Σχολικές παρελάσεις

Τα τελευταία χρόνια, όταν πλησιάζει κάποια εθνική επέτειος, τα τηλεοπτικά παράθυρα γεμίζουν με εκπροσώπους της νεοταξικής αριστεράς που ωρύονται πως «καταπιέζονται οι μαθητές», ότι καιοι παρελάσεις αποτελούν «μιλιταριστικό κατάλοιπο φασιστικών καθεστώτων, δηλητήριο του εθνικισμού, καλλιέργεια του μίσους προς τους γειτονικούς λαούς» καταλήγουν στο αίτημα για την κατάργησή τους.

Την τελευταία πενταετία οργανώθηκε ολόκληρη καμπάνια ενάντια στις παρελάσεις, που περιελάμβανε υπογραφές εκπαιδευτικών και διημερίδες με εισηγήσεις και συζητήσεις. Εβδομάδες πριν την εθνική επέτειο οργανώσεις επαγγελματιών «αντιρατσιστών» προσκαλούν σε συζητήσεις, οργανώνουν κινητοποιήσεις φορέων, συλλόγων, σωματείων για δράσεις στα σχολεία, ακόμα και για παρέμβαση την ημέρα της μαθητικής παρέλασης.

Χαρακτηρίζουν την παρέλαση αντιπαιδαγωγική διαδικασία, μια επί της ουσίας στρατιωτική εκδήλωση, όπου «οι διακρίσεις μεταξύ των μαθητών και μαθητριών ξεπερνούν κάθε προηγούμενο εκπαιδευτικής δραστηριότητας, με τα αγόρια μπροστά και τα κορίτσια πίσω, τους ψηλούς μπροστά και τους κοντούς στην ουρά…»

Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια το εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν περιβάλλει τις εθνικές εορτές στα σχολεία με την αίγλη και το νόημα που θα έπρεπε να έχουν. Δεν προσέφερε στη νέα γενιά το απαιτούμενο ιδεολογικό υπόβαθρο μέσα από τα μαθήματα της ιστορίας και της λογοτεχνίας. Να συνειδητοποιήσουν οι μαθητές και οι μαθήτριες πως η παρέλαση αποτελεί εκδήλωση μνήμης, αναγνώρισης, ευγνωμοσύνης και τιμής απέναντι σε εκείνους που όρθωσαν ανάστημα, διακινδύνευσαν ή θυσίασαν ακόμα την ίδια την ύπαρξή τους για να ζουν ελεύθερα οι επόμενες γενιές.

Να μην παρεξηγούν την ουσία των σχολικών εκδηλώσεων και των παρελάσεων και να μην τις αντιμετωπίζουν σαν αγγαρεία ή σαν ευκαιρία να γλιτώσουν μάθημα. Να συμμετέχουν, επειδή το αισθάνονται, το επιθυμούν και όχι επειδή τους επιβάλλεται.

Όλα αυτά σε μία εποχή που κάποιοι Έλληνες μαθητές, ευτυχώς όχι πολλοί, αγνοούν ακόμα και το τι εορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου ή την 25η Μαρτίου. Ενώ ο εθνικισμός των γειτόνων μας στην Αλβανία, στην Βαρδαρία (Σκόπια) και στην Τουρκία είναι εντονότατος, σε σημείο που ζητούν αλλαγή των βαλκανικών συνόρων.

Όλοι αυτοί οι κύριοι -που χαρακτηρίζουν τις παρελάσεις πρόβες μιλιταριστικού μίσους- έχουν ξεχάσει και οι ίδιοι που οφείλουν σήμερα την ελευθερία τους και δη την ελευθερία του λόγου τους για να εκφράζουν οιαδήποτε άποψη! Ας μας απαριθμήσουν, ακόμα, τις αλλαγές των συνόρων που συνέβησαν στα Βαλκάνια τα τελευταία 200 χρόνια, χωρίς να προηγηθεί πολεμική σύρραξη. Με την ιδιότητα του ιστορικού επιστήμονα μπορώ να τους διαβεβαιώσω πως δεν υπάρχει ούτε μία.

Εκτός και εάν έχουν παρανοήσει και πιστεύουν ειλικρινά πως η Νέα Τάξη θα επιβάλλει στο άμεσο μέλλον και αμαχητί την κατάργηση των Εθνικών Κρατών, με συνέπεια να παύσουν άπαξ διά παντός οι πολεμικές συγκρούσεις… Καλό θα ήταν να αντιληφθούν πως ο πόλεμος είναι φαινόμενο πολύ παλαιότερο από την συγκρότηση των εθνικών κρατών.

Οικονομική κηδεμονία και κερδοσκόποι

Όσοι θεωρείτε ότι οι περικοπές στο εισόδημα των εργαζομένων θα είναι έκτακτες και προσωρινές, αυταπατάστε. Ακόμη και αν η κυβέρνηση πετύχει την πτώση του ελλείμματος κάτω από το 3% στα επόμενα τρία χρόνια. Και αυτές οι περικοπές είναι το πρελούδιο σε μία καταιγίδα μέτρων εξουθενωτικής λιτότητας.

Οι κομισάριοι της ΕΕ, «κηδεμόνες» και ρυθμιστές της σύγχρονης οικονομικής κατοχής της πατρίδας μας, τονίζουν συνεχώς πως νέα σκληρότερα μέτρα εξαθλίωσης των ελληνικού λαού θα επιβληθούν και το 2011 και το 2012.

Οι ελίτ που χαράζουν τη στρατηγική της ΕΕ πιέζουν να φτωχύνουν όχι μόνο οι Ιρλανδοί, οι Έλληνες, οι Πορτογάλοι ή οι Ισπανοί, αλλά όλοι ανεξαιρέτως οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι, γιατί δήθεν έτσι θα γίνει πιο ανταγωνιστική η ευρωπαϊκή οικονομία.

Είναι προφανές πως έχουν βάλει στο στόχαστρο την κατάλυση του κοινωνικού κράτους. Ανεξάρτητα από τα δημόσια ελλείμματα και τα χρέη οι κυβερνήσεις των «27» λαμβάνουν ή σκοπεύουν να λάβουν μέτρα προς αυτήν την κατεύθυνση.

Βέβαια στα κατευθυνόμενα μμε διατυμπανίζουν πως κήρυξαν τον πόλεμο στους «κερδοσκόπους». Όμως, οι κερδοσκόποι αδιαφορούν, αν οι κυβερνήσεις θα ξεζουμίσουν ή όχι τους εργαζόμενους των χωρών τους. Όσο βλέπουν τους ευρωπαίους ηγέτες άτολμους, θα κατασπαράζουν τον ένα μετά τον άλλο τους αδύναμους κρίκους της Ευρωζώνης με τοκογλυφικά επιτόκια.

Οι κερδοσκόποι κερδίζουν μόνο όταν δανείζουν. Πρωταρχικός στόχος τους είναι να τρομοκρατήσουν το υποψήφιο κράτος - θύμα τους, για να το δανείσουν τελικά με ιλιγγιώδη επιτόκια… Το θέμα είναι να μην πανικοβληθεί η ηγεσία. Πχ η Ελλάδα με έλλειμμα 12,7% δανείστηκε με επιτόκιο 6,4%. Η Ισπανία με έλλειμμα 11,4% δανείστηκε με 3%...

Τώρα, πώς οι ελληνικές κυβερνήσεις (συμπεριλαμβανομένης της σημερινής) θα μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα με τα αρπακτικά της διεθνούς κερδοσκοπίας, όταν δεν θέλουν ή δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την εγχώρια αισχροκέρδεια. Καθημερινά, στη λαϊκή και το super market πληρώνουμε τα ίδια προϊόντα σε υπερδιπλάσια τιμή από τη Γερμανία και τη Γαλλία, ενώ οι μισθοί μας είναι σχεδόν οι μισοί.

Έχουμε αγανακτήσει με την προκλητική απραξία των κυβερνώντων που αφήνουν τα καρτέλ και τους αεριτζήδες μεσάζοντες να θησαυρίζουν ανενόχλητοι σε βάρος καταναλωτών και παραγωγών. Ας μην τρέφουμε ψευδαισθήσεις ως λαός ότι οι ίδιοι άνθρωποι θα μας απαλλάξουν από την παρουσία της διεθνούς κερδοσκοπίας.

Τέλος, ας έχουμε κατά νου πως η οικονομική υποτέλεια μιας χώρας οδηγεί και σε εθνικές συμφορές. Η Ελλάδα έχει ανοιχτά ζητήματα όσον αφορά στα ελληνοτουρκικά, στο Κυπριακό και στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων. Μέχρι στιγμής, η παρούσα κυβέρνηση δεν δείχνει να προβάλλει επαρκή αντίσταση στα κελεύσματα των ισχυρών, υπακούοντας πειθήνια σε ό,τι υπαγορεύουν οι ξένοι δυνάστες στα οικονομικά μας. Όσοι έχουν διεκδικήσεις εναντίον της, κατανοούν ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να επιχειρήσουν να αρπάξουν ό,τι μπορέσουν.

Πώς έκρυβαν οι Ναζί τους θησαυρούς των κατακτημένων

Με αφορμή τα υβριστικά δημοσιεύματα στο γερμανικό τύπο για τη χώρα μας, πολύς λόγος γίνεται για το ζήτημα της λεηλασίας του χρυσού και των οικονομικών πόρων της Πατρίδας μας κατά την κατοχή. Είναι επίκαιρη, επομένως, η αναφορά στην ανακάλυψη του μεγαλύτερου «ναζιστικού» θησαυρού από τα συμμαχικά στρατεύματα το 1945.

Σε αλατωρυχεία βάθους 800 μέτρων κοντά στο χωριό Merkers, νοτιοδυτικά του Βερολίνου. Διαθέτουν πέντε εισόδους και 58 χλμ σήραγγες. Οι Ναζί είχαν μεταφέρει τους θησαυρούς του Τρίτου Ράιχ από την πρωτεύουσα, σε αυτήν την κρυψώνα, επειδή οι Ρώσοι προέλαυναν γοργά στις ανατολικές πεδιάδες.

Στις σήραγγες αυτές βρέθηκαν:
-7 δισ. ευρώ σε 550 σάκους με ράβδους χρυσου.
-18.527 χρυσά νομίσματα της Γαλλίας, της Ελβετίας, και της Ελλάδας.
-Χιλιάδες χρυσά και ασημένια κοσμήματα και πολύτιμοι λίθοι.
-Πίνακες και έργα τέχνης αμύθητης αξίας, αλλά και σημαντικά βιβλία.
-Γερμανικοί καλλιτεχνικοί θησαυροί.
-Μερικές σακούλες με χρυσά δόντια από τα θύματα των στρατοπέδων συγκέντρωσης.

Είναι ο μεγαλύτερος θησαυρός των Ναζί που αποθηκεύτηκε σε ένα μέρος. Από εδώ και πέρα υπάρχουν δύο εκδοχές:

α) Οι θησαυροί φορτώθηκαν σε δεκάδες φορτηγά και αναχώρησαν σε άγνωστη κατεύθυνση και τίποτε δεν έγινε από τότε γνωστό για την τύχη του θησαυρού.

β) Η μετακίνηση έγινε με τρένο καταλαμβάνοντας το μέγεθος δεκατριών βαγονιών. Τα αγαθά και τα έργα τέχνης που διασώθηκαν, μεταφέρθηκαν στην τράπεζα Reichsbank της Φραγκφούρτης, για την ταξινόμηση περιουσιών.

Αξίζει να αναφερθεί πως ακόμα και σήμερα, πολλά έργα τέχνης και χρυσαφικά που λεηλατήθηκαν από τους Ναζί εξακολουθούν να αγνοούνται.