Μαθητικές καταλήψεις

το σύγχρονο «παιδομάζωμα» της αριστεράς

Εφημερίδα "Α1"
25 Οκτωβρίου 2008, σελ. 31

Οι καταλήψεις αποτελούν αντικείμενο μικροπολιτικής εκμετάλλευσης. Οι ίδιοι οι καταληψίες δήλωσαν στα μμε πως μέλη από τις νεολαίες της αριστεράς τους παρέχουν αλυσίδες, λουκέτα και υλικά για να φτιάξουν πανώ.

Είναι πασίγνωστο πως τα διάφορα «συντονιστικά» των καταλήψεων είναι βγαλμένα απ' ευθείας από τα φυτώρια της ΚΝΕ. Ήδη η ΚΝΕ πραγματοποιεί στα σχολεία εκστρατεία ενημέρωσης, ενώ ταυτόχρονα ο ΣΥΡΙΖΑ, οργανώνει μέσα σε σχολικά συγκροτήματα συζητήσεις με τίτλο «Η παιδεία κατεδαφίζεται» (βλ. φωτό άνω). Ανεπίτρεπτο και αδιανόητο το σχολείο να γίνεται χώρος απροκάλυπτης κομματικής προπαγάνδας.

Η αριστερά, τις δύο τελευταίες δεκαετίες, έχει στερηθεί τους οικοδόμους, τους ανθρώπους που πύκνωναν κάθε διαδήλωση και κινητοποίησή της ως τις αρχές της δεκαετίας του ’90, λόγω της αντικατάστασής τους με μετανάστες. Καθώς δεν πείθει τους εργαζόμενους, ωθεί τους μαθητές από τα 13 τους χρόνια στη μόδα των καταλήψεων, προβαίνοντας σε ένα νέο «παιδομάζωμα». Όσοι μαθητές οργανωθούν, θα γίνουν επαγγελματίες-φοιτητές αργότερα, για να συνεχίσουν το καπέλωμα του φοιτητικού κινήματος. Και όλα αυτά για να φαίνεται ότι υπάρχει αριστερό κίνημα σε δράση.

Η αριστερά υποτίθεται ότι είναι υπέρ του δημοσίου σχολείου. Ωστόσο, οι καταλήψεις είναι ο ασφαλέστερος τρόπος να οδηγήσουν γονείς και μαθητές στην παραπαιδεία, τα φροντιστήρια και τα ιδιωτικά σχολεία, όπου γίνεται μάθημα. Γιατί η λογική «κάνουμε τρεις βδομάδες κατάληψη, επειδή χάνουμε δύο ώρες μάθημα» δεν πείθει κανένα λογικά σκεπτόμενο. Στην ουσία βάζουν λουκέτο στην πόρτα της μάθησης και της γνώσης από μόνοι τους. Για να "ακούσει" η κυβέρνηση χρειάζεται σωστή οργάνωση των απόψεων και πρωτότυπος τρόπος προβολής τους!

Με ποιο δικαίωμα κάποια ομάδα βάζει λουκέτο στην πόρτα του σχολείου χωρίς να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη όλων των μαθητών. Όποιος δε συμφωνεί στιγματίζεται σαν "σπασίκλας" ή "φυτό". Βέβαια, στην πλειονότητα τους οι μαθητές του λυκείου παραδέχονται ότι οι καταλήψεις αποτελούν τρόπο χαλάρωσης από το φροντιστήριο, ενώ οι μικρότεροι βρίσκουν ευκαιρία να χαθεί μάθημα και να κάνουν «χαβαλέ». Αυτό βέβαια δεν αποκλείει και το γεγονός πως κάποια παιδιά αγωνίζονται συνειδητά για τα αιτήματά τους.

Ωστόσο, πρακτικά ο μαθητής, δεν έχει τις υποχρεώσεις αλλά ούτε και τα δικαιώματα των ενηλίκων. Σε καμιά ευνομούμενη χώρα, δεν θα επιτρεπόταν ανήλικα παιδιά να καταλαμβάνουν ένα σχολείο και να παραμένουν μέσα κλειδωμένα, ανεξέλεγκτα και απροστάτευτα. Που, πότε, και από ποιόν νομιμοποιούνται τα 15μελή συμβούλια να βάζουν λουκέτο;

Οι καταλήψεις, όχι μόνο δεν είναι νόμιμες, αλλά πρόκειται μάλλον για παγκόσμια ελληνική πρωτοτυπία. Οι γονείς υποχρεούνται να πάρουν τα παιδιά τους και να τα πάνε σπίτι. Άλλωστε φέρουν και νομική ευθύνη, για παραμέληση ανηλίκου.

Τι μηνύματα «περνάμε» στα παιδιά με την ανοχή μας στο φαινόμενο των καταλήψεων; Απειθαρχία και ανευθυνότητα. Να πιστέψουν πως τους δίνονται εύκολα τα πάντα: δεν πληρώνουν τις ζημιές, δεν γράφονται οι απουσίες.

Είναι λάθος να μαθαίνουμε στα παιδιά μας ότι η λύση των προβλημάτων τους περνά από την κατάλυση της νομιμότητας, με τον ελληνικό λαό να πληρώνει το κόστος των υλικών καταστροφών. Όταν μάθουν στην τρυφερή ηλικία ότι μπορούν να αυθαιρετούν ανέξοδα, πώς θα γίνουν υπεύθυνοι πολίτες;

Όταν η πολιτική ηγεσία δεν έχει την τόλμη -προκειμένου να αποφύγει το πολιτικό κόστος- να πει στα παιδιά ότι αυτό που κάνουν είναι παράνομο και αντιδημοκρατικό, πώς περιμένουμε από αυτά να αναπτύξουν δημοκρατική παιδεία; Κάποτε το κράτος πρέπει να λέει όχι. Η ελευθερία του λόγου είναι σεβαστή, αλλά η παραβίαση του νόμου, από όπου κι αν προέρχεται, δεν μπορεί να γίνει ανεκτή.

Η πολιτική ηγεσία οφείλει να δηλώσει ξεκάθαρα ότι η κατάληψη είναι μία παράνομη, αντιδημοκρατική πράξη που υποβαθμίζει το δημόσιο σχολείο. Ότι αυτό το φαινόμενο δεν συμβαίνει σε καμιά άλλη χώρα του κόσμου. Να έρθει σε επικοινωνία με τους μαθητές, να τους ακούσει αλλά και να τους εξηγήσει.

Γνωρίζω καλά πως κάποια πράγματα είναι ταμπού μέσα σε αυτό το θολό συνονθύλευμα που περνάει σήμερα για «προοδευτική ιδεολογία». Όμως αν καθίσει κανείς να το σκεφτεί νηφάλια, θα διαπιστώσει ότι η ενθάρρυνση τέτοιων συμπεριφορών, μέσω της απαθούς στάσης, οδηγεί τα πράγματα στην όξυνση και στο νόμο του ισχυρότερου.

Οφείλει πχ να επέμβει η αστυνομία ή όχι σε μία συμπλοκή μεταξύ καταληψιών μαθητών και μαθητών που εφορμούν για να ανοίξουν το κλειστό τους σχολείο;

Υπάρχουν και άλλες παράμετροι: Στα υπό κατάληψη σχολεία διακινούνται ναρκωτικά και ποτά και γίνονται διάφορα άλλα ...ενδιαφέροντα (θυμηθείτε το περιστατικό με τον δήθεν βιασμό μίας νεαρής Βουλγάρας πέρυσι στην Αμάρυνθο).

Θυμηθείτε πέρυσι τον Νοέμβριο το σχολικό συγκρότημα του Παγκρατίου, που αφού έγινε γυαλιά καρφιά από ομάδα Αλβανών μαθητών και εξωσχολικών –κάτω από τις οδηγίες Αλβανών κακοποιών που δρουν στο άλσος Παγκρατίου- ανήρτησαν την αλβανική σημαία στον ιστό και άφησαν στο προαύλιο καμένες και ξεσκισμένες Ελληνικές σημαίες με πλήθος από προφυλακτικά ολόγυρα. Ο κ. Στυλιανίδης εξέφρασε απλώς την θλίψη του και οι Έλληνες φορολογούμενοι πλήρωσαν τις ζημιές που έφτασαν το 1 εκατομμύριο ευρώ.

Αν κάποιες πολιτικές δυνάμεις πιστεύουν πως πρέπει να νομιμοποιηθούν οι καταλήψεις, ας φέρουν το ζήτημα στη Βουλή. Εκεί όλα τα κόμματα θα πάρουν θέση. Ειδικά τα κόμματα της αριστεράς, ας μας πουν αν επιτρέπονταν καταλήψεις στα σχολεία του υπαρκτού σοσιαλισμού.

Οι μαθητές οφείλουν να προωθούν τα αιτήματά τους, αλλά προφανώς μέσα στα πλαίσια του νόμου. Οι καταλήψεις αποτελούν μέρος του προβλήματος, όχι μέρος της λύσης. Η λύση απαιτεί άλλους τρόπους δράσης.

Υπάρχουν οι διαδηλώσεις ή η αποχή, αλλά σίγουρα αδικούμε τους Έλληνες μαθητές, αν δεν τους θεωρούμε ικανούς να οργανώσουν εκδηλώσεις μετά το πέρας των μαθημάτων ή το Σαββατοκύριακο, όπου θα αναδείξουν τα προβλήματα και τα αιτήματα τους, χωρίς κομματικούς «ινστρούκτορες» και θα εντυπωσιάσουν με την δημιουργικότητα, την φρεσκάδα, τη ζωντάνια και την πρωτοτυπία τους.

Φλώρινα όπως… Ίμια;

Εφημερίδα "Ελεύθερη Ώρα"
19 Οκτωβρίου 2008, σελ. 8

Αποθρασυνόμενοι από την μικροψυχία της εξωτερικής μας πολιτικής οι προβοκάτορες των Σκοπίων, το βράδυ της Δευτέρας 13/10, τοποθέτησαν κάθετα στον αγροτικό δρόμο που οδηγεί στο πεδίο βολής της Φλώρινας, ένα φορτηγό και ένα τρακτέρ με αποτέλεσμα να ακινητοποιηθεί η στρατιωτική φάλαγγα, αποτελούμενη από τέσσερα ερπυστριοφόρα άρματα μάχης και δύο στρατιωτικά οχήματα τύπου τζιπ.

Με την παρέμβαση της αστυνομίας αποκαταστάθηκε προσωρινά η κυκλοφορία, αλλά ύστερα από λίγο οι προβοκάτορες άρχισαν να προτρέπουν συγχωριανούς τους να σταματήσουν ξανά την στρατιωτική φάλαγγα, γεγονός που προκάλεσε νέα ένταση. Ακολούθησε συμπλοκή με 4 συλλήψεις.

Το πρωί στις 14/10, στην τηλεόραση του ΑΝΤ1, σε απ' ευθείας σύνδεση με την Μελίτη, οι 4 συλληφθέντες ..."κάτοικοι" προσποιούμενοι τους οικολόγους άρχισαν το παραμύθι ότι η χρήση του πεδίου βολής από τον Ελληνικό Στρατό απειλεί την υγεία και την ασφάλεια των κατοίκων. Όμως,, οι ερωτήσεις του Βελόπουλου περί της εθνικής συνειδήσεως τους, όταν επαναλάμβαναν διαρκώς πως είναι "Έλληνες πολίτες", δεν απαντήθηκαν παρά τις επίμονες εκκλήσεις του Λιαρέλη και του Παπαδάκη.

Το περιστατικό είχαν δημιουργήσει θερμοκέφαλα στοιχεία της ολιγάριθμης σλαβόφωνης κοινότητας της περιοχής συνεπικουρούμενα από μερικούς κατοίκους που προηγουμένως όμως είχαν δεχτεί διαβεβαιώσεις πως επρόκειτο για διαδήλωση εναντίον της "καταστροφής των χωραφιών από τα άρματα του στρατού". Βέβαια τα κίνητρα των οργανωτών το αντελήφθησαν την επομένη μετά την "παρέμβαση Γκρουέφσκι" για το ζήτημα αυτό.

Συγκεκριμένοι κύκλοι στην περιοχή προσπαθούν εδώ και μέρες να ρίξουν νερό στον μύλο της εθνικιστικής προπαγάνδας των Σκοπίων. Να σημειωθεί, ότι και πριν από δύο εβδομάδες μικρή ομάδα κατοίκων προσπάθησε να ματαιώσει στρατιωτική άσκηση στο πεδίο βολής του Δήμου Μελίτης.

Οι Αστυνομικές Αρχές, μετά από αυτό, είχαν πάρει απόφαση ότι δεν θα επιτρέψουν να ξανασυμβούν τέτοιου είδους περιστατικά που εκθέτουν την Ελλάδα και επιτέλους προέβησαν σε συλλήψεις. Οι συλληφθέντες είναι οι ίδιοι που είχαν πρωτοστατήσει και στα προηγούμενα επεισόδια στη Μελίτη και σχετίζονται άμεσα με τον Βοσκόπουλο του "Ουράνιου Τόξου".

Για να μην μένει ούτε μια υπόνοια ποιοι κρύβονται πίσω από τις προβοκάτσιες που στήθηκαν στη Φλώρινα, με τους συλληφθέντες προσήχθησαν τρεις Σκοπιανοί δημοσιογράφοι -του καναλιού Α12, του δικτύου Α23, της εφημερίδας “Nova Makedonija”- και ένας καμεραμάν του καναλιού Α14. Αφού εξακρίβωσαν τα στοιχεία τους, με συνοδεία Αστυνομίας πήραν κάποια πλάνα και μετά τους... κατευόδωσαν, υπό τις φωνές τους ότι θα προσφύγουν στα δικαστήρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων!

Καταρρέει, επομένως, το άλλοθι που προέβαλαν οι θολοκουλτουριάρηδες-δεκανίκια της προπαγάνδας των Σκοπίων στην Ελλάδα (οργανώσεις όπως η «Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση», το indymedia του Σόρος ή ο Ιός της Ελευθεροτυπίας) ότι δήθεν σύσσωμη η τοπική κοινωνία αντιτίθεται στο πεδίο βολής.

Ειδικά μετά το πατρονάρισμα που επιχείρησε ο ίδιος ο πρωθυπουργός της fyrom Νίκολα Γκρούεφσκι, κάνοντας λόγο για παραβίαση των δικαιωμάτων των πολιτών στην Ελλάδα, έπεσαν οι μάσκες.

O τύπος και τα portals του γειτονικού κράτους έχουν αφηνιάσει, κάνοντας λόγο για "βίαιες συγκρούσεις των Μακεδόνων του Αιγαίου με αστυνομικές δυνάμεις της περιοχής" και για περιοχές που κατοικούνται "100% από Αιγαιάτες Μακεδόνες"..

Η εφημερίδα “Dnevnik” δημοσίευσε συνέντευξη του Αντ. Τασόπουλου, ενός από τους συλληφθέντες. Γιατί δίνουν συνεντεύξεις στα μέσα των Σκοπίων; Επομένως αυτοί είναι οι παρακινητές και προστάτες τους.

Στο δελτίο ειδήσεων μάλιστα του σκοπιανού τηλεοπτικού σταθμού Α1 υπήρξε και τηλεφωνική επικοινωνία με λεγόμενους "Αιγαιάτες Μακεδόνες" της περιοχής στην οποία εξιστορούσαν το περιστατικό. Οι Σκοπιανοί δημοσιογράφοι χαρακτηρίζουν "πρόκληση" την επανεμφάνιση του Ελληνικού Στρατού στην περιοχή 10 μέρες μετά το πρόσφατο επεισόδιο!

Αναφέρονται επίσης "σε επερώτηση που κατατέθηκε στην Ελληνική Βουλή για το θέμα" και στο ότι "κανείς δεν ενημέρωσε τις τοπικές αρχές για την επανέναρξη των ασκήσεων"(!) Πρόκειται για την επερώτηση που κατέθεσε ο βουλευτής Φλώρινας ΠΑΣΟΚ κ. Λιάνης και στην οποία έκανε λόγο για "κατάληψη(;) του πεδίου βολής από τον Ελληνικό Στρατό χωρίς να ειδοποιηθούν οι τοπικοί φορείς". Βούτυρο στο ψωμί του Γκρουέφσκι η επερώτηση Λιάνη. Επιτρέπεται Έλλην βουλευτής να χρησιμοποιεί τη φράση "κατάληψη από τον Ελληνικό Στρατό”; Ντροπή και αίσχος. Δηλαδή, θεωρεί πως ο Ελληνικός Στρατός είναι εχθρικός στη Φλώρινα και «καταλαμβάνει» εδάφη; Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ γιατί δεν του ζητά εξηγήσεις; Εκτός και αν συμφωνεί…

Τι να πει κανείς για τις ενέργειες, την αδράνεια ή τις παραλείψεις των εκπροσώπων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των βουλευτών του νομού αλλά και την μικροψυχία του υπ. εξωτερικών;

Για του λόγου το αληθές κλείνω με το εξής: Σύμφωνα με δημοσίευμα της “Nova Makedonija” (12/10), η ελληνική διπλωματία εντόπισε τις μικρές μειονότητες ως ‘’πιθανό αδύνατο σημείο της λειτουργίας των Αρχών της ΠΓΔΜ’’, επί του οποίου μπορεί να ασκήσει κριτική η ΕΕ.

Συγκεκριμένα, οι Έλληνες διπλωμάτες στις Βρυξέλλες προωθούν σε αξιωματούχους της ΕΕ, την ιδέα να ελεγχθεί η αντιμετώπιση που έχουν στην ΠΓΔΜ οι μικρότερες εθνοτικές κοινότητες, όπως αυτές των Σέρβων, των Ρομά, των Τούρκων και των Βλάχων.

Κουβέντα όμως δεν λένε οι διπλωμάτες μας για τους Έλληνες που ζουν μόνιμα στη Βαρδαρία, ιδιαίτερα στο Μοναστήρι και το Κρούσοβο. Πού είναι η προστασία και η στήριξη της Μητέρας Πατρίδας στους συλλόγους των Σαρακατσαναίων, των Ελληνοβλάχων και των υπολοίπων αλύτρωτων αδελφών μας εκεί; Την ώρα που οι Σκοπιανοί εφευρίσκουν μειονότητα στην Ελλάδα, ενώ αρνούνται πεισματικά την υπαρκτή Ελληνική μειονότητα στην χώρα τους.

Οι Έλληνες κάτοικοι της Βαρδαρίας καταπιέζονται εδώ και 50 χρόνια σε βαθμό που δεν μπορούν να δηλώσουν την ελληνική τους καταγωγή και συνείδηση και το ελληνικό υπ. Εξωτερικών εδώ και δεκαετίες «ποιεί την νήσσα».

ΕΘΝΙΚΗ ΑΥΤΟΧΕΙΡΙΑ το "Δημοκρατία της Β. Μακεδονίας"

Εφημερίδα "Α1"
18 Οκτωβρίου 2008, σελ. 31

Η τελευταία αμερικανική πρόταση Νίμιτς πρακτικά αποτελεί μονοπωλιακή εκχώρηση προς τους Σκοπιανούς του ελληνικού ονόματος «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» για Διεθνή Χρήση, με την ανώδυνη προσθήκη του «Βόρεια».

Δηλαδή, εκχωρεί όλα τα δικαιώματα -ιδίως το αντίκρισμα του ονόματος- στα Σκόπια, τα οποία θα το χρησιμοποιούν στους Διεθνείς Οργανισμούς, θα ταυτίζονται με αυτό και όλα τα συναφή παράγωγά του, πχ μακεδονικό έθνος, μακεδονική γλώσσα και Εκκλησία (!)

Η Κυβέρνηση που τυχόν θα το αποδεχθεί, θα διαπράξει εθνικό έγκλημα, διότι με την υπογραφή της θα νομιμοποιεί διεθνώς τη χρήση του ονόματος «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» από τους Σκοπιανούς.

Γιατί αν η Ελλάδα -η ιστορική δικαιούχος και ιδιοκτήτρια του ονόματος- συναινέσει, τότε θα μονοπωληθεί διεθνώς το ιστορικό ελληνικό όνομα από τα Σκόπια για κάθε πολιτική, στρατιωτική, οικονομική και τουριστική χρήση!

Έτσι, θα χρησιμοποιούν οι Σκοπιανοί πλέον Διεθνώς και ανεμπόδιστα ως αναγνωριστικό τους το ελληνικό όνομα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»:

«Ελάτε για διακοπές στη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» θα λένε τα διαφημιστικά σποτ στο CNN, στα διεθνή τηλεοπτικά δίκτυα, στο διαδίκτυο και κάτω σε μια γωνία με φευγαλέα και μικροσκοπικά γράμματα θα γράφει (εάν γράφει) «Δημοκρατία της Β. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ»…

«Ιστορία της Μακεδονίας» θα γράφουν τα βιβλία των Σκοπίων στα Πανεπιστήμια ανά τον κόσμο και σε μια άκρη θα αναγράφουν “Republic of N. MACEDONIA”…

Πώς θα διαχωρίζουν οι ξένοι την αρχαία ελληνική Μακεδονία από την Β. Μακεδονία; Ήδη σε βρετανικό τηλεπαιχνίδι οι διαγωνιζόμενοι που απάντησαν πως ο Μ. Αλέξανδρος ήταν Έλληνας έχασαν το βραβείο 40.000 στερλινών, καθώς η απάντησή τους θεωρήθηκε λανθασμένη.

Οι Σκοπιανοί θα αποκαλούνται παντού, χωρίς να μπορούμε να το εμποδίσουμε πλέον «Μακεδόνες», αφού εκείνο που μένει είναι το «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και όχι το «Βόρεια». Όπως και στην περίπτωση του “FYROM”, που έγινε «FYR MAKEDONIA», όπου έμενε και τονιζόταν το «MAKEDONIA» και όχι το «FYR».

Η εθνικιστική προπαγάνδα των σκοπιανών σε βάρος της Ελλάδας περί επεκτατισμού, μειονότητας και αποζημιώσεων θα απογειωθεί, καθώς θα γίνουν ισότιμα με την Ελλάδα μέλη στο ΝΑΤΟ και την Ευρ. Ένωση, ενώ η Ελλάδα δεν θα διαθέτει κανένα δικαίωμα veto και πλεονέκτημα πίεσης, αφού θα έχει κλείσει το θέμα του ονόματος με την υπογραφή της.

Αν δεχτούμε τη σύνθετη ονομασία-παγίδα του «Β. Μακεδονία» ως λαός, γιατί τα πολιτικά κόμματα πλην του ΛΑ.Ο.Σ ουσιαστικά το έχουν αποδεχτεί, θα υποστούμε -και μάλιστα οικειοθελώς-μία κλοπή πολιτιστική και θα γίνουμε αυτόχειρες μίας εθνικής καταστροφής και ήττας.

Παύλος Μελάς - 104 χρόνια από την θυσία του

Εφημερίδα “Ελεύθερη Ώρα”
12 Οκτωβρίου 2008, σελ. 8

Συμπληρώνονται φέτος 104 χρόνια από την απώλεια μιας ελληνικής μορφής που στέκει πέρα από το χρόνο και το χώρο, καθώς πρόσφερε την αλκή της νιότης του με ενθουσιασμό και υπερηφάνεια σ’ αυτό που λέγεται Πατρίδα. Οι υπερβάσεις αυτού του είδους είναι διαχρονικές.

Γεννήθηκε στη Μασσαλία το 1870, μορφώθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε σ' ένα περιβάλλον με έντονο τον εθνικό παλμό. Ο πατέρας του, Μιχαήλ Μελάς είχε εκλεγεί Βουλευτής Αττικής (1890) και Δήμαρχος Αθηναίων (1891).

Το 1886 μπήκε στη σχολή Ευελπίδων. Το 1892 πήρε γυναίκα του τη Ναταλία, κόρη του Στέφανου Δραγούμη και αδελφή του Ίωνα Δραγούμη.

Η εθνική περιπέτεια του 1897 τον πλήγωσε βαθιά. Πιστεύοντας όμως ότι η χώρα θα ξαναβρεί το δρόμο της, αντέδρασε μέσα στο κλίμα της απογοήτευσης που τότε κυριαρχούσε. Δημιουργεί στη Μακεδονία έναν μαχητικό εθνικό πυρήνα ενάντια των βουλγάρικων σχεδίων και γίνεται η ψυχή του κινήματος.

Στις 24 Φεβρουαρίου 1904, με διαταγή της τότε ελληνικής κυβέρνησης, ήρθε στη Μακεδονία, μαζί με άλλους 4 αξιωματικούς για να συγκεντρώσει στοιχεία και να μελετήσει προσωπικά την κατάσταση.

Στις 22 Μαΐου, στην Αθήνα, ιδρύεται μυστικά το "Μακεδονικό Κομιτάτο". Ανάμεσα στα πρώτα μέλη του και ο Παύλος Μελάς. Ώσπου όμως να πειστεί η Ελληνική Κυβέρνηση να πάρει μέτρα για την υπεράσπιση του Μακεδονικού Ελληνισμού, συγκέντρωσαν μόνοι χρήματα. Οργανώνουν ένοπλα σώματα εθελοντών τα οποία στέλνουν στη Μακεδονία, μαζί με οπλισμό για τους Μακεδόνες για την υπεράσπισή τους από τις επιθέσεις Βούλγαρων και Τούρκων.

Στις 10 Ιουλίου του ίδιου χρόνου, ξαναήρθε μόνος στη Μακεδονία σαν ζωέμπορος στην Κοζάνη και τη Σιάτιστα, όπου οργάνωσε το πρώτο ένοπλο σώμα του. Κυκλοφορούσε με το ψευδώνυμο Μίκης Ζέζας. Στη συνέχεια επέστρεψε στην Αθήνα και ενημέρωσε την Ελληνική Κυβέρνηση για την κατάσταση στη Μακεδονία.

Ξαναήρθε για τρίτη και τελευταία φορά στη Μακεδονία στις 18 Αυγούστου 1904. Διοικούσε ένα σώμα 35 αντρών, όμως ουσιαστικά ήταν αρχηγός όλων των ανταρτικών ομάδων που δρούσαν στις περιφέρειες Μοναστηρίου και Καστοριάς. Ο αγώνας ήταν σκληρός, γιατί ούτε δοκιμασμένους οδηγούς είχαν, ούτε εύκολα μπορούσαν να τροφοδοτηθούν.

Εκτός αυτών οι τουρκικές αρχές είχαν πληροφορηθεί το πέρασμα από τα σύνορα αυτού του ελληνικού σώματος και το καταδίωκαν με ενισχυμένο στρατιωτικό απόσπασμα. Ο Μελάς άρχισε αμέσως αγώνα εναντίον των κομιτατζήδων για να ξεκαθαρίσει την περιοχή, αλλά και για να οργανώσει την τοπική άμυνα.

Τη δράση του συνέχισε αδιάκοπα ως τις 13 Οκτωβρίου 1904. Εκείνη την ημέρα βρισκόταν στο χωριό Στάτιστα, που σήμερα προς τιμή του ονομάζεται Μελάς. Η συμμορία κομιτατζήδων του Μήτρου Βλάχου, τον πρόδωσε. Τουρκικό απόσπασμα κύκλωσε το χωριό και το τμήμα του Μελά. Έπειτα από άμυνα δύο ωρών αποφάσισαν έξοδο. Πρώτος όρμησε ο Μελάς που τραυματίσθηκε θανάσιμα στην οσφυϊκή χώρα και πέθανε μετά από μισή ώρα.

Λαβωμένος κάλεσε τον φίλο και συνεργάτη του Πύρζα και του είπε: «Το σταυρό να τον δώσεις στη γυναίκα μου και το τουφέκι, όπως σου είπα, του Μίκη (του γιου του). Και να τους πεις, ότι το καθήκον μου έκαμα».

Για να μην πέσει η σωρός του Παύλου Μελά στα χέρια των Τούρκων, ο Ντίνας -ένα από τα πρωτοπαλίκαρά του- έκοψε με το σπαθί του την κεφαλή του ήρωα, έθαψε το σώμα σ' έναν πρόχειρο τάφο εκεί όπου είχε σκοτωθεί και έπειτα περνώντας μέσα από τις γραμμές του τουρκικού αποσπάσματος, έφτασε στο χωρίο Ζέλοβο, όπου σ' ένα σπίτι στην άκρη του χωριού έθαψε και την κεφαλή του Παύλου Μελά. Το ακέφαλο σώμα του Παύλου Μελά βρήκαν οι Τούρκοι και μετέφεραν στην Καστοριά. Εκεί μεταφέρθηκε αργότερα και η κεφαλή του και μαζί τάφηκαν από τον Μητροπολίτη Γερμανό Καραβαγγέλη προ της "ωραίας πύλης" του Ναού της Αγίας Παρασκευής στο χωριό Πισοδέρι, σε αφανή τάφο κάτω από την Αγία Τράπεζα.

Η είδηση του ηρωικού θανάτου του συγκλόνισε το πανελλήνιο. Ολόκληρη η Αθήνα πένθησε. Ο θάνατός του τον έκανε πρωτομάρτυρα ήρωα και σύμβολο του ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ και έγινε αφορμή να τρέξουν στη Μακεδονία πολλοί Έλληνες αξιωματικοί.

Ο αγώνας για την Μακεδονία απλώθηκε, γιγαντώθηκε για να καταλήξει στους νικηφόρους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-13, στο μεγάλο όνειρο του Ελληνικού Έθνους: την Απελευθέρωση της Μακεδονίας και Ένωσής της με την Ελλάδα.

Ο ηρωισμός του Παύλου Μελά αποτελεί οδηγό ώστε να ξεχωρίσουμε το εθνικό έργο από την εθνοκαπηλεία, την προσφορά και τη θυσία από το υπολογισμό. Ως γόνος αλλά και γαμπρός οικονομικά ισχυρών οικογενειών με πολιτική επιρροή, κάλλιστα θα μπορούσε να σταδιοδρομήσει σαν επιχειρηματίας ή πολιτικός και να φλυαρεί στα σαλόνια και τους χορούς της κοσμικής Αθήνας ή απλώς να ζήσει ευτυχισμένος με τη γυναίκα και τα δύο του παιδιά.

Η επιλογή του όμως ήταν να αγνοήσει όλα αυτά, να τα υπερβεί και να κάνει πράξη την ιδεολογία του. Παρακαλώ, μην επιχειρήσετε τη σύγκριση με σύγχρονους γόνους πολιτικών οικογενειών. Θα είναι άτοπη και συντριπτική….

Ως ελάχιστο φόρο τιμής στην Μνήμη του, η Επιτροπή Μνήμης και Τιμής Π. Μελά διοργανώνει εκδήλωση την Δευτέρα 13 Οκτωβρίου, ώρα 7μμ στο Μνημείο του Ήρωα -Ρηγίλλης και Βας. Σοφίας, έξω από τη Λέσχη Αξιωματικών.

Φοιτητικό άσυλο με «Αστυνομία σκέψεως»

Εφημερίδα "Ελεύθερη Ώρα"
5 Οκτωβρίου 2008, σελ. 7

Κάθε δημοκρατικά σκεπτόμενος πολίτης επιθυμεί την φοιτητική κοινότητα συμμετοχική, ενεργή, δημοκρατική, φορέα έκφρασης και ανάδειξης των νέων ιδεών. Αυτό υπήρξε και η ουσία του φοιτητικού ασύλου. Θεσπίστηκε σε εποχές που η ποινικοποίηση απόψεων μέσα στην κοινωνία ήταν υπαρκτή, για να γίνουν τα Πανεπιστήμια ο κατεξοχήν χώρος ανοχής στην έκφραση απόψεων.

Ωστόσο, ενώ ο αρχικός σκοπός του φοιτητικού ασύλου ήταν να περιφρουρεί την ελευθερία των ιδεών από την αστυνόμευση της σκέψης, πλέον έχει καταλήξει μια νησίδα-ταμπού, όπου καταλύεται η έννοια της νομιμότητας. Ένας χώρος-σύμβολο ηρωοποίησης του περιθωρίου, όπου ακροαριστεροί τραμπούκοι, σταλινικά σκεπτόμενοι, όταν δεν εξορμούν με κουκούλες, λοστούς και μολότοφ για να διαπράξουν βανδαλισμούς αναλαμβάνουν το ρόλο μίας σύγχρονης αστυνομίας της σκέψεως.

Ανενόχλητοι βρίζουν, απειλούν, εκφοβίζουν, προπηλακίζουν και δεν έχουν διστάσει ακόμα και να τραυματίσουν όποιον τολμήσει να διαδώσει κάποιες ιδέες διαφορετικές από τις δικές τους.

Πρόσφατα, στις 24 Σεπτεμβρίου, ομάδα 15 τραμπούκων των ΕΑΑΚ (φοιτητική οργάνωση – παραμάγαζο του ΣΥΡΙΖΑ), προπηλάκισαν 2 φοιτήτριες της ΦΟΣ (φοιτητική οργάνωσης του ΛΑ.Ο.Σ), οι οποίες διένειμαν στην ΑΣΟΕΕ οδηγούς σπουδών για τους πρωτοετείς φοιτητές. Η ομάδα των σταλινίσκων επέδειξε περίσσευμα ανδρείας, φτύνοντας, σπρώχνοντας, βρίζοντας, καταστέλλοντας έτσι τον …«φασιστικό» κίνδυνο των δύο φοιτητριών.

Μάλιστα, γι αυτό το «κατόρθωμα» επιχαίρουν οι ομοϊδεάτες τους στην ιστοσελίδα athens.indymedia.org, που χρηματοδοτείται από τον ουγγροεβραίο ανθέλληνα Τζωρτζ Σόρος, τον χρηματοδότη της σκοπιανής προπαγάνδας. Πέραν αυτού, σε ένα όργιο παραπληροφόρησης χαρακτηρίζουν τους οδηγούς σπουδών «προβοκατόρικο υλικό» και τις φοιτήτριες της ΦΟΣ (της φοιτητικής παράταξης του ΛΑ.Ο.Σ, ενός κόμματος εκλεγμένου στο κοινοβούλιο) «φασιστοειδή».

Μα αν όντως ήταν φασιστοειδή, θα εκλάμβαναν το γεγονός ως αφορμή και θα απαντούσαν βίαια. Η επιβολή μέσω της βίας είναι το κύριο χαρακτηριστικό των φασιστών.

Στη βία όμως καταφεύγουν οι τραμπούκοι που θεωρούν τσιφλίκι τους τα ΑΕΙ. Δρουν ανεξέλεγκτοι, αντιδημοκρατικά και παράνομα. Με τις πλάτες φοιτητοπατέρων και πρυτάνεων εκδιώκουν συμφοιτητές τους, επιβάλλουν δικούς τους κανόνες, λυμαίνονται ή καταστρέφουν την περιουσία του πανεπιστημίου. Επιβάλουν την δική τους χούντα, προσπαθώντας να τρομοκρατήσουν και να φιμώσουν φοιτητές και παρατάξεις:

Στις 4 Ιουνίου ομάδα ακροαριστερών τραμπούκων και μελών του ΣΥΡΙΖΑ, εξέδραμαν από το «αντιεξουσιαστικό στέκι Παντείου» με κράνη και ρόπαλα, χτύπησαν ομάδα φοιτητών που μοίραζαν φυλλάδια της ΦΟΣ, τραυματίζοντας τον πρόεδρο της Νεολαίας ΛΑ.Ο.Σ. Γ. Παναγιωτακόπουλο και δύο φοιτητές. Εξέδωσαν και ανακοίνωση με την οποία αναλάμβαναν την ευθύνη της επίθεσης και απειλούσαν την σωματική ακεραιότητα κάθε φοιτητή που θα εξέφραζε δημόσια τις ιδέες της ΦΟΣ.

Κλείνω με δύο ερωτήματα: Γιατί οι πρυτανικές αρχές συνεχίζουν να τους παρέχουν χώρους του πανεπιστημίου για να λειτουργούν ως στέκια, γιάφκες και βάσεις εξόρμησης βίαιων επιθέσεων;

Γιατί το πολιτικό, δημοσιογραφικό και πανεπιστημιακό κατεστημένο καλύπτουν τις ακραίες ομάδες που έχουν μετατραπεί σε πανεπιστημιακή αστυνομία σκέψεως μέσω της πολιτικής βίας;