Δύο μέτρα και δύο σταθμά…

Εφημερίδα "Ελεύθερη Ώρα"
9 Οκτωβρίου 2007, σελ. 2

Αυτή τη φορά θα ήθελα να θίξω δύο περιπτώσεις που καταδεικνύουν την πολιτική διγλωσσία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Περίπτωση 1η:
Συνελήφθη ο εικοσιτριάχρονος υιός υψηλόβαθμου στελέχους του ΣΥ.ΡΙΖ.Α να συμμετέχει σε ληστεία τραπέζης. Στην κατοχή του βρέθηκαν δύο περίστροφα και χειροβομβίδα. Πολύ ορθά ο κ. Αλέκος Αλαβάνος δήλωσε πως είναι άδικο να καταλογιστεί συλλογική ή οικογενειακή ευθύνη. Υπογραμμίζω ότι συμφωνούμε απολύτως.
Ωστόσο, η διγλωσσία του κου Αλαβάνου, αλλά και της πλειονότητας των στελεχών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α εντοπίζεται στο γεγονός ότι σε κάθε δημόσια εμφάνιση τους δεν χάνουν την ευκαιρία να χαρακτηρίσουν τον ΛΑ.Ο.Σ σαν ακροδεξιό και ρατσιστικό κόμμα, επειδή στα πρωτοκλασάτα στελέχη του συγκαταλέγεται ο νυν Βουλευτής κ. Θάνος Πλεύρης, υιός του κου Κωνσταντίνου Πλεύρη.
Μάταια τα στελέχη του ΛΑ.Ο.Σ, αλλά και ο ίδιος ο Γ. Καρατζαφέρης υπογράμμιζαν πως ούτε ο Χίτλερ δεν ζητούσε οικογενειακή ευθύνη. Τα στελέχη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α ωρύονταν με φανατισμό ότι το μήλο πέφτει κάτω από την μηλιά.

Φανταστείτε να είχε συλληφθεί συγγενής κάποιου πρωτοκλασάτου στελέχους του ΛΑ.Ο.Σ, τι φασαρία θα γινόταν στα πρωτοσέλιδα και στα τηλε-παράθυρα, με τους θολοκουλτουριάρηδες να κραυγάζουν κινδυνολογώντας για ακροδεξιά τρομοκρατία.
Αντιθέτως, τώρα ζητούν διάλογο με τους αντιεξουσιαστές για να διαπιστώσουν τι είναι αυτό που τους παρασύρει σε αυτή τη συμπεριφορά. Λες και πρόκειται για δεκατετράχρονα παιδιά που χρειάζονται διαπαιδαγώγηση.

Περίπτωση 2η:
Το βράδυ του Σαββάτου 29 Σεπτεμβρίου, στην έκθεση βιβλίου της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, ομάδα 75 περίπου κουκουλοφόρων επέδραμε στο περίπτερα των εκδόσεων Γεωργιάδη, «Ελεύθερη Σκέψις» και «Νέα Θέσις», έκαψαν τα βιβλία, απείλησαν με όπλο και τραυμάτισαν σοβαρά με λοστούς και ρόπαλα δύο εικοσάχρονους υπαλλήλους που τόλμησαν να αντισταθούν. Στη συνέχεια οι αντεξουσιαστές έφυγαν ανενόχλητοι.
Παρά το γεγονός ότι στελέχη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α ρωτήθηκαν επανειλημμένως σχετικά, -ακόμα και στη Βουλή από τονκ. Άδωνι Γεωργιάδη- δεν καταδίκασαν το γεγονός. Αυτό δεν τους τιμά. Πόσο μάλλον αν θυμηθούμε πως, όταν ομάδα της Χρυσής Αυγής έκαψε δημοσίως το βιβλίο της κας Ρεπούση, κατηγόρησαν σαν ηθικό αυτουργό τον ΛΑ.Ο.Σ και τα στελέχη του, τα οποία είχαν ήδη καταδικάσει άμεσα και απερίφραστα το δυσάρεστο συμβάν.
Άλλωστε, ο ΛΑ.Ο.Σ ζήτησε την απόσυρση του βιβλίου της 6ης από τα σχολεία, όχι από τα βιβλιοπωλεία, ενώ η Χρυσή Αυγή αντιπολιτεύεται τον ΛΑ.Ο.Σ με μένος αντίστοιχο με αυτό του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Φαίνεται, λοιπόν, πως η δημοκρατικότητα και η ανοχή της νεοταξικής αριστεράς στην Ελλάδα εξαντλείται στα βιβλία που εκφράζουν ταυτόσημες ή παρεμφερείς ιδέες με τις δικές της. Το αν θα καούν τα υπόλοιπα ή αν οι εκδότες τους και οι βιβλιοπώλες θα προπηλακιστούν από τους αγαπημένους τους αντεξουσιαστές, τους αφήνει παγερά αδιάφορους, Ας μην υποθέσω, ίσως όχι άδικα, ότι θα χαμογελούν με μισαλλόδοξη χαιρεκακία.