Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται…

Εφημερίδα “Έρευνα”
25 Δεκεμβρίου 2008, σελ. 7


«Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία.»


Αυτά είπε ο Ισοκράτης τον 4ο αιώνα π.Χ. Ωστόσο, τα ίδια λόγια θα μπορούσε να είναι το μακράν πιο εύστοχο σχόλιο για τα επεισόδια που ταλανίζουν τη χώρα μας τις τελευταίες εβδομάδες. Ιδίως όσον αφορά στα μηνύματα που περνάνε τα μμε στη νεολαία μας, αλλά και τα πολιτικά πρόσωπα και κόμματα που θέλουν να χαϊδέψουν τα αυτιά της.

Ερεθίζουν, ενθαρρύνουν και επιβραβεύουν την αυθάδεια και τη βία, τους προσδίδουν το χαρακτήρα ενός κοινωνικού κινήματος –που ωστόσο δεν έχει σαφή ιδεολογία, σκοπούς και μέθοδο- και τη βαφτίζουν σαν δικαίωμα των ανήλικων παιδιών. Τα παραδείγματα είναι πολλαπλά και δηλωτικά της διαστρεβλωτικής κατάχρησής των εννοιών και των γεγονότων.

Πρώτον, η απαξίωση των Αστυνομικών από τα μμε έχει αγγίξει το όριο μιας ρατσιστικής παρανοϊκής εμπάθειας. Αφού ένας αστυνομικός πυροβόλησε ένα μαθητή, τότε όλοι οι αστυνομικοί είναι «γουρούνια – δολοφόνοι». Αυτό το μήνυμα πέρασε στους μαθητές μας. Η συμπεριφορά και η βία από λίγους κακούς αστυνομικούς τείνει να γενικεύεται και να παρουσιάζεται -από τα μμε και την αριστερά- σαν κανόνας που αφορά το σώμα της Αστυνομίας στο σύνολο της.

Από την άλλη, οι αστυνομικοί θύματα συγκρούσεων με κουκουλοφόρους ή αλλοδαπούς, που χάνουν τη ζωή τους ή μένουν ανάπηροι περιφρονούνται από τα μμε και την Αριστερά. Δεν θεωρούνται νέοι, ας είναι συνήθως 22-28 ετών. Δεν ανήκουν στη γενιά των 700 ευρώ, γιατί βγάζουν 800. Τους θεωρούν εξουσία γιατί έχουν όπλο, κι ας μην το τράβηξαν για να σωθούν. Βλέπεις, οι θάνατοι και τα τραύματά τους δεν πουλάνε το ίδιο, ας πονάνε το ίδιο.

Κάποιοι θολοκουλτουριάρηδες φωνάζουν «να καταργηθούν τα ΜΑΤ». Δεν κατανοούν πως ο ρόλος της Αστυνομίας ανά τον κόσμο είναι κατασταλτικός και αν το Κράτος δεν διαθέτει δυνάμεις καταστολής, τότε το κενό θα καλυφθεί από ιδιωτικούς στρατούς, που θα είναι ιδιοκτησία των οικονομικά ισχυρών; Αυτά όμως συνέβαιναν στο φεουδαρχικό μεσαίωνα.


Ύστερα, η ανάρτηση πανό επιτρέπεται, αλλά υπάρχουν και χώροι ιεροί, όπου ο καθένας δεν μπορεί να κάνει ότι θέλει. Παγκόσμια σύμβολα πολιτισμού, όπως η Ακρόπολη, δεν πρέπει να γίνονται αντικείμενο μικροκομματικής συμπεριφοράς και εκμετάλλευσης. Άλλο αντίσταση άλλο βεβήλωση.

Το συμβάν στο Κρατικό Ραδιομέγαρο, ακόμα, κατά το οποίο «μαθητές» και γνωστοί άγνωστοι κατέλαβαν την αίθουσα του Κεντρικού Δελτίου Ειδήσεων της ΝΕΤ για να «διαμαρτυρηθούν». Άλλο διαμαρτυρία, άλλο κατάληψη και αυθαιρεσία. Αυτοί οι αυτόκλητοι «δημοκράτες» οι οποίοι στο όνομα της Δημοκρατίας καταλύουν κάθε έννοια της, μου θύμισαν πραξικοπηματίες που έχουν στόχο την κατάληψη των κρατικών τηλεοπτικών σταθμών.

Στο μέσο μιας κρίσης που σαρώνει εργασία, εισοδήματα και απασχόληση, υπέρ των τραπεζών και του πολυεθνικού κεφαλαίου, είναι απαράδεκτο μμε και κόμματα να κάνουν πλιάτσικο στις ψυχές και τη νοοτροπία των ανήλικων μαθητών μας, αλλοιώνοντας τη δημοκρατική τους συνείδηση.

Αντίο σε έναν μεγάλο Έλληνα

Τάσσος Παπαδόπουλος (1934-2008)

Εφημερίδα “Έρευνα”
18 Δεκεμβρίου 2008, σελ. 7


Ο σωτήρας της Κύπρου από την Πλεκτάνη Ανάν δεν είναι πια ανάμεσά μας. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος απεβίωσε το πρωί της Παρασκευής 12 Δεκεμβρίου 2008, μετά από μια άνιση μάχη με την επάρατη ασθένεια, την οποία έδωσε με το θάρρος, την αξιοπρέπεια και την επιμονή, που χαρακτήριζαν κάθε στιγμή της ζωής του.

Ο εκλιπών γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 7 Ιανουαρίου 1934. Σπούδασε νομικά στο Gray's Inn του Λονδίνου και ήταν παντρεμένος με δύο κόρες και δύο γιους.

Η μακρά πολιτική διαδρομή του ταυτίστηκε με τη σύγχρονη ιστορία της Κύπρου. Από τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα κατά των Βρετανών, αλλά και στις μεγάλες μάχες για το Κυπριακό, ο Tάσσος Παπαδόπουλος ήταν πάντα παρών. Με σθένος και αξιοπρέπεια, σταθερή και αταλάντευτη στάση σε θέσεις και αρχές.

Πήρε ενεργά μέρος στον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ.

Συμμετείχε στη Διάσκεψη του Λονδίνου και ψήφισε εναντίον της υπογραφής των συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου.

Ήταν ένας από τους τέσσερις αντιπροσώπους της ελληνοκυπριακής πλευράς στη Συνταγματική Επιτροπή που συνέταξε το Σύνταγμα της Κύπρου.

Υπηρέτησε για δώδεκα χρόνια ως Υπουργός, διαδοχικά ως Υπ. Εσωτερικών, Υπ. Οικονομικών, Υπ. Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Υπ. Υγείας και Υπ. Γεωργίας και Φυσικών Πόρων.

Κορυφαία στιγμή για τον Tάσσο Παπαδόπουλο αλλά και τον Ελληνισμό της Κύπρου, το δημοψήφισμα για το Σχέδιο Aνάν, τον Απρίλιο του 2004. Ως πρόεδρος είχε απευθύνει το ιστορικό διάγγελμα στις 7 Απριλίου του 2004 με το οποίο καλούσε τον κυπριακό λαό να απορρίψει στο δημοψήφισμα το Σχέδιο Aνάν.

Ως ελάχιστο φόρο τιμής παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα από το διάγγελμα του. Ο λόγος του, το ήθος του και η ελληνοπρέπεια του ας γίνουν πυξίδα για τους μελλοντικούς Έλληνες ηγέτες:

«Παρέλαβα Κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω «Κοινότητα» χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα. Και όλα αυτά έναντι κενών, παραπλανητικών, δήθεν, προσδοκιών. Έναντι της ανεδαφικής ψευδαίσθησης ότι η Τουρκία θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της.

Συμπατριώτισσες, συμπατριώτες,

Είμαι βέβαιος ότι δεν σας αγγίζουν ψεύτικα διλήμματα. Ότι δεν σας τρομάζουν απειλές για δήθεν διεθνή απομόνωση.

Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ,

Σε καλώ να υπερασπιστείς το δίκαιο, την αξιοπρέπεια και την ιστορία σου.

Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην Ιστορία, στο παρόν και το μέλλον της Κύπρου και του λαού μας, σε καλώ να μην υποθηκεύσεις το μέλλον στην πολιτική βούληση της Τουρκίας. Να προασπιστείς την Κυπριακή Δημοκρατία, λέγοντας ΟΧΙ στη κατάλυσή της.
Να συστρατευτείς για μια νέα πιο ελπιδοφόρα πορεία επανένωσης της πατρίδας μας μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση.


Με μάτια βουρκωμένα, θα στρέψει το βλέμμα του προς τον λαό και θα του ευχηθεί «Καλή Ανάσταση». Ήταν Μεγάλη Τετάρτη.

Η Κύπρος έχασε έναν πατριώτη, έναν ακούραστο μαχητή. Ο Ελληνισμός τον ευχαριστεί για το έργο του και θα τον εγγράψει στην Ιστορία με χρυσά γράμματα.
Αιωνία του η μνήμη! Αθάνατος!

Οι Αλβανοί θα λύσουν το Σκοπιανό;

Εφημερίδα “Έρευνα”
11 Δεκεμβρίου 2008, σελ. 7


Σύμφωνα με δημοσίευμα της σκοπιανής εφημερίδας “Nova Makedonija” της 30 Νοεμβρίου, ο Αλί Αχμέτι, αρχηγός του μεγαλυτέρου αλβανικού κόμματος “DUI” στα εγκαίνια του Μουσείου του Αλβανικού Εθνικού Στρατού στην πόλη των Σκοπίων ονόμασε τα Σκόπια «πρωτεύουσα της Δαρδανίας και κοιτίδα των Αλβανών». Ο όρος Δαρδανία εκφράζει την αρχαία ονομασία της περιοχής και τον έχουν υποδείξει ως λύση αρκετοί Έλληνες ιστορικοί.

Χαρακτηρίζοντας τα Σκόπια κοιτίδα των Αλβανών θυμίζει ότι στην πόλη αυτή οργανώθηκε μία από τις πρώτες παναλβανικές συνελεύσεις στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν άρχισε να αφυπνίζεται η αλβανική εθνική συνείδηση.

Έχοντας στο νου ότι το κόμμα του Αχμέτι συγκυβερνά με το “VMRO” του Πρωθυπουργού Γκρούεφσκι, αυτή η δήλωση αποτελεί βόμβα, καθώς δείχνει πως ένα μέρος της κυβέρνησης των Σκοπίων δεν αποδέχεται το όνομα «Μακεδονία».

Δείχνει ακόμα το μέγεθος του εθνοτικού διχασμού στη Fyrom και πόσο έντονα είναι τα διαλυτικά φαινόμενα εκεί. Ας θυμηθούμε πως ο Αλί Αχμέτι πρωταγωνίστησε στην ένοπλη εξέγερση των Αλβανών της Fyrom το 2001. Τότε οι Αλβανοί προσπάθησαν να αποσχίσουν τις δυτικές επαρχίες.

Η αλήθεια είναι πως και οι υπόλοιποι Αλβανοί ηγέτες της Fyrom δεν επιθυμούν το όνομα «Μακεδονία». Ο Άρμπεν Τζαφέρι δήλωσε το 2007 σε Έλληνες δημοσιογράφους ότι προτιμά το όνομα «Δημοκρατία της Αχρίδος». Εξ άλλου ο Νεβζάτ Χαλίλι, ηγέτης του “PDP”, τον Οκτώβριο του 2008 ανακοίνωσε σε κομματικό συνέδριο την πρότασή του για την αυτονόμηση των αλβανικών περιοχών της Fyrom με το όνομα «Ιλλυρίδα».

Είναι σαφές, επομένως, ότι οι Αλβανοί της Fyrom δεν έχουν διάθεση να στηρίξουν τον σκοπιανό «μακεδονισμό». Το παράδειγμα του ανεξαρτήτου Κοσσυφοπεδίου τους δελεάζει.

Ταυτόχρονα, διαπιστώνουν ότι η Fyrom θα αργήσει πολύ να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ, εξαιτίας της παρατεταμένης διαμάχης με την Ελλάδα.

Τα διαλυτικά φαινόμενα που προκαλούν οι Αλβανοί σε συνδυασμό με την αύξηση του αριθμού των Σκοπιανών πολιτών που αποκτούν βουλγαρική υπηκοότητα θέτουν την Ελλάδα ενώπιον ενός κρισίμου ερωτήματος:

Άραγε σε λίγα χρόνια θα υπάρχει το κράτος της Fyrom με την σημερινή του μορφή, θα έχει διασπασθεί ή θα επιβιώσει με τη μορφή Συνομοσπονδίας, όπου οι Αλβανοί θα έχουν ισχυρό λόγο και δεν θα τους ενδιαφέρει το όνομα «Μακεδονία»; Ας μην είμαστε λοιπόν τόσο υποχωρητικοί, καθώς πολλά σενάρια είναι ανοιχτά.

Όσον αφορά στην εξωτερική πολιτική της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ, ας έχουμε υπόψη ότι στα Σκόπια ήδη αρχίσει να φτιάχνεται η νέα αμερικανική υπερπρεσβεία, η οποία θα απασχολεί περί τα 800 άτομα (!). Για να αντιληφθούμε το μέγεθος, σημειώστε ότι η αμερικανική πρεσβεία των Αθηνών απασχολεί περίπου 70 άτομα.

Το 2009 θα νιώσουμε την οικονομική κρίση

Εφημερίδα “Έρευνα”
4 Δεκεμβρίου 2008, σελ. 7


Η σημερινή οικονομική κρίση γονατίζει την παγκόσμια οικονομία και το μπλοκ των εύρωστων οικονομικά χωρών αδυνατεί να δώσει πειστικές λύσεις.

Οι πολιτικές ηγεσίες της Δύσης είναι υπεύθυνες για τα σημερινά τραγικά αποτελέσματα. Η πλήρης αποδυνάμωση των μηχανισμών δημόσιου ελέγχου αποτέλεσε συνειδητή επιλογή του νεοφιλελευθερισμού.

Συντελέσθηκε ένα παγκόσμιο οικονομικό έγκλημα με εργαλεία την υπερκατανάλωση, την απληστία και την κερδοσκοπία. Για πολλά χρόνια τώρα το κράτος πρόνοιας έχει υπονομευτεί στο βωμό της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας και της αχαλίνωτης απορρύθμισης–«απελευθέρωσης» των αγορών.

Οι «γκουρού του νεοφιλελευθερισμού» αναγκάζονται να ομολογήσουν ότι βρισκόμαστε σε αδιέξοδο με αβέβαιο χρονικό ορίζοντα επανόδου στη σταθερότητα.

Για την Ελλάδα οι συνέπειες θα είναι δραματικές. Απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας, αδυναμία αναπτυξιακής πολιτικής με νέα έργα και έλλειψη ρευστού. Ο κόσμος ήδη ξοδεύει πολύ λιγότερα, είτε διότι δεν έχει χρήματα και δουλειά είτε διότι φοβάται να ξοδέψει. Αυτό σημαίνει «λουκέτα» σε χιλιάδες μικρομεσαίες εμπορικές επιχειρήσεις.

Οι δύο βασικοί πυλώνες της οικονομίας, ο τουρισμός και η οικοδομή θα πληγούν καίρια το 2009. Μείωση της τουριστικής κίνησης θα σημάνει λιγότερο τουριστικό συνάλλαγμα, θα κλείσουν μικρά ξενοδοχεία και επιχειρήσεις στις τουριστικές περιοχές. Στην οικοδομή, η απουσία αγοραστών θα «παγώσει» την δραστηριότητα ενώ θα βγουν στην ανεργία πολλοί εργαζόμενοι στον κλάδο.

Στις υπόλοιπες επιχειρήσεις και τις τράπεζες θα έχουμε λουκέτα και συγχωνεύσεις. Οι συγχωνεύσεις θα σημάνουν απολύσεις και ανακατατάξεις στους εργαζόμενους. Όλα αυτά τα εφιαλτικά σενάρια είναι πλέον περισσότερο πιθανά από ποτέ. Η ακρίβεια σε όλα τα είδη θα κάνει ασφυκτική την πίεση στα μικρά και μεσαία
νοικοκυριά.

Από την άλλη, κάποια golden boys στις τράπεζες θα κάνουν πάρτι πάνω από τα 28 δις ευρώ που τους χαρίζει ο Αλογοσκούφης -ο οποίος μέχρι τώρα δεν μπορεί να βρει 100 εκατ. ευρώ για το επίδομα στο πετρέλαιο θέρμανσης.

Όσοι ζητούν μία βιώσιμη λύση θα πρέπει να στραφούν σε μια αποτελεσματική εποπτεία των αγορών, με σκληρούς νόμους για το χρηματοπιστωτικό σύστημα, για το τέλος των αυθαιρεσιών του.

Η κρίση έκανε προφανές πως είναι πια ο καιρός να τεθούν νέοι κανόνες και νέες εγγυήσεις προς τους πολίτες. Η εκάστοτε πολιτική ηγεσία οφείλει άμεσα να διεξάγει μια σκληρή και συνεχόμενη μάχη κατά των «στρεβλώσεων» της αγοράς, των καρτέλ και των κερδοσκόπων και να στηρίξει με ουσιαστικά μέτρα την εγχώρια παραγωγή.

Ο απλός φορολογούμενος ζητεί σιγουριά, εξασφάλιση των αποταμιεύσεών του και σταθερότητα στα επιτόκια των δανείων και στις τιμές.

Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να λαμβάνονται αποφάσεις επενδύοντας περισσότερο στις υποδομές, την ανάπτυξη και την απασχόληση. Χρειαζόμαστε περισσότερα μέτρα για τη στήριξη των οικογενειακών εισοδημάτων, ενέργειες για να προστατευτεί ο φορολογούμενος πολίτης και ένα δίχτυ ασφαλείας για τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.

Kissinger και Callaghan υπονόμευσαν την Κύπρο το 1974

Εφημερίδα “Έρευνα”
27 Νοεμβρίου 2008, σελ. 7


Η υπονόμευση της Κύπρου από Βρετανία και ΗΠΑ το 1974 είναι μία υποψία όλων όσοι μελετούν το κυπριακό. Όμως, είναι άλλο να το υποψιάζεσαι και διαφορετικό να επιβεβαιώνονται αυτές οι υποψίες. Η "Ζούγκλα" αποκάλυψε τον τηλεφωνικό διάλογο μεταξύ του Henry Kissinger και του James Callaghan, δηλαδή των Υπουργών των Εξωτερικών των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας, στις 14 Αυγούστου 1974, την ώρα που ο Αττίλας δρούσε στην Κύπρο. Πρόκειται για συνταρακτικό ντοκουμέντο, εμπιστευτικό έγγραφο της απομαγνητοφώνησης της τηλεφωνικής συνομιλίας.

Τα ξημερώματα της Τετάρτης 14 Αυγούστου 1974, ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Μαύρος βρίσκεται στην Γενεύη για τις συζητήσεις με τους Τούρκους στα πλαίσια του ΟΗΕ. Ο δεύτερος Αττίλας μόλις έχει αρχίσει και οι τουρκικές δυνάμεις αναπτύσσονται στον κυπριακό βορρά με στόχο την πράσινη γραμμή.

Στις 2.45μμ –ώρα Αγγλίας- Henry Kissinger και James Callaghan συνομιλούν τηλεφωνικά. Η συνομιλία είναι αποκαλυπτική. Η Ουάσιγκτον αποδέχεται πως στο «κυπριακό» το Λονδίνο έχει τον κύριο λόγο.

«Οι Τούρκοι είναι υπερεθνικόφρονες κάτι σαν το Χίτλερ», ομολογεί ο Κάλαχαν, για να εισπράξει την καταφατική απάντηση του Κίσινγκερ». Ο «εύκολος» στόχος είναι οι Έλληνες που χρειάζονται «μασάζ», δηλαδή μία δόση πίεσης και μία φιλική χειρονομία, αλλά με έμφαση στην πίεση.

Όσον αφορά στον ΟΗΕ, προφανώς οι δύο υπ. Εξωτερικών θεωρούσαν αναποτελεσματικό το ρόλο του και απίθανη την περίπτωση να βρεθεί πολιτική λύση μέσα από τις διαπραγματεύσεις. Ήδη από τον Αύγουστο του 1974 η βρετανική διπλωματία είχε αντιληφθεί πως η λύση του «κυπριακού» θα είναι μία μακρά και περιπετειώδης διαδικασία.

Το πιο σημαντικό στοιχείο της συνομιλίας είναι πως εκείνη τη στιγμή ο Κάλαχαν προτείνει την έννοια της «Διζωνικής» λύσης εντός ενός ομοσπονδιακού συνόλου. Δηλαδή, το Λονδίνο έχει χαράξει την πολιτική του στο κυπριακό από τότε.

Το ζητούμενο για το Λονδίνο και την Ουάσιγκτον ήταν το 1974 να ομαλοποιηθεί η νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Ενδιαφέρονταν πάνω απ' όλα για την ενότητα του ΝΑΤΟ και για την μείωση της επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης (της Ρωσίας σήμερα) στον ευαίσθητο χώρο της Μέσης Ανατολής. Αυτές είναι και οι συνιστώσες της γραμμής που ακολουθούν η Αγγλία και η ΗΠΑ μέχρι σήμερα.

Ανάμεσα στους Εγγλέζους και τους Αμερικανούς υπάρχει μία διαχρονική σχέση συνενόχων. Μία σχέση που διατρανώνεται μέχρι σήμερα στα πολεμικά θέατρα της πρώην Γιουγκοσλαβίας, του Ιράκ και του Αφγανιστάν.

Οικονομική κρίση και πολιτική

Εφημερίδα “Έρευνα”
20 Νοεμβρίου 2008, σελ. 7


Κεντρικό θέμα στην ειδησεογραφία του πλανήτη μας αποτελεί η παγκόσμια οικονομική κρίση και οι πιθανές λύσεις που προτείνονται για έξοδο από αυτήν.

Κρίση που επηρεάζει έντονα ολόκληρη την Ευρώπη, καθώς οι ρυθμοί ανάπτυξης της Γηραιάς Ηπείρου βρίσκονται κοντά στο απόλυτο μηδέν. Οι δείκτες στο χρηματιστήριο «ξεφουσκώνουν» γδύνοντας για άλλη μία φορά τους αφελείς και άπληστους μικρομεσαίους, που γίνονται χρηματοδότες των ολίγων οικονομικά ισχυρών.

Στην πραγματικότητα την κρίση αυτή βιώνει η Ευρώπη και μαζί η χώρα μας εδώ και δύο περίπου δεκαετίες, καθώς το βιοτικό επίπεδο έχει αρχίσει να παίρνει την κατιούσα.

Αν και οι οπαδοί του νέο-φιλελεύθερου μοντέλου, μέχρι το καλοκαίρι, προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι ζούμε σε έναν παράδεισο όπου οι αριθμοί ευημερούν και ότι μας προσέφεραν έναν κόσμο ευκαιριών, τουλάχιστον για τους «ικανούς».

Όσοι τολμούσαμε να επισημάνουμε την αύξηση των ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας ή χωρίς εισοδήματα και την αύξηση εκείνων που περιμένουν στην ουρά για το συσσίτιο απόρων, μας κατηγορούσαν σαν γραφικά υπερβολικούς.

Μάλιστα πρόβαλλαν σαν επιχείρημα το «μαύρο χρήμα» που βγάζει ο Έλληνας από την δεύτερη ή τρίτη δουλειά του. Δεν νομίζω ότι αναρωτήθηκε κανένας νεοφιλελεύθερος πόσοι από αυτούς που κάνουν δεύτερη και τρίτη δουλειά, το κάνουν από επιλογή για να ανεβάσουν το βιοτικό τους επίπεδο και πόσοι (δυστυχώς οι περισσότεροι) από ανάγκη, καθώς πιέζονται να αντιμετωπίσουν τις τρέχουσες ανάγκες τους.

Προσωπική μου επιλογή είναι να ανήκω στην πλευρά όσων επιμένουμε να αντιπαραθέτουμε την φωνή της λογικής ενάντια στο δήθεν «πολιτικά ορθό». Όσων εκφέρουμε λόγο που δεν περιορίζεται από στεγανά και ιδεοληψίες. αλλά αποδομεί την εικονική πραγματικότητα στην οποία κάποιοι θέλουν να μας εγκλωβίσουν…

Δεν θεωρούμε το κεφάλαιο συλλήβδην «καλό» όπως η νεοφιλελεύθερη κεντροδεξιά, ούτε φύσει «κακό» όπως η αριστερά.

Γιατί υπάρχει από τη μία το παραγωγικό κεφάλαιο που παρέχει θέσεις εργασίας, κάνει μακροχρόνιες επενδύσεις, σέβεται την αξιοπρέπεια των εργαζομένων, γνωρίζοντας πως όταν αυτοί ευημερούν και είναι ικανοί να καταναλώνουν, βοηθούν και τις επιχειρήσεις να αυξάνουν τα κέρδη τους και η κοινωνία οδηγείται αρμονικά σε πραγματική ανάπτυξη με παραγωγικούς όρους και όχι πλασματικούς.

Από την άλλη το «αεριτζίδικο» κεφάλαιο των golden boys των πολυεθνικών, των τραπεζών και της «φούσκας» των χρηματιστηρίων, που επιδιώκουν να κάνουν την αρπαχτή της ζωής τους για να εξασφαλιστούν οικονομικά, αδιαφορώντας για τις κοινωνικές επιπτώσεις.

Βέβαια, τα αντίστοιχα golden boys της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας έχουν επιλέξει (από το 1979) να αποδομήσουν το παραγωγικό κεφάλαιο (κατέστρεψαν με τις πολιτικές τους επιλογές επιχειρήσεις όπως η «Αιγαίον», η «Χρωπεί», η «Ιζόλα» κλπ) ενώ αγκάλιασαν το «αεριτζίδικο» κεφάλαιο, προκειμένου να βρουν πρόθυμους χρηματοδότες στις προεκλογικές τους εκστρατείες.

Και κατάντησαν την πολιτική μία ενασχόληση για την ελίτ, για το κομματικό «προσωπικό», για τους πολιτικούς συντάκτες, απαξιωμένη όμως στην κοινωνία.

Μήπως η οικονομική κρίση σταθεί η αφετηρία ώστε ο πολίτης να ξαναθέσει στο κέντρο της συζήτησης την πραγματική πολιτική; Αυτή που έχει πάθος, αξίες, αρχές, οράματα, αυτή που έχει γλώσσα σκληρή, αυτή που μέτρο της είναι ο άνθρωπος και όχι οι αριθμοί των τεχνοκρατών;

Μαθητικές καταλήψεις

το σύγχρονο «παιδομάζωμα» της αριστεράς

Εφημερίδα "Α1"
25 Οκτωβρίου 2008, σελ. 31


Οι καταλήψεις αποτελούν αντικείμενο μικροπολιτικής εκμετάλλευσης. Οι ίδιοι οι καταληψίες δήλωσαν στα μμε πως μέλη από τις νεολαίες της αριστεράς τους παρέχουν αλυσίδες, λουκέτα και υλικά για να φτιάξουν πανώ.

Είναι πασίγνωστο πως τα διάφορα «συντονιστικά» των καταλήψεων είναι βγαλμένα απ' ευθείας από τα φυτώρια της ΚΝΕ. Ήδη η ΚΝΕ πραγματοποιεί στα σχολεία εκστρατεία ενημέρωσης, ενώ ταυτόχρονα ο ΣΥΡΙΖΑ, οργανώνει μέσα σε σχολικά συγκροτήματα συζητήσεις με τίτλο «Η παιδεία κατεδαφίζεται» (βλ. φωτό άνω). Ανεπίτρεπτο και αδιανόητο το σχολείο να γίνεται χώρος απροκάλυπτης κομματικής προπαγάνδας.

Η αριστερά, τις δύο τελευταίες δεκαετίες, έχει στερηθεί τους οικοδόμους, τους ανθρώπους που πύκνωναν κάθε διαδήλωση και κινητοποίησή της ως τις αρχές της δεκαετίας του ’90, λόγω της αντικατάστασής τους με μετανάστες. Καθώς δεν πείθει τους εργαζόμενους, ωθεί τους μαθητές από τα 13 τους χρόνια στη μόδα των καταλήψεων, προβαίνοντας σε ένα νέο «παιδομάζωμα». Όσοι μαθητές οργανωθούν, θα γίνουν επαγγελματίες-φοιτητές αργότερα, για να συνεχίσουν το καπέλωμα του φοιτητικού κινήματος. Και όλα αυτά για να φαίνεται ότι υπάρχει αριστερό κίνημα σε δράση.

Η αριστερά υποτίθεται ότι είναι υπέρ του δημοσίου σχολείου. Ωστόσο, οι καταλήψεις είναι ο ασφαλέστερος τρόπος να οδηγήσουν γονείς και μαθητές στην παραπαιδεία, τα φροντιστήρια και τα ιδιωτικά σχολεία, όπου γίνεται μάθημα. Γιατί η λογική «κάνουμε τρεις βδομάδες κατάληψη, επειδή χάνουμε δύο ώρες μάθημα» δεν πείθει κανένα λογικά σκεπτόμενο. Στην ουσία βάζουν λουκέτο στην πόρτα της μάθησης και της γνώσης από μόνοι τους. Για να "ακούσει" η κυβέρνηση χρειάζεται σωστή οργάνωση των απόψεων και πρωτότυπος τρόπος προβολής τους!

Με ποιο δικαίωμα κάποια ομάδα βάζει λουκέτο στην πόρτα του σχολείου χωρίς να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη όλων των μαθητών. Όποιος δε συμφωνεί στιγματίζεται σαν "σπασίκλας" ή "φυτό". Βέβαια, στην πλειονότητα τους οι μαθητές του λυκείου παραδέχονται ότι οι καταλήψεις αποτελούν τρόπο χαλάρωσης από το φροντιστήριο, ενώ οι μικρότεροι βρίσκουν ευκαιρία να χαθεί μάθημα και να κάνουν «χαβαλέ». Αυτό βέβαια δεν αποκλείει και το γεγονός πως κάποια παιδιά αγωνίζονται συνειδητά για τα αιτήματά τους.

Ωστόσο, πρακτικά ο μαθητής, δεν έχει τις υποχρεώσεις αλλά ούτε και τα δικαιώματα των ενηλίκων. Σε καμιά ευνομούμενη χώρα, δεν θα επιτρεπόταν ανήλικα παιδιά να καταλαμβάνουν ένα σχολείο και να παραμένουν μέσα κλειδωμένα, ανεξέλεγκτα και απροστάτευτα. Που, πότε, και από ποιόν νομιμοποιούνται τα 15μελή συμβούλια να βάζουν λουκέτο;

Οι καταλήψεις, όχι μόνο δεν είναι νόμιμες, αλλά πρόκειται μάλλον για παγκόσμια ελληνική πρωτοτυπία. Οι γονείς υποχρεούνται να πάρουν τα παιδιά τους και να τα πάνε σπίτι. Άλλωστε φέρουν και νομική ευθύνη, για παραμέληση ανηλίκου.

Τι μηνύματα «περνάμε» στα παιδιά με την ανοχή μας στο φαινόμενο των καταλήψεων; Απειθαρχία και ανευθυνότητα. Να πιστέψουν πως τους δίνονται εύκολα τα πάντα: δεν πληρώνουν τις ζημιές, δεν γράφονται οι απουσίες.

Είναι λάθος να μαθαίνουμε στα παιδιά μας ότι η λύση των προβλημάτων τους περνά από την κατάλυση της νομιμότητας, με τον ελληνικό λαό να πληρώνει το κόστος των υλικών καταστροφών. Όταν μάθουν στην τρυφερή ηλικία ότι μπορούν να αυθαιρετούν ανέξοδα, πώς θα γίνουν υπεύθυνοι πολίτες;

Όταν η πολιτική ηγεσία δεν έχει την τόλμη -προκειμένου να αποφύγει το πολιτικό κόστος- να πει στα παιδιά ότι αυτό που κάνουν είναι παράνομο και αντιδημοκρατικό, πώς περιμένουμε από αυτά να αναπτύξουν δημοκρατική παιδεία; Κάποτε το κράτος πρέπει να λέει όχι. Η ελευθερία του λόγου είναι σεβαστή, αλλά η παραβίαση του νόμου, από όπου κι αν προέρχεται, δεν μπορεί να γίνει ανεκτή.

Η πολιτική ηγεσία οφείλει να δηλώσει ξεκάθαρα ότι η κατάληψη είναι μία παράνομη, αντιδημοκρατική πράξη που υποβαθμίζει το δημόσιο σχολείο. Ότι αυτό το φαινόμενο δεν συμβαίνει σε καμιά άλλη χώρα του κόσμου. Να έρθει σε επικοινωνία με τους μαθητές, να τους ακούσει αλλά και να τους εξηγήσει.

Γνωρίζω καλά πως κάποια πράγματα είναι ταμπού μέσα σε αυτό το θολό συνονθύλευμα που περνάει σήμερα για «προοδευτική ιδεολογία». Όμως αν καθίσει κανείς να το σκεφτεί νηφάλια, θα διαπιστώσει ότι η ενθάρρυνση τέτοιων συμπεριφορών, μέσω της απαθούς στάσης, οδηγεί τα πράγματα στην όξυνση και στο νόμο του ισχυρότερου.

Οφείλει πχ να επέμβει η αστυνομία ή όχι σε μία συμπλοκή μεταξύ καταληψιών μαθητών και μαθητών που εφορμούν για να ανοίξουν το κλειστό τους σχολείο;

Υπάρχουν και άλλες παράμετροι: Στα υπό κατάληψη σχολεία διακινούνται ναρκωτικά και ποτά και γίνονται διάφορα άλλα ...ενδιαφέροντα (θυμηθείτε το περιστατικό με τον δήθεν βιασμό μίας νεαρής Βουλγάρας πέρυσι στην Αμάρυνθο).

Θυμηθείτε πέρυσι τον Νοέμβριο το σχολικό συγκρότημα του Παγκρατίου, που αφού έγινε γυαλιά καρφιά από ομάδα Αλβανών μαθητών και εξωσχολικών –κάτω από τις οδηγίες Αλβανών κακοποιών που δρουν στο άλσος Παγκρατίου- ανήρτησαν την αλβανική σημαία στον ιστό και άφησαν στο προαύλιο καμένες και ξεσκισμένες Ελληνικές σημαίες με πλήθος από προφυλακτικά ολόγυρα. Ο κ. Στυλιανίδης εξέφρασε απλώς την θλίψη του και οι Έλληνες φορολογούμενοι πλήρωσαν τις ζημιές που έφτασαν το 1 εκατομμύριο ευρώ.

Αν κάποιες πολιτικές δυνάμεις πιστεύουν πως πρέπει να νομιμοποιηθούν οι καταλήψεις, ας φέρουν το ζήτημα στη Βουλή. Εκεί όλα τα κόμματα θα πάρουν θέση. Ειδικά τα κόμματα της αριστεράς, ας μας πουν αν επιτρέπονταν καταλήψεις στα σχολεία του υπαρκτού σοσιαλισμού.

Οι μαθητές οφείλουν να προωθούν τα αιτήματά τους, αλλά προφανώς μέσα στα πλαίσια του νόμου. Οι καταλήψεις αποτελούν μέρος του προβλήματος, όχι μέρος της λύσης. Η λύση απαιτεί άλλους τρόπους δράσης.

Υπάρχουν οι διαδηλώσεις ή η αποχή, αλλά σίγουρα αδικούμε τους Έλληνες μαθητές, αν δεν τους θεωρούμε ικανούς να οργανώσουν εκδηλώσεις μετά το πέρας των μαθημάτων ή το Σαββατοκύριακο, όπου θα αναδείξουν τα προβλήματα και τα αιτήματα τους, χωρίς κομματικούς «ινστρούκτορες» και θα εντυπωσιάσουν με την δημιουργικότητα, την φρεσκάδα, τη ζωντάνια και την πρωτοτυπία τους.

Φλώρινα όπως… Ίμια;

Εφημερίδα "Ελεύθερη Ώρα"
19 Οκτωβρίου 2008, σελ. 8


Αποθρασυνόμενοι από την μικροψυχία της εξωτερικής μας πολιτικής οι προβοκάτορες των Σκοπίων, το βράδυ της Δευτέρας 13/10, τοποθέτησαν κάθετα στον αγροτικό δρόμο που οδηγεί στο πεδίο βολής της Φλώρινας, ένα φορτηγό και ένα τρακτέρ με αποτέλεσμα να ακινητοποιηθεί η στρατιωτική φάλαγγα, αποτελούμενη από τέσσερα ερπυστριοφόρα άρματα μάχης και δύο στρατιωτικά οχήματα τύπου τζιπ.

Με την παρέμβαση της αστυνομίας αποκαταστάθηκε προσωρινά η κυκλοφορία, αλλά ύστερα από λίγο οι προβοκάτορες άρχισαν να προτρέπουν συγχωριανούς τους να σταματήσουν ξανά την στρατιωτική φάλαγγα, γεγονός που προκάλεσε νέα ένταση. Ακολούθησε συμπλοκή με 4 συλλήψεις.

Το πρωί στις 14/10, στην τηλεόραση του ΑΝΤ1, σε απ' ευθείας σύνδεση με την Μελίτη, οι 4 συλληφθέντες ..."κάτοικοι" προσποιούμενοι τους οικολόγους άρχισαν το παραμύθι ότι η χρήση του πεδίου βολής από τον Ελληνικό Στρατό απειλεί την υγεία και την ασφάλεια των κατοίκων. Όμως,, οι ερωτήσεις του Βελόπουλου περί της εθνικής συνειδήσεως τους, όταν επαναλάμβαναν διαρκώς πως είναι "Έλληνες πολίτες", δεν απαντήθηκαν παρά τις επίμονες εκκλήσεις του Λιαρέλη και του Παπαδάκη.

Το περιστατικό είχαν δημιουργήσει θερμοκέφαλα στοιχεία της ολιγάριθμης σλαβόφωνης κοινότητας της περιοχής συνεπικουρούμενα από μερικούς κατοίκους που προηγουμένως όμως είχαν δεχτεί διαβεβαιώσεις πως επρόκειτο για διαδήλωση εναντίον της "καταστροφής των χωραφιών από τα άρματα του στρατού". Βέβαια τα κίνητρα των οργανωτών το αντελήφθησαν την επομένη μετά την "παρέμβαση Γκρουέφσκι" για το ζήτημα αυτό.

Συγκεκριμένοι κύκλοι στην περιοχή προσπαθούν εδώ και μέρες να ρίξουν νερό στον μύλο της εθνικιστικής προπαγάνδας των Σκοπίων. Να σημειωθεί, ότι και πριν από δύο εβδομάδες μικρή ομάδα κατοίκων προσπάθησε να ματαιώσει στρατιωτική άσκηση στο πεδίο βολής του Δήμου Μελίτης.

Οι Αστυνομικές Αρχές, μετά από αυτό, είχαν πάρει απόφαση ότι δεν θα επιτρέψουν να ξανασυμβούν τέτοιου είδους περιστατικά που εκθέτουν την Ελλάδα και επιτέλους προέβησαν σε συλλήψεις. Οι συλληφθέντες είναι οι ίδιοι που είχαν πρωτοστατήσει και στα προηγούμενα επεισόδια στη Μελίτη και σχετίζονται άμεσα με τον Βοσκόπουλο του "Ουράνιου Τόξου".

Για να μην μένει ούτε μια υπόνοια ποιοι κρύβονται πίσω από τις προβοκάτσιες που στήθηκαν στη Φλώρινα, με τους συλληφθέντες προσήχθησαν τρεις Σκοπιανοί δημοσιογράφοι -του καναλιού Α12, του δικτύου Α23, της εφημερίδας “Nova Makedonija”- και ένας καμεραμάν του καναλιού Α14. Αφού εξακρίβωσαν τα στοιχεία τους, με συνοδεία Αστυνομίας πήραν κάποια πλάνα και μετά τους... κατευόδωσαν, υπό τις φωνές τους ότι θα προσφύγουν στα δικαστήρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων!

Καταρρέει, επομένως, το άλλοθι που προέβαλαν οι θολοκουλτουριάρηδες-δεκανίκια της προπαγάνδας των Σκοπίων στην Ελλάδα (οργανώσεις όπως η «Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση», το indymedia του Σόρος ή ο Ιός της Ελευθεροτυπίας) ότι δήθεν σύσσωμη η τοπική κοινωνία αντιτίθεται στο πεδίο βολής.

Ειδικά μετά το πατρονάρισμα που επιχείρησε ο ίδιος ο πρωθυπουργός της fyrom Νίκολα Γκρούεφσκι, κάνοντας λόγο για παραβίαση των δικαιωμάτων των πολιτών στην Ελλάδα, έπεσαν οι μάσκες.

O τύπος και τα portals του γειτονικού κράτους έχουν αφηνιάσει, κάνοντας λόγο για "βίαιες συγκρούσεις των Μακεδόνων του Αιγαίου με αστυνομικές δυνάμεις της περιοχής" και για περιοχές που κατοικούνται "100% από Αιγαιάτες Μακεδόνες"..

Η εφημερίδα “Dnevnik” δημοσίευσε συνέντευξη του Αντ. Τασόπουλου, ενός από τους συλληφθέντες. Γιατί δίνουν συνεντεύξεις στα μέσα των Σκοπίων; Επομένως αυτοί είναι οι παρακινητές και προστάτες τους.

Στο δελτίο ειδήσεων μάλιστα του σκοπιανού τηλεοπτικού σταθμού Α1 υπήρξε και τηλεφωνική επικοινωνία με λεγόμενους "Αιγαιάτες Μακεδόνες" της περιοχής στην οποία εξιστορούσαν το περιστατικό. Οι Σκοπιανοί δημοσιογράφοι χαρακτηρίζουν "πρόκληση" την επανεμφάνιση του Ελληνικού Στρατού στην περιοχή 10 μέρες μετά το πρόσφατο επεισόδιο!

Αναφέρονται επίσης "σε επερώτηση που κατατέθηκε στην Ελληνική Βουλή για το θέμα" και στο ότι "κανείς δεν ενημέρωσε τις τοπικές αρχές για την επανέναρξη των ασκήσεων"(!) Πρόκειται για την επερώτηση που κατέθεσε ο βουλευτής Φλώρινας ΠΑΣΟΚ κ. Λιάνης και στην οποία έκανε λόγο για "κατάληψη(;) του πεδίου βολής από τον Ελληνικό Στρατό χωρίς να ειδοποιηθούν οι τοπικοί φορείς". Βούτυρο στο ψωμί του Γκρουέφσκι η επερώτηση Λιάνη. Επιτρέπεται Έλλην βουλευτής να χρησιμοποιεί τη φράση "κατάληψη από τον Ελληνικό Στρατό”; Ντροπή και αίσχος. Δηλαδή, θεωρεί πως ο Ελληνικός Στρατός είναι εχθρικός στη Φλώρινα και «καταλαμβάνει» εδάφη; Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ γιατί δεν του ζητά εξηγήσεις; Εκτός και αν συμφωνεί…

Τι να πει κανείς για τις ενέργειες, την αδράνεια ή τις παραλείψεις των εκπροσώπων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των βουλευτών του νομού αλλά και την μικροψυχία του υπ. εξωτερικών;

Για του λόγου το αληθές κλείνω με το εξής: Σύμφωνα με δημοσίευμα της “Nova Makedonija” (12/10), η ελληνική διπλωματία εντόπισε τις μικρές μειονότητες ως ‘’πιθανό αδύνατο σημείο της λειτουργίας των Αρχών της ΠΓΔΜ’’, επί του οποίου μπορεί να ασκήσει κριτική η ΕΕ.

Συγκεκριμένα, οι Έλληνες διπλωμάτες στις Βρυξέλλες προωθούν σε αξιωματούχους της ΕΕ, την ιδέα να ελεγχθεί η αντιμετώπιση που έχουν στην ΠΓΔΜ οι μικρότερες εθνοτικές κοινότητες, όπως αυτές των Σέρβων, των Ρομά, των Τούρκων και των Βλάχων.

Κουβέντα όμως δεν λένε οι διπλωμάτες μας για τους Έλληνες που ζουν μόνιμα στη Βαρδαρία, ιδιαίτερα στο Μοναστήρι και το Κρούσοβο. Πού είναι η προστασία και η στήριξη της Μητέρας Πατρίδας στους συλλόγους των Σαρακατσαναίων, των Ελληνοβλάχων και των υπολοίπων αλύτρωτων αδελφών μας εκεί; Την ώρα που οι Σκοπιανοί εφευρίσκουν μειονότητα στην Ελλάδα, ενώ αρνούνται πεισματικά την υπαρκτή Ελληνική μειονότητα στην χώρα τους.

Οι Έλληνες κάτοικοι της Βαρδαρίας καταπιέζονται εδώ και 50 χρόνια σε βαθμό που δεν μπορούν να δηλώσουν την ελληνική τους καταγωγή και συνείδηση και το ελληνικό υπ. Εξωτερικών εδώ και δεκαετίες «ποιεί την νήσσα».

ΕΘΝΙΚΗ ΑΥΤΟΧΕΙΡΙΑ το "Δημοκρατία της Β. Μακεδονίας"

Εφημερίδα "Α1"
18 Οκτωβρίου 2008, σελ. 31


Η τελευταία αμερικανική πρόταση Νίμιτς πρακτικά αποτελεί μονοπωλιακή εκχώρηση προς τους Σκοπιανούς του ελληνικού ονόματος «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» για Διεθνή Χρήση, με την ανώδυνη προσθήκη του «Βόρεια».

Δηλαδή, εκχωρεί όλα τα δικαιώματα -ιδίως το αντίκρισμα του ονόματος- στα Σκόπια, τα οποία θα το χρησιμοποιούν στους Διεθνείς Οργανισμούς, θα ταυτίζονται με αυτό και όλα τα συναφή παράγωγά του, πχ μακεδονικό έθνος, μακεδονική γλώσσα και Εκκλησία (!)

Η Κυβέρνηση που τυχόν θα το αποδεχθεί, θα διαπράξει εθνικό έγκλημα, διότι με την υπογραφή της θα νομιμοποιεί διεθνώς τη χρήση του ονόματος «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» από τους Σκοπιανούς.

Γιατί αν η Ελλάδα -η ιστορική δικαιούχος και ιδιοκτήτρια του ονόματος- συναινέσει, τότε θα μονοπωληθεί διεθνώς το ιστορικό ελληνικό όνομα από τα Σκόπια για κάθε πολιτική, στρατιωτική, οικονομική και τουριστική χρήση!

Έτσι, θα χρησιμοποιούν οι Σκοπιανοί πλέον Διεθνώς και ανεμπόδιστα ως αναγνωριστικό τους το ελληνικό όνομα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»:

«Ελάτε για διακοπές στη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» θα λένε τα διαφημιστικά σποτ στο CNN, στα διεθνή τηλεοπτικά δίκτυα, στο διαδίκτυο και κάτω σε μια γωνία με φευγαλέα και μικροσκοπικά γράμματα θα γράφει (εάν γράφει) «Δημοκρατία της Β. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ»…

«Ιστορία της Μακεδονίας» θα γράφουν τα βιβλία των Σκοπίων στα Πανεπιστήμια ανά τον κόσμο και σε μια άκρη θα αναγράφουν “Republic of N. MACEDONIA”…

Πώς θα διαχωρίζουν οι ξένοι την αρχαία ελληνική Μακεδονία από την Β. Μακεδονία; Ήδη σε βρετανικό τηλεπαιχνίδι οι διαγωνιζόμενοι που απάντησαν πως ο Μ. Αλέξανδρος ήταν Έλληνας έχασαν το βραβείο 40.000 στερλινών, καθώς η απάντησή τους θεωρήθηκε λανθασμένη.

Οι Σκοπιανοί θα αποκαλούνται παντού, χωρίς να μπορούμε να το εμποδίσουμε πλέον «Μακεδόνες», αφού εκείνο που μένει είναι το «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και όχι το «Βόρεια». Όπως και στην περίπτωση του “FYROM”, που έγινε «FYR MAKEDONIA», όπου έμενε και τονιζόταν το «MAKEDONIA» και όχι το «FYR».

Η εθνικιστική προπαγάνδα των σκοπιανών σε βάρος της Ελλάδας περί επεκτατισμού, μειονότητας και αποζημιώσεων θα απογειωθεί, καθώς θα γίνουν ισότιμα με την Ελλάδα μέλη στο ΝΑΤΟ και την Ευρ. Ένωση, ενώ η Ελλάδα δεν θα διαθέτει κανένα δικαίωμα veto και πλεονέκτημα πίεσης, αφού θα έχει κλείσει το θέμα του ονόματος με την υπογραφή της.

Αν δεχτούμε τη σύνθετη ονομασία-παγίδα του «Β. Μακεδονία» ως λαός, γιατί τα πολιτικά κόμματα πλην του ΛΑ.Ο.Σ ουσιαστικά το έχουν αποδεχτεί, θα υποστούμε -και μάλιστα οικειοθελώς-μία κλοπή πολιτιστική και θα γίνουμε αυτόχειρες μίας εθνικής καταστροφής και ήττας.

Παύλος Μελάς - 104 χρόνια από την θυσία του

Εφημερίδα “Ελεύθερη Ώρα”
12 Οκτωβρίου 2008, σελ. 8


Συμπληρώνονται φέτος 104 χρόνια από την απώλεια μιας ελληνικής μορφής που στέκει πέρα από το χρόνο και το χώρο, καθώς πρόσφερε την αλκή της νιότης του με ενθουσιασμό και υπερηφάνεια σ’ αυτό που λέγεται Πατρίδα. Οι υπερβάσεις αυτού του είδους είναι διαχρονικές.

Γεννήθηκε στη Μασσαλία το 1870, μορφώθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε σ' ένα περιβάλλον με έντονο τον εθνικό παλμό. Ο πατέρας του, Μιχαήλ Μελάς είχε εκλεγεί Βουλευτής Αττικής (1890) και Δήμαρχος Αθηναίων (1891).

Το 1886 μπήκε στη σχολή Ευελπίδων. Το 1892 πήρε γυναίκα του τη Ναταλία, κόρη του Στέφανου Δραγούμη και αδελφή του Ίωνα Δραγούμη.

Η εθνική περιπέτεια του 1897 τον πλήγωσε βαθιά. Πιστεύοντας όμως ότι η χώρα θα ξαναβρεί το δρόμο της, αντέδρασε μέσα στο κλίμα της απογοήτευσης που τότε κυριαρχούσε. Δημιουργεί στη Μακεδονία έναν μαχητικό εθνικό πυρήνα ενάντια των βουλγάρικων σχεδίων και γίνεται η ψυχή του κινήματος.

Στις 24 Φεβρουαρίου 1904, με διαταγή της τότε ελληνικής κυβέρνησης, ήρθε στη Μακεδονία, μαζί με άλλους 4 αξιωματικούς για να συγκεντρώσει στοιχεία και να μελετήσει προσωπικά την κατάσταση.

Στις 22 Μαΐου, στην Αθήνα, ιδρύεται μυστικά το "Μακεδονικό Κομιτάτο". Ανάμεσα στα πρώτα μέλη του και ο Παύλος Μελάς. Ώσπου όμως να πειστεί η Ελληνική Κυβέρνηση να πάρει μέτρα για την υπεράσπιση του Μακεδονικού Ελληνισμού, συγκέντρωσαν μόνοι χρήματα. Οργανώνουν ένοπλα σώματα εθελοντών τα οποία στέλνουν στη Μακεδονία, μαζί με οπλισμό για τους Μακεδόνες για την υπεράσπισή τους από τις επιθέσεις Βούλγαρων και Τούρκων.

Στις 10 Ιουλίου του ίδιου χρόνου, ξαναήρθε μόνος στη Μακεδονία σαν ζωέμπορος στην Κοζάνη και τη Σιάτιστα, όπου οργάνωσε το πρώτο ένοπλο σώμα του. Κυκλοφορούσε με το ψευδώνυμο Μίκης Ζέζας. Στη συνέχεια επέστρεψε στην Αθήνα και ενημέρωσε την Ελληνική Κυβέρνηση για την κατάσταση στη Μακεδονία.

Ξαναήρθε για τρίτη και τελευταία φορά στη Μακεδονία στις 18 Αυγούστου 1904. Διοικούσε ένα σώμα 35 αντρών, όμως ουσιαστικά ήταν αρχηγός όλων των ανταρτικών ομάδων που δρούσαν στις περιφέρειες Μοναστηρίου και Καστοριάς. Ο αγώνας ήταν σκληρός, γιατί ούτε δοκιμασμένους οδηγούς είχαν, ούτε εύκολα μπορούσαν να τροφοδοτηθούν.

Εκτός αυτών οι τουρκικές αρχές είχαν πληροφορηθεί το πέρασμα από τα σύνορα αυτού του ελληνικού σώματος και το καταδίωκαν με ενισχυμένο στρατιωτικό απόσπασμα. Ο Μελάς άρχισε αμέσως αγώνα εναντίον των κομιτατζήδων για να ξεκαθαρίσει την περιοχή, αλλά και για να οργανώσει την τοπική άμυνα.

Τη δράση του συνέχισε αδιάκοπα ως τις 13 Οκτωβρίου 1904. Εκείνη την ημέρα βρισκόταν στο χωριό Στάτιστα, που σήμερα προς τιμή του ονομάζεται Μελάς. Η συμμορία κομιτατζήδων του Μήτρου Βλάχου, τον πρόδωσε. Τουρκικό απόσπασμα κύκλωσε το χωριό και το τμήμα του Μελά. Έπειτα από άμυνα δύο ωρών αποφάσισαν έξοδο. Πρώτος όρμησε ο Μελάς που τραυματίσθηκε θανάσιμα στην οσφυϊκή χώρα και πέθανε μετά από μισή ώρα.

Λαβωμένος κάλεσε τον φίλο και συνεργάτη του Πύρζα και του είπε: «Το σταυρό να τον δώσεις στη γυναίκα μου και το τουφέκι, όπως σου είπα, του Μίκη (του γιου του). Και να τους πεις, ότι το καθήκον μου έκαμα».

Για να μην πέσει η σωρός του Παύλου Μελά στα χέρια των Τούρκων, ο Ντίνας -ένα από τα πρωτοπαλίκαρά του- έκοψε με το σπαθί του την κεφαλή του ήρωα, έθαψε το σώμα σ' έναν πρόχειρο τάφο εκεί όπου είχε σκοτωθεί και έπειτα περνώντας μέσα από τις γραμμές του τουρκικού αποσπάσματος, έφτασε στο χωρίο Ζέλοβο, όπου σ' ένα σπίτι στην άκρη του χωριού έθαψε και την κεφαλή του Παύλου Μελά. Το ακέφαλο σώμα του Παύλου Μελά βρήκαν οι Τούρκοι και μετέφεραν στην Καστοριά. Εκεί μεταφέρθηκε αργότερα και η κεφαλή του και μαζί τάφηκαν από τον Μητροπολίτη Γερμανό Καραβαγγέλη προ της "ωραίας πύλης" του Ναού της Αγίας Παρασκευής στο χωριό Πισοδέρι, σε αφανή τάφο κάτω από την Αγία Τράπεζα.

Η είδηση του ηρωικού θανάτου του συγκλόνισε το πανελλήνιο. Ολόκληρη η Αθήνα πένθησε. Ο θάνατός του τον έκανε πρωτομάρτυρα ήρωα και σύμβολο του ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ και έγινε αφορμή να τρέξουν στη Μακεδονία πολλοί Έλληνες αξιωματικοί.

Ο αγώνας για την Μακεδονία απλώθηκε, γιγαντώθηκε για να καταλήξει στους νικηφόρους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-13, στο μεγάλο όνειρο του Ελληνικού Έθνους: την Απελευθέρωση της Μακεδονίας και Ένωσής της με την Ελλάδα.

Ο ηρωισμός του Παύλου Μελά αποτελεί οδηγό ώστε να ξεχωρίσουμε το εθνικό έργο από την εθνοκαπηλεία, την προσφορά και τη θυσία από το υπολογισμό. Ως γόνος αλλά και γαμπρός οικονομικά ισχυρών οικογενειών με πολιτική επιρροή, κάλλιστα θα μπορούσε να σταδιοδρομήσει σαν επιχειρηματίας ή πολιτικός και να φλυαρεί στα σαλόνια και τους χορούς της κοσμικής Αθήνας ή απλώς να ζήσει ευτυχισμένος με τη γυναίκα και τα δύο του παιδιά.

Η επιλογή του όμως ήταν να αγνοήσει όλα αυτά, να τα υπερβεί και να κάνει πράξη την ιδεολογία του. Παρακαλώ, μην επιχειρήσετε τη σύγκριση με σύγχρονους γόνους πολιτικών οικογενειών. Θα είναι άτοπη και συντριπτική….

Ως ελάχιστο φόρο τιμής στην Μνήμη του, η Επιτροπή Μνήμης και Τιμής Π. Μελά διοργανώνει εκδήλωση την Δευτέρα 13 Οκτωβρίου, ώρα 7μμ στο Μνημείο του Ήρωα -Ρηγίλλης και Βας. Σοφίας, έξω από τη Λέσχη Αξιωματικών.

Φοιτητικό άσυλο με «Αστυνομία σκέψεως»

Εφημερίδα "Ελεύθερη Ώρα"
5 Οκτωβρίου 2008, σελ. 7


Κάθε δημοκρατικά σκεπτόμενος πολίτης επιθυμεί την φοιτητική κοινότητα συμμετοχική, ενεργή, δημοκρατική, φορέα έκφρασης και ανάδειξης των νέων ιδεών. Αυτό υπήρξε και η ουσία του φοιτητικού ασύλου. Θεσπίστηκε σε εποχές που η ποινικοποίηση απόψεων μέσα στην κοινωνία ήταν υπαρκτή, για να γίνουν τα Πανεπιστήμια ο κατεξοχήν χώρος ανοχής στην έκφραση απόψεων.

Ωστόσο, ενώ ο αρχικός σκοπός του φοιτητικού ασύλου ήταν να περιφρουρεί την ελευθερία των ιδεών από την αστυνόμευση της σκέψης, πλέον έχει καταλήξει μια νησίδα-ταμπού, όπου καταλύεται η έννοια της νομιμότητας. Ένας χώρος-σύμβολο ηρωοποίησης του περιθωρίου, όπου ακροαριστεροί τραμπούκοι, σταλινικά σκεπτόμενοι, όταν δεν εξορμούν με κουκούλες, λοστούς και μολότοφ για να διαπράξουν βανδαλισμούς αναλαμβάνουν το ρόλο μίας σύγχρονης αστυνομίας της σκέψεως.

Ανενόχλητοι βρίζουν, απειλούν, εκφοβίζουν, προπηλακίζουν και δεν έχουν διστάσει ακόμα και να τραυματίσουν όποιον τολμήσει να διαδώσει κάποιες ιδέες διαφορετικές από τις δικές τους.

Πρόσφατα, στις 24 Σεπτεμβρίου, ομάδα 15 τραμπούκων των ΕΑΑΚ (φοιτητική οργάνωση – παραμάγαζο του ΣΥΡΙΖΑ), προπηλάκισαν 2 φοιτήτριες της ΦΟΣ (φοιτητική οργάνωσης του ΛΑ.Ο.Σ), οι οποίες διένειμαν στην ΑΣΟΕΕ οδηγούς σπουδών για τους πρωτοετείς φοιτητές. Η ομάδα των σταλινίσκων επέδειξε περίσσευμα ανδρείας, φτύνοντας, σπρώχνοντας, βρίζοντας, καταστέλλοντας έτσι τον …«φασιστικό» κίνδυνο των δύο φοιτητριών.

Μάλιστα, γι αυτό το «κατόρθωμα» επιχαίρουν οι ομοϊδεάτες τους στην ιστοσελίδα athens.indymedia.org, που χρηματοδοτείται από τον ουγγροεβραίο ανθέλληνα Τζωρτζ Σόρος, τον χρηματοδότη της σκοπιανής προπαγάνδας. Πέραν αυτού, σε ένα όργιο παραπληροφόρησης χαρακτηρίζουν τους οδηγούς σπουδών «προβοκατόρικο υλικό» και τις φοιτήτριες της ΦΟΣ (της φοιτητικής παράταξης του ΛΑ.Ο.Σ, ενός κόμματος εκλεγμένου στο κοινοβούλιο) «φασιστοειδή».

Μα αν όντως ήταν φασιστοειδή, θα εκλάμβαναν το γεγονός ως αφορμή και θα απαντούσαν βίαια. Η επιβολή μέσω της βίας είναι το κύριο χαρακτηριστικό των φασιστών.

Στη βία όμως καταφεύγουν οι τραμπούκοι που θεωρούν τσιφλίκι τους τα ΑΕΙ. Δρουν ανεξέλεγκτοι, αντιδημοκρατικά και παράνομα. Με τις πλάτες φοιτητοπατέρων και πρυτάνεων εκδιώκουν συμφοιτητές τους, επιβάλλουν δικούς τους κανόνες, λυμαίνονται ή καταστρέφουν την περιουσία του πανεπιστημίου. Επιβάλουν την δική τους χούντα, προσπαθώντας να τρομοκρατήσουν και να φιμώσουν φοιτητές και παρατάξεις:

Στις 4 Ιουνίου ομάδα ακροαριστερών τραμπούκων και μελών του ΣΥΡΙΖΑ, εξέδραμαν από το «αντιεξουσιαστικό στέκι Παντείου» με κράνη και ρόπαλα, χτύπησαν ομάδα φοιτητών που μοίραζαν φυλλάδια της ΦΟΣ, τραυματίζοντας τον πρόεδρο της Νεολαίας ΛΑ.Ο.Σ. Γ. Παναγιωτακόπουλο και δύο φοιτητές. Εξέδωσαν και ανακοίνωση με την οποία αναλάμβαναν την ευθύνη της επίθεσης και απειλούσαν την σωματική ακεραιότητα κάθε φοιτητή που θα εξέφραζε δημόσια τις ιδέες της ΦΟΣ.

Κλείνω με δύο ερωτήματα: Γιατί οι πρυτανικές αρχές συνεχίζουν να τους παρέχουν χώρους του πανεπιστημίου για να λειτουργούν ως στέκια, γιάφκες και βάσεις εξόρμησης βίαιων επιθέσεων;

Γιατί το πολιτικό, δημοσιογραφικό και πανεπιστημιακό κατεστημένο καλύπτουν τις ακραίες ομάδες που έχουν μετατραπεί σε πανεπιστημιακή αστυνομία σκέψεως μέσω της πολιτικής βίας;

Ο χάρτης της ντροπής

Η fyrom συνεχίζει να αποκαλείται «Μακεδονία» στο βιβλίο Ιστορίας της Γ Λυκείου

Εφημερίδα "Α1"
20 Σεπτεμβρίου 2008, σελ. 31


Το υπουργείο Εθνικής(;) Παιδείας μοίρασε για δεύτερη συνεχή χρονιά στους μαθητές της Γ΄Λυκείου το βιβλίο «Ιστορία του νεότερου και του σύγχρονου κόσμου», χωρίς ωστόσο να διορθωθεί ο επίμαχος χάρτης της σελίδας 130. Ο χάρτης απεικονίζει τα σύνορα που επιβλήθηκαν από τις δυνάμεις του Άξονα κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και επιχειρεί να αποδώσει τον αριθμό των θυμάτων των Εβραίων ανά χώρα.

Στα Βαλκάνια ο προσεκτικός παρατηρητής διακρίνει την μεγάλη Αλβανία, η οποία περιλάμβανε το Κοσσυφοπέδιο, ακρωτηριασμένες την Γιουγκοσλαβία και την κατεχόμενη Ελλάδα, τη μεγεθυμένη Βουλγαρία ως μέρος της οποίας εμφανίζεται –αναπάντεχα- και η «Μακεδονία». Τα εδάφη αυτά η Βουλγαρία τα έθεσε υπό την κατοχή της με τη γερμανική συγκατάθεση, μεταξύ 1941-44.

Όμως, η «Μακεδονία» -όπως την αντιλαμβάνονται οι Σκοπιανοί- ως πολιτική και εθνική οντότητα κατασκευάστηκε για πρώτη φορά στη Γιουγκοσλαβία του Τίτο, στα τέλη του 1944 με την παρότρυνση του Στάλιν και την ανοχή του Τσώρτσιλ. Δηλαδή, αμέσως μετά τη γερμανική κατοχή, όχι κατά τη διάρκειά της. Η αναφορά λοιπόν του εν λόγω χάρτη σε «Μακεδονία», πέρα από ανιστόρητη είναι και ετεροχρονισμένη.

Δεν μπορώ, όσο και αν προσπάθησα καλόπιστα, να κατανοήσω την σκοπιμότητα της αναφοράς των θυμάτων στην κατεχόμενη κρατική οντότητα «Μακεδονία» -όπως ακριβώς στις κατεχόμενες Αυστρία, την Εσθονία, τη Λετονία και τη Λιθουανία- στο χάρτη ενός ελληνικού εκπαιδευτικού εγχειριδίου. Σε ένα αντίστοιχο σκοπιανό βιβλίο θα μπορούσα να την αντιληφθώ ως προπαγάνδα.

Δεν αναφέρεται ούτε η πηγή του χάρτη. Πιθανότατα, ο χάρτης αντιγράφηκε αβασάνιστα –ωραία επιστημονική συνέπεια- από τους συντάκτες του βιβλίου. Κανείς από αυτούς δεν είχε τη στοιχειώδη λογική να αντιληφθεί ότι προσφέρει, έστω ακούσια, καλές υπηρεσίες στους Σκοπιανούς, τη στιγμή μάλιστα που διεξάγονται κρίσιμες διαπραγματεύσεις για το όνομα;

Ο επικεφαλής της συντακτικής ομάδας του βιβλίου, ακαδημαϊκός και πρόεδρος του ιδρύματος "Κ. Καραμανλής", κ. Κωνσταντίνος Σβολόπουλος έκρινε ότι ο χάρτης δεν έπρεπε να αποσυρθεί με το σκεπτικό ότι ήταν ναζιστικός. Τόνισε δε ότι «Το βιβλίο είναι αυτονόητα, στο σύνολό του, σαφώς και αταλάντευτα τοποθετημένο υπέρ των ελληνικών απόψεων για την ιστορία της Μακεδονίας».

Θα ήθελα να πιστέψω όσα είπε ο κ. Σβολόπουλος, αλλά μια και διδάσκω το μάθημα σας παραπέμπω στη σελ. 65 να διαβάσετε τα παρακάτω για τον Μακεδονικό Αγώνα: «ο Μακεδονικός Αγώνας ένας σκληρός πόλεμος ανταρτών Ελλήνων και Βουλγάρων, οι οποίοι πολεμούσαν αλλήλους καθώς και εναντίον των Τούρκων… δοκίμασε επί πέντε σχεδόν χρόνια (1904-1908) την αντοχή των γηγενών που έπρεπε να επιλέξουν στρατόπεδο».

Την ίδια επιχειρηματολογία αναπτύσσει το «Ουράνιο Τόξο» στην ιστοσελίδα του, ότι δηλ. οι σκληροί Έλληνες και Βούλγαροι αντάρτες ανάγκασαν με τη βία τους γηγενείς «Μακεδόνες» να επιλέξουν στρατόπεδο.

Η κυβέρνηση της ΝΔ και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο έδειξαν άλλη μία φορά πόσο αδιάφοροι, ανεπαρκείς και επικίνδυνοι είναι σε ότι αφορά τα εθνικά μας θέματα.

Μπορείτε να δείτε τον χάρτη σε πλήρες μέγεθος, με διπλό αριστερό κλικ πάνω στη φωτογραφία
Προσέξτε πως σε καμία άλλη περιοχή -εκτός της "Μακεδονίας"- δεν αναφέρεται ο υποτιθέμενος αριθμός των θυμάτων των Εβραίων, παρά μόνο σε κράτη που βρίσκονταν υπό κατάκτηση, όπως η Αυστρία, η Λιθουανία, η Λετονία και η Εσθονία. Επομένως οι συντάκτες του χάρτη θεωρούν τη "Μακεδονία κράτος υπό βουλγαρική κατάκτηση και όχι επαρχία της Γιουγκοσλαβίας.

Επικίνδυνη εξέλιξη στο Σκοπιανό

Εφημερίδα "Ελεύθερη Ώρα"
21 Σεπτεμβρίου 2008, σελ. 6


Στη συνάντηση της 12ης Σεπτεμβρίου 2008 οι ΗΠΑ επιβράβευσαν πλήρως την αδιαλλαξία των Σκοπίων. Ο ειδικός διαμεσολαβητής του ΟΗΕ, Μάθιου Νίμιτς, έθεσε για πρώτη φορά στους διαπραγματευτές των δύο χωρών, εκτός από την ονομασία, θέματα γλώσσας και μακεδονικής εθνότητας.

Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση της Γραμματείας των Ηνωμένων Εθνών: «Η συνάντηση περιλάμβανε μια διεξοδική συζήτηση όλων των στοιχείων του θέματος, αγγίζοντας το όνομα, τον τρόπο της χρήσης, θέματα ταυτότητας και άλλα συναφή». Η φράση «άλλα συναφή» παραπέμπει εμφανώς στην γλώσσα και την μακεδονική εθνότητα.

Έσπευσε λοιπόν ο Νίμιτς να «δικαιώσει» τις απόψεις του Γκρούεφσκι και να εντάξει αυτά τα ζητήματα στη «διαπραγμάτευση» η οποία έχει συμφωνηθεί να αφορά ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ, λίγο πριν την Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 24 Σεπτεμβρίου.

Αυτός ο χλευασμός από τις ΗΠΑ της ελληνικής υποχωρητικότητας για «συμβιβαστική λύση» είναι η απογύμνωση της εξωτερικής πολιτικής περί της σύνθετης ονομασίας και καταδεικνύει την πασίδηλη αποτυχία του ελληνικού υπ. Εξωτερικών σε όλη του τη μικρότητα. Αλλά, όταν η ελληνική κυβέρνηση ασκεί βέτο, αντί στο όνομα «Μακεδονία» στη μη συμφωνία για τον προσδιορισμό του, είναι λογικό ο Νίμιτς να μας χλευάζει κατάμουτρα.

Θυμίζω πως ο Νίμιτς το Φεβρουάριο του 2008 είχε προτείνει ως σύνθετη ονομασία το “Independent republic of Macedonia” (Ανεξάρτητη Δημοκρατία της Μακεδονίας).

Ο Νίμιτς μέσω του ΟΗΕ εφαρμόζει τα γεωπολιτική σχέδια της «Νέας Τάξης». Και το ελληνικό υπ. Εξωτερικών επιμένει να σύρεται εξευτελιστικά σε συζητήσεις όπου διαπραγματεύεται την ταυτότητα, το όνομα και την Ιστορία της Μακεδονίας μας.

Εκείνοι που χειρίζονται την εξωτερική πολιτική της Πατρίδας μας, δεν έχουν πλέον εθνικά αντανακλαστικά; Γιατί δεν διακόπτουν αμέσως κάθε συζήτηση; Δεν έχουν τη στοιχειώδη ευθιξία; Οι λεονταρισμοί και τα αυστηρά μηνύματα προς τα Σκόπια εκ των υστέρων δεν έχουν καμία αξία.

Στο μεταξύ, αυτός που φαίνεται να στηρίζει στις ΗΠΑ κάπως τις ελληνικές θέσεις είναι ο …Χένρυ Κίσσινγκερ, (γνωστός για τον παρασκηνιακό ρόλο του στην εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο). Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια ημερίδας στις ΗΠΑ στις 4 Σεπτεμβρίου, σε ερώτηση του Προέδρου της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής των Σκοπίων σχετικά με τη σημασία ένταξης της fyrom στο ΝΑΤΟ, του απάντησε πως «Η Ελλάδα έχει ιστορικά δικαιώματα στο όνομα Μακεδονία!».

Που καταντήσαμε! Ο Κίσσινγκερ (φωτο αριστερά) να λέει ευθέως όσα δεν τολμά να ψελλίσει η ελληνική πλευρά, ενώ το παιδαγωγικό Ινστιτούτο μοίρασε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το βιβλίο Ιστορίας της Γ΄ Λυκείου, με το χάρτη της σελίδας 130 που εμφανίζει τη Βόρεια Ελλάδα ως τμήμα μίας ευρύτερης περιοχής με την ονομασία «Μακεδονία».

Τα σχόλια περιττεύουν…

Ασύμμετρες απειλές κατά της Ορθοδοξίας

Εφημερίδα "Α1"
13 Σεπτεμβρίου 2008, σελ. 15


Μέσα στο καλοκαίρι ο κ. Στυλιανίδης ανακοίνωσε πως καθιστά προαιρετικό το μάθημα των Θρησκευτικών. Για να φανεί αρεστός σε ποιόν άραγε;

Δεν μπορώ να καταλάβω. Λύθηκαν όλα τα σημαντικά προβλήματα στο χώρο της εκπαίδευσης όπως το θέμα των ιδιωτικών ΑΕΙ, βρέθηκε καταλληλότερο σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, βελτιώθηκε η υλικοτεχνική υποδομή στα σχολεία, έγιναν ανθρώπινες οι συνθήκες για τους ωρομίσθιους καθηγητές που αμείβονται με 6,5 ευρώ την ώρα κλπ. και επομένως το μείζον και πιεστικότερο ζήτημα πλέον είναι το μάθημα των Θρησκευτικών; Αυτό που μαθαίνει στα παιδιά μας για την Ηθική, για το Καλό, για το Δίκιο και για την Αγάπη;

Να γίνω λίγο καχύποπτος και να υποθέσω πως το σύγχρονο ελληνικό σχολείο απογυμνώνεται από την ελληνορθόδοξη αγωγή με στόχο το πολυπολιτισμικό «Ελλαδιστάν» του μέλλοντος και πως οτιδήποτε προσφέρει γνήσιες αξίες, αλλά δεν προάγει την κατανάλωση, πολεμείται;

Μήπως είναι ένα βήμα της προσπάθειας για «αποχριστιανοποίηση» του ελληνικού κράτους, κατά το γαλλικό πρότυπο; Δηλαδή θα κατέβει η εικόνα του Χριστού από τις σχολικές αίθουσες, θα καταργηθεί η πρωινή προσευχή και θα απαγορευτεί να φορούν οι μαθητές το Σταυρό σε εμφανές σημείο; Ήδη σε πολλά σχολεία και δημόσια κτήρια απουσιάζει ο Σταυρός από την κορυφή στο κοντάρι της Σημαίας μας. Στο μέλλον ίσως τεθεί ζήτημα κατάργησης του Σταυρού και από τη Σημαία μας, για να μην προσβάλλουμε τους μουσουλμάνους.

Βέβαια, όσο και αν κάποιοι θέτουν ως σκοπό της πολιτικής τους καριέρας την αποδόμηση της ελληνικής κοινωνίας από τα βασικά συστατικά της, ας έχουν κατά νου πως η Ελλάδα δεν είναι Γαλλία και η σχέση μας με την Ορθοδοξία είναι βαθιά πνευματική και ιστορική.

Το Σύνταγμα είναι σαφές: «η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης...».

Το 2001 έγινε Νόμος του κράτους το νέο αναλυτικό πρόγραμμα, το οποίο σε ότι αφορά το μάθημα των Θρησκευτικών τονίζει πως «η θρησκευτική εκπαίδευση των μαθητών, όπως αναγνωρίζεται και διεθνώς, συνιστά όρο της ηθικής και πνευματικής τους ανάπτυξης και έχει ύψιστη κοινωνική σημασία».

Νόμοι και Σύνταγμα λοιπόν ορίζουν πως δυνατότητα «εξαίρεσης» από τα θρησκευτικά, δεν παρέχεται σε κανένα, ακόμα και αν είναι αλλοδαπός, αλλόδοξος ή άθεος.

Η Πολιτεία παραβαίνοντας νομοθεσία και Σύνταγμα, καθιστά το μάθημα προαιρετικό με μία απλή υπεύθυνη δήλωση των γονέων. Δέχεται να παρεμβαίνουν οι γονείς και να στερούνται τα παιδιά από γνώσεις και αξίες που η ίδια έχει νομοθετήσει πως έχουν «ύψιστη κοινωνική σημασία»(!)

Καλά, στο ΥΠΕΠΘ δεν σκέφτηκε κανείς πως αρκετοί μαθητές είτε λόγω του φορτωμένου προγράμματος, είτε στην ηλικία της εφηβικής αμφισβήτησης θέλοντας να επιδείξουν στους συμμαθητές τους πόσο «προοδευτικοί» και επαναστάτες είναι, θα προτιμήσουν να γλιτώσουν ένα παραπάνω μάθημα; Σύντομα το ΥΠΕΠΘ αλλά και η «προοδευτική» ΟΛΜΕ θα «αδειάσει» χιλιάδες καθηγητές θεολόγους.

Η ΝΔ επιμένει σε αριστερο-αδέξιους πειραματισμούς χάριν ενός κάλπικου προοδευτισμού. Ελέω πολιτικής φοβίας και πνευματικής οκνηρίας… Όμως, αν νομίζει ότι οι ψηφοφόροι της επικροτούν τέτοιες εγκυκλίους και πως θα αποφύγει το πολιτικό κόστος, κάνει λάθος. Ας αναμένει τη σειρά του και ο κος Στυλιανίδης, όπως ακριβώς συνέβη με τη μη επανεκλογή της κας Γιαννάκου εξαιτίας της ψυχωτικής εμμονής της στο βιβλίο-ανοσιούργημα της Ρεπούση.

Κλείνοντας, ως ιστορικός νιώθω το χρέος να θυμίσω πως οι αγωνιστές του 1821 έλεγαν: «πήραμε τα όπλα πρώτα υπέρ πίστεως και μετά υπέρ πατρίδος». Το αυτό αναφέρει και η Διακήρυξη της Ελληνικής Επαναστάσεως.

Ψηλά τις Σημαίες «Ανόρθωση»

Εφημερίδα “Έρευνα”
4 Σεπτεμβρίου 2008, σελ. 7

Τα άγρια επεισόδια κατά των Κυπρίων με αφορμή τον ποδοσφαιρικό αγώνα του Ολυμπιακού με την Ανόρθωση ήταν προσχεδιασμένα με στόχο την ένταση μεταξύ των Ελλήνων της Ελλάδας και της Κύπρου. Κατάφεραν να πλήξουν καίρια τη συμπάθεια αρκετών ελληνόψυχων Κυπρίων προς τους Ελλαδίτες αδελφούς τους.

«Ζούμε καταστάσεις που δεν ζήσαμε ούτε στην Τουρκία» ήταν το παράπονο των Κυπρίων φιλάθλων και των παραγόντων. Η Ανόρθωση πριν 3 χρόνια είχε αποκλείσει από τα ευρωπαϊκά κύπελλα την Τράμπζονσπορ στην Τραπεζούντα.

Όμως, τραμπουκισμούς και αγριότητες αντιμετώπισαν στον Πειραιά, όπου οι μισοί κάτοικοι προέρχονται από τους πρόσφυγες του 1922. Και οι πανάθλιοι επιτέθηκαν σε μια προσφυγική ομάδα της Αμμοχώστου, που οι οπαδοί της σε κάθε αγώνα της κρατούν ελληνικές Σημαίες.

Γιατί στην Κύπρο κάθε ομάδα εκφράζει και μία πολιτική ιδεολογία. Η Ανόρθωση και οι φίλαθλοί της πρεσβεύουν την αμιγή ελληνικότητα της Μεγαλονήσου. Μήπως γι αυτό τον λόγο κάποιοι έστρεψαν τους ανιστόρητους χούλιγκανς εναντίον της; Ενώ την αριστερή Ομόνοια που ήταν αντίπαλος της ΑΕΚ δεν την πείραξε κανείς, παρά το γεγονός ότι νίκησε μέσα στην Αθήνα.

Το δε επιχείρημα ότι οι χούλιγκανς του Ολυμπιακού είναι περισσότερο ανεγκέφαλοι ή βίαιοι από των υπολοίπων ομάδων είναι σαθρό και αστείο. Τέτοιου είδους προβοκάτσιες βίας και έντασης μεταξύ Ελλαδιτών και Κυπρίων δυστυχώς θα μπαίνουν σε εφαρμογή σε κάθε ευκαιρία ποδοσφαιρικής υστερίας.

Ως φίλαθλος καταδικάζω απερίφραστα τα επεισόδια. Το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι, είναι άθλημα και χαρά. Ένοιωσα απαίσια, όταν άκουγα τα εμετικά συνθήματα εις βάρος της Ανόρθωσης.

Ως ιστορικός θυμίζω ότι για την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα πολέμησαν ως εθελοντές 9.000 Κύπριοι, στον α΄ παγκόσμιο 11.000, στην Μικρά Ασία 9.500 και στον β΄ παγκόσμιο πόλεμο 17.000. Στον αγώνα των Κυπρίων το 1955 για την Ένωση με την Ελλάδα. η Ανόρθωση έχασε αθλητές για αυτόν τον ιερό σκοπό.

Επρόκειτο λοιπόν για έναν αγώνα μεταξύ δύο ελληνικών ομάδων. Τώρα γιατί τα ΜΜΕ και οι σχολιαστές κατάφεραν και παρουσίαζαν την Ανόρθωση ως ξένη ομάδα δεν ξέρω. Ή μήπως κάποιοι θεωρούν πως οι Ελλαδίτες είναι πιο Έλληνες από τους Κύπριους;

Αδέλφια μας Κύπριοι, η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων καταδικάζουμε τις ηλίθιες ενέργειες που έπραξαν ανεγκέφαλοι, αμόρφωτοι, ναρκομανείς και πληρωμένοι οπαδοί. Ως Έλληνες οφείλουμε να υποστηρίζουμε τις ελληνικές ομάδες για το καλό του ελληνικού ποδοσφαίρου. Πόσο μάλλον την Ανόρθωση που είναι Ελληνική ομάδα με το Ε κεφαλαίο!

ΨΗΛΑ ΤΙΣ ΣΗΜΑΙΕΣ παιδιά!
Σε Ιταλία, Γερμανία, και Ελλάδα!
Είμαστε μαζί σας!

Στη φωτο από την εξέδρα στο Καραϊσκάκη δεν είναι φίλαθλοι που στηρίζουν την Εθνική μας ομάδα, αλλά Κύπριοι φίλαθλοι της Ανόρθωσης στον πρόσφατο αγώνα με τον Ολυμπιακό. Προσέξτε το πλήθος και την πυκνότητα των Ελληνικών Σημαιών.

Ο Έλληνας Νίκος Γρούιος παππούς του Ν. Γκρούεφσκι

Αίσθηση προκάλεσε η αποκάλυψη της zougla.gr –που αναδημοσίευσε η «Απογευματινή»- για τον Έλληνα παππού του εθνικιστή πρωθυπουργού της ΠΓΔΜ, Νίκολα Γκρούεφσκι, που σκοτώθηκε το 1940, πολεμώντας τους Ιταλούς εισβολείς στην Ελλάδα.

Πρόκειται για τον Νικόλαο Γρούιο, από το χωριό Αχλάδα της Φλώρινας, που τραυματίστηκε σοβαρά στο ελληνοαλβανικό μέτωπο και υπέκυψε στις 19/11/1940 στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Φλώρινας, σε ηλικία 29 ετών. Στο ηρώο του χωριού Αχλάδα, είναι γραμμένο το όνομά του.

Με το τέλος του εμφυλίου πολέμου, το 1949, η χήρα του Νικόλαου Γρούιου, εγκατέλειψε με τα τρία ανήλικα παιδιά της, ανάμεσά τους και ο πατέρας του Νίκολα Γκρούεσφκι, την Αχλάδα, ακολουθώντας τους μαχητές του ΕΛΑΣ, στο έδαφος της Γιουγκοσλαβίας.

«Έλεγαν στο κόσμο πως θα έρθουν οι κυβερνητικές δυνάμεις και θα κάψουν τα χωριά μας, επειδή είχαμε αντάρτες στον ΕΛΑΣ. Κάποιοι φύγανε στη Γιουγκοσλαβία από φόβο, εμείς μείναμε. Δεν μας έδιωξε κανείς, όπως λέει η προπαγάνδα των Σκοπιανών» τονίζει κάτοικος του χωριού.

Αξίζει με το παραπάνω να επισκεφθείτε τις παρακάτω ηλεκτρονικές διευθύνσεις του zougla.gr, για να διαβάσετε το πλήρες κείμενο, να δείτε τις φωτογραφίες και να παρακολουθήσετε τα video με τις μαρτυρίες των κατοίκων του χωριού Αχλάδα από το οποίο κατάγεται:
http://zougla.gr/news.php?id=4828
http://zougla.gr/news.php?id=4906

Απάντηση προς τις ασυναρτησίες Γκρουέφσκι

Εφημερίδα “Έρευνα”
7 Αυγούστου 2008, σελ. 7


Η τοποθέτηση -προς όλους τους Διεθνείς Οργανισμούς- μίας Ελληνικής Κυβέρνησης που θα σεβόταν τον ιστορικό της ρόλο σχετικά με το βομβαρδισμό επιστολών από τον Πρωθυπουργό αλλά και τον υπουργό εξωτερικών των Σκοπίων, θα έπρεπε να καθιστά σαφή τα εξής:

-Σκοπιανή μειονότητα δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Πολύ δε περισσότερο η αποκαλούμενη "Μακεδονική".

-Η κατασκευή "Μακεδονικής" εθνότητας και ταυτότητας δεν αποτελεί παρά στρατηγική επιλογή του "Παμμακεδονισμού" ως μύθου, διαχρονικής διεκδίκησης ελληνικών εδαφών. Υποθάλπεται όμως η στάση αυτή και από όσους έχουν συγκυριακά συμφέροντα ελέγχου της περιοχής. Γι' αυτό και απαιτούμε τον άμεσο τερματισμό, οποιασδήποτε ασαφούς στάσης ή ενθάρρυνσης και από οποιονδήποτε γίνεται προς την κατεύθυνση αυτή.

-Ειδικότερα, η ενδεχόμενη συνέχιση ανταλλαγής επιστολών ανάμεσα σ' έναν ανεύθυνο ηγέτη και σε έναν Ευρωπαίο Πρωθυπουργό, πρέπει να τερματιστεί στο μέτρο που ενέργειες και με τέτοιο περιεχόμενο, μπορεί να δώσουν την εντύπωση, ότι πράγματι υπάρχει κάποιο θέμα προς διαπραγμάτευση, εκεί που δεν υφίσταται απολύτως κανένας λόγος για κάτι τέτοιο.

-Τα αναφερόμενα στις επιστολές του Σκοπιανού Πρωθυπουργού, όσο ανιστόρητα και αν είναι, αποκαλύπτουν μια βαθύτερη ψυχική επιθετικότητα. Και επιβεβαιώνεται ότι ο εν λόγω "πολιτικός" είναι όχι μόνο εκτός του Ευρωπαϊκού πολιτικού και Νομικού πολιτισμού, αλλά αποτελεί παράγοντα γενικότερης διατάραξης των καλών σχέσεων στη περιοχή.

-Υποστηρίζοντας συνεπώς την πιο ενεργητική αντίδραση της χώρας μας σε αυτές τις απειλές, εκτιμούμε ότι είναι η πιο κατάλληλη στιγμή, να ανακληθεί επίσημα η ασυγχώρητη παραχώρηση που έγινε για σύνθετη ονομασία. Η χώρα αυτή κατοικείται από Σλαβόφωνους, Αλβανόφωνους και από καταδιωκόμενους Ελληνόφωνους και οφείλει να ονομασθεί με ένα οποιοδήποτε άλλο συνταγματικό όνομα εκτός αυτού της «Μακεδονίας». (Η θέση αυτή πρέπει να γίνει πανελλήνια δέσμευση μέσα από τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, ώστε να μη μπορεί από κανέναν να ανακληθεί ή να αμφισβητηθεί.)

Η Ελληνική Κυβέρνηση οφείλει επιτέλους να αντιμετωπίσει με αποτελεσματικό τρόπο τις προκλήσεις των Σκοπιανών, προβαίνοντας κάθε φορά σε ακαριαία ενημέρωση της Διεθνούς κοινής γνώμης, αλλά και των υπευθύνων πολιτικών ή και άλλων προσωπικοτήτων της κοινωνίας κάθε χώρας. Μόνο έτσι θα καταγγέλλεται έγκαιρα και υπεύθυνα η εγγενής απειλή της ειρήνης που εμπεριέχει μια τέτοια, πρωτόγνωρα ανεύθυνη συμπεριφορά από τα πιο επίσημα πρόσωπα των γειτόνων μας.

Μνήμη στον Ίωνα Δραγούμη

Εφημερίδα “Έρευνα”
31 Ιουλίου 2008, σελ. 7


Ο Ιωάννης ή Ίων Δραγούμης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 2 Σεπτεμβρίου 1878. Ο πατέρας του ήταν ο δικαστικός και μετέπειτα Πρωθυπουργός της Επανάστασης στο Γουδί, Στέφανος Δραγούμης.

Ανδρώθηκε σε μία Ελλάδα που πίστευε στην απελευθέρωση των Αλύτρωτων Πατρίδων, ενώ υψωνόταν η απειλή της Μεγάλης Βουλγαρίας. Θα σπουδάσει νομικά και θα καταταγεί εθελοντής στον ατυχή Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897.

Ήταν αγνός πατριώτης, που δεν περιορίζονταν στα ευχολόγια και τη θεωρία: «Ο καθένας πρέπει να φαντάζεται πως αυτός πρέπει να σώσει το έθνος του …να φαντάζομαι πως εγώ έχω το μεγάλο χρέος της σωτηρίας».

Αναλαμβάνει στην Μακεδονία μυστική δράση. Το 1902 ως πρόξενος στο Μοναστήρι -με την συνεργασία του πατέρα του και του γαμπρού του Παύλου Μελά- δημιουργεί την Οργάνωση Αγώνα στη Μακεδονία, για να αντιμετωπίσουν τις ορδές των Βουλγάρων κομιτατζήδων.

Το 1904 σκοτώνεται ο Παύλος Μελάς. Γράφει στο «Μαρτύρων και Ηρώων Αίμα» απευθυνόμενος στην Ελληνική νεολαία «Γενείτε ήρωες. Να ξέρετε πως αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει».

Στα 1907-1908 εργάζεται στο Ελληνικό Προξενείο της Κωνσταντινουπόλεως και συναντά τον αξιωματικό Αθανάσιο Σουλιώτη-Νικολαΐδη. Δημιουργούν την Οργάνωση Κωνσταντινούπολης. Μαζί οραματίζονται το «Ανατολικό ιδανικό». όπου θα ενώνονταν όλοι οι λαοί τη Ανατολής και οι Έλληνες θα γινόταν σιγά-σιγά συγκυβερνήτες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Όμως η εξέλιξη του νεοτουρκικού κινήματος θα διαλύσει τα οράματα των δύο φίλων.

Στις 16 Ιουνίου 1917 δεν δίστασε -βλέποντας τους "συμμάχους" να προβαίνουν σε εξάμηνο αποκλεισμό των ελληνικών λιμανιών προκαλώντας πείνα- να καταγγείλει με επιστολή καταπέλτη το απαράδεκτο των ενεργειών, προκαλώντας την άμεση εξόρισή του στην Κορσική.

Η επίσημη δικαιολογία είναι τα «φιλογερμανικά» αισθήματά του. Λησμόνησαν οι συντάκτες της λίστας των εξορίστων ότι, όταν κατελήφθη από Γερμανοβουλγάρους το οχυρό Ρούπελ τον Μάιο του 1916, ο Ίων Δραγούμης υπήρξε καταπέλτης κατά των Γερμανών.

Άλλωστε, υποστήριξε την έξοδο της Ελλάδας από την ουδετερότητα στο πλευρό της Αντάντ, αλλά με συμφωνίες και συμβάσεις που θα καθόριζαν σαφέστατα τα ανταλλάγματα και τις εγγυήσεις για την Ελλάδα. Ο Δραγούμης ήταν εναντίον κάθε ανάμιξης ξένων στα εσωτερικά της Ελλάδας.

Τελικά, επιστρέφει στην Αθήνα στις 8 Νοεμβρίου 1919. Στις 30 Ιουλίου του 1920, αμέσως μετά την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών, γίνεται στο Παρίσι δολοφονική απόπειρα εναντίον του Ελευθερίου Βενιζέλου. Οι φήμες ότι ο Βενιζέλος είναι νεκρός κυκλοφορούν στην Αθήνα. Το απόγευμα της επομένης, ο Ίων Δραγούμης συλλαμβάνεται από τα βενιζελικά τάγματα χωροφυλακής του Γρυπάρη και στις 4 το απόγευμα εκτελείται.

Από το 1915 που πολιτευόταν ο Δραγούμης ήταν ο υποσχόμενος επόμενος αρχηγός της Ελλάδος. Η πολιτική δολοφονία στέρησε τον μοναδικό άνθρωπο που θα απέτρεπε την Μικρασιατική Καταστροφή. Ευτυχώς για τον ίδιο δεν θα προλάβει να τη δει.

Τα διδάγματα του Δραγούμη είναι αναγκαία σήμερα που οι κυβερνήσεις μειοδοτούν στα εθνικά θέματα, οι διανοούμενοι υπηρετούν τη Νέα Τάξη και η νεολαία αποχαυνώνεται στα internet café.

*Σαν ελάχιστο φόρο τιμής, η Επιτροπή Μνήμης Ίωνος Δραγούμη, διοργανώνει εκδήλωση τιμής την Τετάρτη 30 Ιουλίου 2008 στις 7.30 μ.μ. στην λευκή στήλη (έναντι ξενοδοχείου Χίλτον, Βασ. Σοφίας 73) εκεί όπου άφησε την τελευταία του πνοή, κτυπημένος από τις σφαίρες του Εθνικού Διχασμού. H εκδήλωση αυτή πραγματοποιείται με συνέπεια, για 26η χρονιά.

34η επέτειος της Δημοκρατίας

Η μεταπολίτευση σε νευρική κρίση

Εφημερίδα "Ελεύθερη Ώρα"
20 Ιουλίου 2008, σελ. 3


Η 24η Ιουλίου, επέτειος της Μεταπολίτευσης, τιμάται κάθε χρόνο από το 1976 με δεξίωση στο Προεδρικό Μέγαρο, χαλώντας τις διακοπές των πολιτικών μας. Ο κήπος έχει ποτιστεί τουλάχιστον από την προηγουμένη, ώστε τα ακριβά τακούνια να μη βυθίζονται στο γρασίδι, ενώ ο σχετικά πλούσιος μπουφές είναι το επίκεντρο του ενδιαφέροντος όσων προσκεκλημένων δεν είναι πολιτικοί ή επιχειρηματίες.

Η φετινή «Γιορτή της Δημοκρατίας» είναι αφιερωμένη στους αγρότες και εκπρόσωποι αγροτικών οργανώσεων θα διαβούν το κατώφλι του Προεδρικού Μεγάρου. Η δε ομιλία του Προέδρου της Δημοκρατίας θα αναφέρεται στα προβλήματα της διαφθοράς και της ακρίβειας που μαστίζουν τη χώρα μας.

Θα ακολουθήσουν τα μηνύματα του πρωθυπουργού και των πολιτικών αρχηγών με κοινό παρονομαστή το πόσο «ισχυρή, ελεύθερη, αναπτυγμένη, σύγχρονη χώρα έχουμε και πόσο σταθερή είναι η Δημοκρατία μας που επιλέγει την πορεία της μέσα από την ελεύθερη βούληση του λαού της, χωρίς προστάτες, δυνάστες και τοποτηρητές».

Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική. Μετά τη νύχτα της 23ης προς την 24η Ιουλίου του 1974, ο Καραμανλής δεν έδωσε στον τόπο μια νέα προοπτική πέρα από την απλή επιστροφή σε μία επίφαση δημοκρατικής νομιμότητας.

H είσοδος της Ελλάδας στην ΕΟΚ το 1981 προσέφερε στη χώρα ένα περίγραμμα θεσμών, χωρίς να διασφαλίζεται ωστόσο η εύρυθμη λειτουργία τους. Το ΠΑΣΟΚ δεν αξιοποίησε την ευκαιρία για μία υγιή πολιτική και οικονομική εξέλιξη, αντιθέτως οξύνθηκαν τα φαινόμενα της διαφθοράς και του κομματικού κράτους, με αποτέλεσμα να ενταθούν τα σοβαρά ελλείμματα δημοκρατίας.

H Μεταπολίτευση θα όφειλε να αποτελεί μία διαρκή διαδικασία πολιτειακής μεταβολής, ισχυροποίησης των θεσμών και υγιούς κοινωνικού μετασχηματισμού. Ωστόσο, στην Ελλάδα η πολιτειακή μεταβολή συνίσταται πρακτικά στο ότι αντικαταστάθηκε οριστικά η βασιλική δυναστεία με τρεις δυναστείες πολιτικών (Καραμανλήδες, Παπανδρέου. Μητσοτακέικο), ενώ τα 2/3 των βουλευτών μας κατάγονται από οικογένειες που μέλη τους παρίσταντο και στα προπολεμικά βουλευτικά έδρανα.

Θα μου πείτε κάποιοι, πως η Ελλάδα από το 1990 κατέχει επίζηλη θέση στον άμεσο γεωγραφικό της περίγυρο. Όμως αυτό δεν οφείλεται στη δική της θεσμική σταθερότητα, αλλά στην διάλυση που επέφερε στις γειτονικές μας χώρες η πτώση του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Ας είναι καλά οι ελληνόψυχοι παππούδες μας, που στο Γράμμο και στο Βίτσι μας γλίτωσαν από αυτήν την περιπέτεια.

Με την «εκσυγχρονιστική» στροφή του 1996 απέκτησαν υπέρμετρη ισχύ οι μεγαλοεκδότες, οι καναλάρχες, οι τράπεζες και το «αεριτζίδικο» κεφάλαιο διέλυσε κάθε παραγωγική προσπάθεια, ενώ η εξωτερική μας πολιτική υπαγορεύεται απροκάλυπτα από τις ΗΠΑ.

Η αθρόα εισροή λαθρομεταναστών ακύρωσε στην πράξη εργασιακά και κοινωνικά κεκτημένα δεκαετιών, ενώ η αυξανόμενη εγκληματικότητα στέρησε από τον μέσο Έλληνα το αίσθημα της ασφάλειας.

Από το 2004 και μετά, η ατολμία για ριζικές μεταρρυθμίσεις και ρήξεις οδήγησαν την Νέα Δημοκρατία –παρά τις καλές προθέσεις του Πρωθυπουργού- σε μία αυτοπαγίδευση της στους ίδιους μηχανισμούς εξουσίας, με συνέπεια την αναπαραγωγή των ίδιων προβλημάτων. Τρανταχτά σκάνδαλα παραπέμπονται στη δικαιοσύνη που τα θάβει.

Ο Έλληνας πολίτης δεν αισθάνεται ακόμα την Ελληνική Πολιτεία κομμάτι από τον εαυτό του (όπως ο Σουηδός, ο Νορβηγός ή ο Ελβετός), αλλά σαν έναν αλλότριο μηχανισμό που τον νέμονται εκείνοι που κερδοσκοπούν σε βάρος του.

Θα άξιζε πράγματι τον κόπο να γιορτάζουμε μία γνήσια, αξιοκρατική, δίκαιη, εύρυθμη και συμμετοχική Δημοκρατία. Όχι όμως μία χρεοκοπημένη οικογενειοκρατούμενη πλουτο-δημοκρατία των λαμογιών και των μιζαδόρων. Γι αυτό πέρα από το Προεδρικό Μέγαρο κανείς δεν εορτάζει τη μεταπολίτευση.

Είναι χαρακτηριστική η σχετική δημοσκόπηση του press.gr τον Απρίλιο του 2007: Στο ερώτημα «Σας ικανοποιεί ο τρόπος που λειτουργεί σήμερα η Δημοκρατία μας;» απάντησαν 51% καθόλου και 25% λίγο. Το 90% των ερωτηθέντων πιστεύει πως χρειάζονται αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας της Δημοκρατίας, ενώ οι απόψεις για την 21η Απριλίου 1967 είναι μοιρασμένες (47% πιστεύει πως έκανε καλό στη χώρα μας, 52% πως έκανε κακό), ενώ το 62% τάσσεται υπέρ της αποφυλακίσεως των Απριλιανών Αξιωματικών.

Σταματήστε τη βεβήλωση της Αγια-Σοφιάς

Εφημερίδα "Έρευνα"
17 Ιουλίου 2008, σελ. 7


Ευτυχώς, υπάρχουν Έλληνες ομογενείς με εθνική περηφάνια, διεθνές κύρος και δράση που αντισταθμίζουν την ατολμία και την τουρκολαγνεία των ελληνικών κυβερνήσεων.

Πρόκειται για τον κ. Κρις Σπύρου, (πρώην πρόεδρο του Δημοκρατικού Κόμματος της πολιτείας του New Hampshire, με εξαιρετική δράση για το Σκοπιανό) και νυν πρόεδρο του Παγκόσμιου Συμβουλίου για την Αποκατάσταση της Αγίας Σοφίας (Free Αgia Sophia Council), ο οποίος ήδη από το 2006 έχει αρχίσει διεθνή καμπάνια για την επαναλειτουργία του ναού ως ιερού οίκου προσευχής για όλους τους χριστιανούς και ως βασιλική έδρα της Ορθοδοξίας.

Πρόσφατα, έστειλε επιστολή στον Ερντογάν, ζητώντας του να βάλει τέλος στη βεβήλωση. «Η προσβλητική και στρατοκρατική οθωμανική συμπεριφορά που βεβηλώνει συνεχώς για 555 χρόνια την ιερότητα της Αγίας Σοφίας, πρέπει να σταματήσει αμέσως. Και αυτό είναι νομική και ηθική υποχρέωση της κυβέρνησής σας να το διασφαλίσει» γράφει σθεναρά ανάμεσα σε άλλα.

Την επιστολή κοινοποίησε και σε πλήθος ηγετών όπως ο Πάπας Βενέδικτος, ο Νικολά Σαρκοζί, ο γγ του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν, ο Τζορτζ Μπους και οι υποψήφιοι για την αμερικανική προεδρία Μπάρακ Ομπάμα και Τζον ΜακΚέιν.

Ο Κρις Σπύρου επισυνάπτει στην επιστολή πρόσφατο φωτογραφικό υλικό από το εσωτερικό του ναού που αποδεικνύει πως οι Τούρκοι το έχουν καταντήσει καταφύγιο για ποντίκια και περιστέρια, ενώ παράλληλα φιλοξενεί εκθέσεις-παζάρια έργων λαϊκής τέχνης, μαριονέτας και πλακιδίων.

Ο Ναός της Αγίας του Θεού Σοφίας, το 1453 με την πτώση της Βασιλεύουσας μετετράπη σε τζαμί, ενώ το 1934 με απόφαση του Κεμάλ Ατατούρκ μετετράπη σε μουσείο.

Σήμερα η Αγία Σοφία εξυπηρετεί το τουρκικό κράτος σαν διεθνές τουριστικό κέντρο, μουσείο και ταυτόχρονα παζάρι για την προβολή υλικών αγαθών, κόβοντας εκατομμύρια εισιτήρια κάθε χρόνο. Ωστόσο, πέρα από τις καταστροφές στα ολόχρυσα ψηφιδωτά και τις τοιχογραφίες, πριν δύο χρόνια «γκρίζοι λύκοι» είχαν διαδηλώσει στο εσωτερικό της Αγια-Σοφιάς κατά της επίσκεψης του Πάπα, χώρια οι μουσικές συναυλίες και οι επιδείξεις μόδας που κατά καιρούς μετέτρεψαν τον ναό-σύμβολο της ορθοδοξίας σε πασαρέλα.

Να σημειωθεί πως από το 2005 λειτουργεί σχετική ιστοσελίδα στο διαδίκτυο, http://www.hagiasophiablog.com για τη συλλογή ενός εκατομμυρίου ηλεκτρονικών υπογραφών, ώστε να συζητηθεί το θέμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Επομένως, αποτελεί στοιχειώδες ιερό καθήκον όλων μας να την επισκεφθούμε και να υπογράψουμε, ώστε να τεθεί τέλος στην καταπάτηση και προσβολή των θρησκευτικών δικαιωμάτων εκατομμυρίων πιστών.

Είναι απαράδεκτο να επιτρέπουμε τέτοια μεγάλη ασέβεια για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς. Η Αγία Σοφία για εμάς ουδέποτε θα παύει να αποτελεί τον Άγιο Ιερό τόπο και Μητέρα των Εκκλησιών.

Διαφορετικά, οι Τούρκοι θα συνεχίσουν να προσβάλλουν την ιερότητα του χώρου, που υποτίθεται ότι προστατεύεται από την ΟΥΝΕΣΚΟ, ως μνημείο της παγκόσμιας κληρονομιάς.

Στην άνω φωτο ο κ. Κρις Σπύρου, ενώ στη μεσαία και κάτω το εσωτερικό της Αγίας Σοφίας σήμερα.