με τους Βενιζέλο και Σαμαρά να δεσμεύονται δια της υπογραφής τους στους δανειστές μας πως -για το υπόλοιπο του πολιτικού τους βίου- δεν θα παρεκκλίνουν από τα μνημόνια και τις συμβάσεις κατεδάφισης της κοινωνίας και φτωχοποίησης του λαού μας, τα οποία ακολουθούν το «πετυχημένο» PSI.

Όσον αφορά στην εθνική μας κυριαρχία; Η δανειακή σύμβαση -που ορίζει το αγγλικό δίκαιο ως εφαρμοστέο- δεσμεύει «αμετάκλητα» τόσο το ελληνικό κράτος όσο και την Τράπεζα της Ελλάδος στην αποκλειστική αρμοδιότητα των δικαστηρίων του Λουξεμβούργου και τα Ευρωπαϊκά δικαστήρια, όπως ορίζεται στην παράγραφο 15.3 της προηγούμενης σύμβασης.

Η νέα δανειακή σύμβαση προβλέπει ρητά πως κάθε απόφαση των δικαστηρίων αυτών θα είναι «αμετάκλητη και εκτελεστή στην Ελληνική Δημοκρατία». Ακόμη: «Ούτε το δικαιούχο κράτος-μέλος, ούτε η Τράπεζα της Ελλάδος, ούτε κανένα από τα αντίστοιχα περιουσιακά τους στοιχεία εξαιρούνται λόγω εθνικής κυριαρχίας…»

Διαπιστώνετε πόσο αξιόπιστοι είναι ο Βενιζέλος, ο Σαμαράς και όσοι προσπαθούν να μας διαβεβαιώσουν πως το Δίκαιο Αναγκαστικής Εκτέλεσης που διέπει τα νέα ομόλογα μετά την ανταλλαγή (PSI) πρακτικά είναι το …ελληνικό.

Μάθετε και το χειρότερο: Η νέα σύμβαση δίνει χρήματα για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, με εγγύηση το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων των τραπεζών που ανακεφαλαιοποιούνται. Ποια είναι τα περιουσιακά στοιχεία των τραπεζών; Οι καταθέσεις, οι χορηγήσεις (δάνεια) και οι εμπράγματες εγγυήσεις που έχουν βάλει οι πολίτες και οι επιχειρήσεις προκειμένου να δανειστούν.

Η νέα δανειακή σύμβαση προβλέπει πως οι δανειστές μας μπορούν να προχωρήσουν σε τιτλοποίηση των περιουσιακών στοιχείων των τραπεζών που ανακεφαλαιοποιούν, ανεξάρτητα από τις αποφάσεις των ίδιων των τραπεζών ή της ελληνικής κυβέρνησης.

Συνεπώς, οι δανειστές μας μπορούν να αρπάξουν, όχι μόνο τη δημόσια περιουσία, αλλά πλέον και τις καταθέσεις μας και την ιδιωτική περιουσία που έχουμε υποθηκεύσει στις τράπεζες.

Αυτά «πέτυχαν» με το PSI οι Παπαδήμος, Βενιζέλος, Σαμαράς και οι 200 βουλευτές -θεραπαινίδες του Τόμσεν- που σύρθηκαν και ψήφισαν το 2ο μνημόνιο και τον εφαρμοστικό νόμο.

Χωρίς μεσάζοντες

Επιτέλους! Ξύπνησαν κάποιοι Έλληνες παραγωγοί και τόλμησαν να παρακάμψουν τους μεσάζοντες και την αισχροκέρδεια. Έκαναν πέρα τα «παράσιτα» που εκτινάσσουν στα ύψη τις τιμές από το χωράφι μέχρι τους πάγκους της λαϊκής και τα ράφια των super markets.

Στην Κατερίνη, το Βόλο, τη Βέροια, το Νευροκόπι και αλλού καινοτόμησαν αξιοποιώντας τη δύναμη του διαδικτύου και πούλησαν τις πατάτες τους σε τιμή συμφέρουσα και για τους ίδιους και για τους καταναλωτές.

Εκατοντάδες οικογένειες παραγγέλνουν μέσω διαδικτύου φθηνές πατάτες με 2,5 ευρώ το 10κιλο (δηλ. 25 λεπτά το κιλό). Το αποτέλεσμα ήταν αρκετά super markets να κατεβάσουν την τιμή της πατάτας γύρω στα 30 λεπτά το κιλό.

Τη σκυτάλη πήρε η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ακόμα και δήμοι του λεκανοπεδίου (Γαλατσίου και Ελληνικού-Αργυρούπολης) ανακοίνωσαν στους δημότες τους πως μπορούν να παραγγέλνουν συμπληρώνοντας ένα έντυπο στο Δημαρχείο.

Οι καταναλωτές, απαντώντας σε ερωτηματολόγιο στο διαδίκτυο, επέλεξαν σε ποσοστό 55% το ελαιόλαδο ως το κατεξοχήν προϊόν που θα ήθελαν να προμηθεύονται απευθείας από τους παραγωγούς, ενώ ακολουθούν το αλεύρι (11%), τα μακαρόνια, τα φασόλια και το ρύζι.

Ενόψει Πάσχα έπονται και οι κτηνοτρόφοι. Ανακοίνωσαν πως προτίθενται και αυτοί να παρακάμψουν τους μεσάζοντες και να διαθέσουν φτηνά αμνοερίφια. Η απευθείας διάθεση του πασχαλινού οβελία θα σημαίνει κέρδος τουλάχιστον 2,5 ευρώ ανά κιλό για τον παραγωγό και έκπτωση για τον καταναλωτή 3-4 ευρώ.

Ξύπνησε και το υπ. Ανάπτυξης. Σχεδιάζει τη δημιουργία μιας ηλεκτρονικής λαχαναγοράς.
Σε αυτήν θα συμμετέχουν παραγωγοί νωπών προϊόντων αλλά και μεταφορείς, οι οποίοι θα ενημερώνουν τους καταναλωτές για το είδος, την ποιότητα, την προέλευση, την ποσότητα, την τιμή και την τοποθεσία των προϊόντων τους.

Βεβαίως, το φαινόμενο η τιμή από τον παραγωγό να φτάνει στον καταναλωτή υπερδιπλάσια κάθε άλλο παρά έχει εκλείψει. Οι μεσάζοντες θερυβημένοι απειλούν: «Αυτό θα τελειώσει και σύντομα θα γυρίσετε σε μας».

Ωστόσο, η αρχή έγινε. Σε περίοδο κρίσης η «μαφία» των μεσαζόντων δεν έχει θέση στην αγορά. Και αφού η κρατική διοίκηση και οι υπεύθυνοι φορείς, επί δεκαετίες, δεν έδειξαν πως διαθέτουν την ισχύ ή τη βούληση να περιορίσουν την αισχροκέρδεια αυτών που παρασιτούν στην ελληνική αγορά, το έπραξαν οι παραγωγοί. Εμείς, ως καταναλωτές οφείλουμε να στηρίξουμε αυτές τις πρωτοβουλίες. Αυτό επιτάσσει το συμφέρον μας.

Διαλύεται η δημόσια εκπαίδευση

Το 2ο μνημόνιο (στο οποίο είπαν ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ τόσο το ΠΑΣΟΚ του 8% όσο και ο «αντιμνημονιακός εθνικιστής» Σαμαράς και οι νεο-δοσίλογοι που πειθάρχησαν στα κελεύσματα της τρόικας) κόβει από τον προϋπολογισμό τα 24 εκατ. ευρώ, που είχαν αρχικά προβλεφθεί για αμοιβές αναπληρωτών την επόμενη σχολική χρονιά.

Ενδεικτικά την τρέχουσα σχολική χρονιά οι αναπληρωτές ανέρχονται σε 20.000. Αυτό σημαίνει 20.000 κενά από εκπαιδευτικό προσωπικό κατά τη νέα σχολική χρονιά, καθώς προβλέπονται μηδενικοί διορισμοί μονίμων και ελάχιστες προσλήψεις αναπληρωτών.

Η κα Διαμαντοπούλου προτίθεται να τα καλύψει: α) με συγχωνεύσεις των σχολικών μονάδων, β) με αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών, γ) με αύξηση των μαθητών ανά τμήμα, που είναι ήδη 30 ανά αίθουσα.

Βεβαίως, η υπουργός της «προοδευτικής» παράταξης υπέγραψε μόλις στα μέσα Φεβρουαρίου την καταβολή 343.000 ευρώ για υπερωρίες υπαλλήλων, συμβούλων και παρατρεχάμενων του υπουργείου και του πολιτικού της γραφείου, μόνο για το 1ο τετράμηνο του 2012.

Η εν λόγω υπουργός και οι πολυάριθμοι και παχυλά αμειβόμενοι σύμβουλοί της πληρώνονται από τον ελληνικό λαό για να αντιγράφουν το πορτογαλικό μοντέλο, το οποίο συγκέντρωσε τους μαθητές σε τεράστια σχολικά συγκροτήματα, προκειμένου να εξοικονομηθούν χρήματα από τις κοινές υποδομές και το ενιαίο προσωπικό.

Τι θα γίνει όμως με τις μετακινήσεις και την ασφάλεια των μαθητών; Γιατί στα πολυάριθμα σχολικά συγκροτήματα -βλ. Γκράβα- οργιάζουν η παραβατικότητα και οι έμποροι ναρκωτικών.

Η εκπαίδευση στη χώρα μας θα έχει στο εξής δύο ταχύτητες. Η ποιοτική παροχή της θα περιορίζεται μόνο σε όσους μπορούν να πληρώσουν. Για τους υπόλοιπους …ο Θεός να βάλει το χέρι του. Οι χορηγοί θα «αλωνίζουν» στο δημόσιο σχολείο και οι γονείς θα πληρώνουν ακόμη περισσότερα για τη «δωρεάν» Παιδεία.

Κλείνοντας, αξίζει να αναφερθεί πως -σύμφωνα με καταγγελίες των κατοίκων- το ιστορικό 2ο λύκειο της Αθήνας οδηγείται σε κλείσιμο, ενώ μεθοδεύεται η μετατροπή του σε χώρο «φιλοξενίας» λαθρομεταναστών. Δηλαδή, η κυβέρνηση, αντί να δώσει ουσιαστικές λύσεις στο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, δρομολογεί την μετατροπή σχολείων σε κέντρο «φιλοξενίας» των λαθρομεταναστών. Και μη χειρότερα…