Εορταστικό «περιτύλιγμα»

Τα Χριστούγεννα και γενικότερα οι ημέρες των εορτών έχουν απολέσει το πνεύμα της χριστιανοσύνης σε μεγάλο βαθμό. Η ίδια η εικόνα του Χριστού σπανίζει τις ημέρες αυτές.

Οι μηχανισμοί διαμόρφωσης της μαζικής ιδεολογίας, με μπροστάρηδες τα μέσα ενημέρωσης, έχουν πετύχει τη μετάλλαξη των Χριστουγέννων σε μια «εορτή» υπερκατανάλωσης. Σε εποχή οικονομικής κρίσης η εορταστική περίοδος είναι η χρυσή ευκαιρία για να κινηθεί η αγορά.

Όσον αφορά στην πνευματικότητα είναι πλήρως παραγκωνισμένη. Οι «έχοντες» αντιμετωπίζουν την παραμονή των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς -το ρεβεγιόν- σαν μια φιέστα, κατά την οποία οφείλουν να ξοδέψουν στα ξενυχτάδικα μία μικρή περιουσία, φορώντας τα καινούργια τους ρούχα και κοσμήματα, να καπνίσουν τα ακριβά τους πούρα, να αρχίσουν το λουλουδοπόλεμο και να απολαύσουν το θέαμα με τις καλλίγραμμες κυρίες που λικνίζουν τα σχεδόν ημίγυμνα κορμιά τους μέχρι πρωίας.

Ποια η σχέση του αυθεντικού μηνύματος της θείας Γέννησης στην ταπεινή φάτνη με τα χλιδάτα περιτυλίγματα, τα λουκούλεια γεύματα, τους πορτιέρηδες, το νοθευμένο αλκοόλ, τα ντεσιμπέλ και τους καπνούς στα μπουζουξίδικα και τα κλαμπ;

Η πρωτοχρονιά μοιάζει ζωντανή διαφήμιση του τζόγου. Λαχεία, λόττο, τζακ ποτ, καζίνο που κάνουν τα πάντα για να προσελκύσουν τον πελάτη… ρουλέτες, μάρκες, τράπουλες …για το καλό του χρόνου.

Ο άγιος Βασίλειος της παρρησίας και της ανιδιοτελούς προσφοράς έχει αντικατασταθεί από τον συμπαθέστατο μεν Santa Klaus, ο οποίος ωστόσο δεν παύει να είναι επινόηση ενός αναψυκτικού. Τα παιδιά που πιστεύουν στην ύπαρξη του αναλώνουν το νόημα των Εορτών στο δώρο που θα του ζητήσουν, ενώ η αθώα πίστη που τρέφουν προς τον Santa και τους οικείους τους, κλονίζεται τραυματικά, όταν μαθαίνουν πως δεν υπάρχει.

Που καιρός για περισυλλογή, προσευχή, επικοινωνία με το εσωτερικό είναι. Τόσο ισχυρό είναι το ρεύμα της νέας τάξης που ελάχιστοι τολμούν να αντισταθούν και να αποτελέσουν «παραφωνία». Αυτοί οι ελάχιστοι όμως βρίσκονται σε απόλυτη συμφωνία με το πνεύμα των εορτών. Είναι αυτοί που δεν αρκούνται στη συσκευασία, στο περιτύλιγμα, αλλά αναζητούν και το περιεχόμενο. Καλή η καλοπέραση, ιδιαίτερα σε μία δύσκολη οικονομικά περίοδο, αλλά ας μη χάνουμε την επαφή μας και με τα αληθινά μηνύματα των ημερών.

Εύχομαι το 2012 να δώσει στον καθένα αυτά που πραγματικά έχει ανάγκη και θα του χαρίσουν γνήσια ευτυχία! Χρόνια πολλά!!!

Στείλτε μία κάρτα στο Καστελλόριζο

Φέτος την περίοδο των εορτών, και όχι μόνο, είναι πολύ σημαντικό να στείλετε ταχυδρομικώς μία οποιαδήποτε κάρτα στο Καστελλόριζο, στη δ/νση:
Δημαρχείο Μεγίστης
Μεγίστη , 851 11
Καστελόριζο

Δωδεκάνησα

Ελλάδα

Ο στόχος είναι να κατακλυσθεί το ελληνικό Καστελλόριζο με κάρτες από τον απανταχού του κόσμου Ελληνισμό. Είναι σημαντικό μια κάρτα ή μια επιστολή συμπαράστασης να σταλεί στο Καστελόριζο ταχυδρομικώς, ούτως ώστε να αναγκαστούν τα πλοία να μεταφέρουν τα μηνύματα φυσικά -όχι ηλεκτρονικά- στο νησί.

Μια υλοποιημένη και όχι άυλη παρουσία μας σηματοδοτεί πολλά. Θα αναδείξει στους πάντες πως αυτό το νησί που δένει Ελλάδα και Κύπρο δεν το ξεχνάμε, και δεν θα επιτρέψουμε σε κανένα Τούρκο στρατοκράτη να το επιβουλεύεται. Η Τουρκία αμφισβητεί προκλητικά το δικαίωμα του συμπλέγματος των νησιών του Καστελόριζου να έχουν υφαλοκρηπίδα.

Βλέποντας το Καστελόριζο στο χάρτη, γίνεται αντιληπτό πως το νησί «δένει» γεωπολιτικά την Ελλάδα με την Κύπρο. Χωρίς το Καστελόριζο, τα χωρικά ύδατα των ΑΟΖ (Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών) μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, θα τέμνονταν κάθετα από ένα θαλάσσιο σύνορο μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου, αποκλείοντας τη δυνατότητα κοινής ελλαδοκυπριακής συνεκμετάλλευσης κοιτασμάτων ορυκτού πλούτου, αλλά και την δυνατότητα ενεργοποίησης του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος.

Ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδας, αν τύχει σωστής πολιτικής και οικονομικής διαχείρισης, με γνώμονα το εθνικό συμφέρον, θα μπορεί να δώσει λύσεις στα αδιέξοδα που οδηγούν τη χώρα σε επιλογές υποτέλειας τύπου ΔΝΤ. Σύμφωνα με τον Καθηγητή Γεωλογίας του Πανεπιστημίου της Πάτρας, Αβραάμ Ζεληλίδη «αν αξιοποιηθούν οι περιοχές νότια της Κρήτης, τα ευρήματα στη Δυτική Ελλάδα, το Καστελόριζο και η λεκάνη "Ηρόδοτος", που εκτείνεται μεταξύ Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου, τότε καλύπτεται η ενεργειακή αυτονομία της Ευρώπης για 50 χρόνια».

Η άμεση οριοθέτηση των ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, δεν αποτελεί μόνο οικονομική προτεραιότητα, αλλά εθνική ανάγκη για την επιβίωση του Ελληνισμού στον γεωπολιτικό χάρτη, και αυτό οφείλεται στις δυνατότητες που μας παρέχει η ύπαρξη του Καστελόριζου.

Τι να κάνουμε

Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για τις προσφυγές κατά της επιβολής τέλους ακινήτων, που εισπράττεται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, αναμένεται τους επόμενους μήνες.

Ο εκβιασμός για διακοπή του ηλεκτρικού -θεμελιώδους αγαθού για την επιβίωσή μας- πέρα από αντιδημοκρατικός είναι χυδαίος και απάνθρωπος. Είναι προφανές ότι οι κυβερνώντες -παρά την απερίφραστη αποδοκιμασία του μέτρου από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το συνήγορο του Πολίτη και την κοινωνία στο σύνολό της- προσπαθούν να το διατηρήσουν και να το επιβάλλουν για όσο το δυνατό μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Για όσο καιρό ισχύει θα είμαστε «νοικάρηδες» στην ιδιοκτησία μας.

Το ζήτημα είναι τι μπορούμε να κάνουμε εμείς που καλούμαστε να πληρώσουμε το ένα χαράτσι μετά το άλλο. Όταν μέρα με την ημέρα τα εισοδήματά μας συρρικνώνονται και εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας βλέπουν τους κόπους μιας ζωής να εξανεμίζονται.

Ας έχουμε κατά νου πως από την ημερομηνία έκδοσης του λογαριασμού ως την εντολή διακοπής μεσολαβούν τουλάχιστο 40 ημέρες. Τις εξαντλούμε ακόμα και αν έχουμε πρόθεση να το πληρώσουμε.

Σε κάθε Δήμο λειτουργούν λαϊκές επιτροπές και συντονιστικά που αντιστέκονται στο χαράτσι. Στην Καλλιθέα απευθυνόμαστε στην «Πρωτοβουλία Πολιτών Καλλιθέας», στο 2109514628, protovouliakallitheas@googlegroups.com

Δεν αφήνουμε κανένα συνεργείο να μπει σε ιδιωτικό χώρο, για να κόψει το ρεύμα, παρά μόνο παρουσία εισαγγελέα.

Αν ο μετρητής ρεύματος βρίσκεται σε προαύλιο χώρο, κλειδώνουμε την εξώπορτα ώστε η πρόσβαση σε αυτό να είναι δυνατή μόνο με τη συναίνεση του ιδιοκτήτη. Σε μονοκατοικίες όπου ο μετρητής βρίσκεται στο πεζοδρόμιο, φροντίζουμε να τον κλείσουμε με ένα ξύλινο ή μεταλλικό ερμάριο και βάζουμε ένα γερό λουκέτο. Στις πολυκατοικίες -όπου όλοι μετρητές είναι σε ένα κοινό ντουλάπι- βάζουμε ένα γερό λουκέτο και το κλειδί το κρατάει π.χ. ο διαχειριστής ή αντικαταστάτης του.

Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις φροντίζουμε ώστε το ρολόι να είναι προσβάσιμο μόνο την προβλεπόμενη ημερομηνία καταγραφής της ένδειξης του μετρητή (αναγράφεται στον λογαριασμό).

Εμποδίζοντας την διακοπή του ρεύματος από τον μετρητή, η μόνη επιλογή που μένει στην ΔΕΗ είναι να κινητοποιήσει συνεργείο με καλαθοφόρο όχημα, προκειμένου να κόψει την παροχή ρεύματος από την κολώνα. Σε αυτήν την περίπτωση και αφού έχουμε συνεννοηθεί με τους γείτονες μας, είμαστε εκεί για να τους εμποδίσουμε.

Ακόμα και αν καταφέρουν να μας κόψουν το ρεύμα, μπορούμε να το επανασυνδέσουμε με τη βοήθεια συνεργείου διαθέσιμων τεχνικών που υπάρχουν και στην πόλη μας.

Τα «χαράτσια» …εκτός ευρωπαϊκής λογικής

Ο Ευρωπαίος επίτροπος Ενέργειας Γκίντερ Έτιγκερ απαντώντας σε σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή Νίκου Χουντή, ξεκαθάρισε πως «η ΔΕΗ δεν έχει δικαίωμα να κόψει το ρεύμα σε κανέναν πολίτη που δεν πληρώνει το τέλος ακινήτων, αλλά πληρώνει κανονικά το λογαριασμό του ρεύματος».

Ο επίτροπος επεσήμανε τη σαφή υποχρέωση των κρατών μελών -σύμφωνα με το ενωσιακό δίκαιο- «να παρέχουν στους οικιακούς καταναλωτές το δικαίωμα να προμηθεύονται ηλεκτρική ενέργεια», ενώ η σχετική οδηγία «δεν περιέχει διατάξεις που να εξαρτούν το δικαίωμα αυτό από την κατάσταση του νοικοκυριού ή των μεμονωμένων μελών του όσον αφορά τις φορολογικές τους υποχρεώσεις».

Ως προς την προστασία των ευάλωτων καταναλωτών τόνισε πως «η οδηγία υποχρεώνει τα κράτη μέλη να διασφαλίζουν την τήρηση των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων που συνδέονται με τους ευάλωτους καταναλωτές», ξεκαθαρίζοντας πως η διακοπή ρεύματος από τη ΔΕΗ σε περίπτωση μη καταβολής του ειδικού τέλους ακινήτων παραβιάζει την κοινοτική οδηγία.

Ακολούθησε η δήλωση της Συνηγόρου του Πολίτη Κ. Σπανού, η οποία χαρακτήρισε το μέτρο «υπέρμετρα επαχθές», τονίζοντας ότι η καταβολή του τέλους ακινήτων δεν πρέπει να συνδυαστεί με τη διακοπή ηλεκτροδότησης, λόγω της σημασίας που έχει το ηλεκτρικό ρεύμα για τη ζωή του ανθρώπου.

Η κυβέρνηση Παπαδήμου -φανερά συγκινημένη από όσα είπαν ο Επίτροπος και η Συνήγορος- έστειλε τα ΜΑΤ στο Χολαργό και την Καλλιθέα για να σπάσουν στο ξύλο και να συλλάβουν όποιον τολμήσει να διαμαρτυρηθεί για το επαχθές και αντιδημοκρατικό χαράτσι. Η δημοκρατική τους συνείδηση τους υπαγορεύει να μας «τα παίρνουν» και να μας δέρνουν.

Η ιστορική μου μνήμη με γυρίζει αναγκαστικά 225 χρόνια πίσω, τότε που Οθωμανός ιδιοκτήτης και διοικητής της Αθήνας ήταν ο Χατζή Αλή πασάς. Ονομαστός για τα χαράτσια που επέβαλλε και την ωμότητα που έδειχνε σε όποιον δεν μπορούσε να τα πληρώσει.

Όπως εξιστορεί στα απομνημονεύματά του ο Παναγής Σκουζές, κατά τη διακυβέρνηση του, από τις 1500 ελληνικές οικογένειες των Αθηνών, οι περισσότερες έχασαν τα υπάρχοντά τους, ξεσπιτώθηκαν, πέθαναν, θανατώθηκαν, ή ξεριζώθηκαν. Οι φυλακές της Αθήνας γέμισαν άνδρες και γυναίκες. Δεν χωρούσαν καθιστοί, παρά μόνον όρθιοι ο ένας δίπλα στον άλλο. Από τον πολύ συνωστισμό και οι ασθενέστεροι ξημέρωσαν πεθαμένοι όρθιοι.

Κύριοι που κυβερνάτε στο όνομα της Τρόικας, γιατί σε καμία περίπτωση δεν εκπροσωπείτε τον ελληνικό λαό. Τσάμπα πήγαν τα κολλέγια, τα πτυχία, οι γλώσσες, η ευρωπαϊκή κουλτούρα σας. Δεν έχετε αποτινάξει ακόμα και σήμερα την οθωμανική λογική. Αυτήν επιστρατεύσατε στα δύσκολα. Οι ικανότητες σας φαίνετε πως απέχουν πολύ από το να διοικήσετε δημοκρατικά ένα σύγχρονο κράτος, βασιζόμενοι σε θεμελιώδεις ευρωπαϊκές αρχές.

Συνταγματική εκτροπή

Στις 14 Οκτωβρίου, στη Βουλή, ο συνταγματολόγος και υπ. Οικονομικών Ευ. Βενιζέλος, προσπάθησε να στηρίξει στο άρθρο 28 του Συντάγματος την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας από την παρούσα κυβέρνηση, διαστρεβλώνοντας το.

Συγκεκριμένα, είπε: «Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο γηραιός …είχε εισηγηθεί στο Σύνταγμα του 1975 μία κορυφαίας σημασίας διάταξη, που δεν έχει αλλάξει έκτοτε, το άρθρο 28, που προβλέπει στην παράγραφο 2 ότι η Ελλάδα μπορεί να παραχωρεί συνταγματικά προβλεπόμενες αρμοδιότητες της Bουλής, της Κυβέρνησης, των δικαστηρίων σε όργανα διεθνών οργανισμών, στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ΟΝΕ.
Το ίδιο άρθρο στην παράγραφο 3 προβλέπει ότι η Ελλάδα μπορεί να αποδέχεται περιορισμούς στην εθνική κυριαρχία, αν αυτοί απορρέουν από λόγους προστασίας του εθνικού συμφέροντος. Κλασική περίπτωση περιορισμού της εθνικής κυριαρχίας είναι η συμμετοχή στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, όπως είπαμε ρητά το 2001 με συντριπτική πλειοψηφία στην αναθεώρηση του Συντάγματος…»

Παραθέτω το άρθρο 28:
Άρθρο 28
1. Οι γενικά παραδεγμένοι κανόνες του διεθνούς δικαίου, καθώς και οι διεθνείς συμβάσεις, από την επικύρωσή τους με νόμο και τη θέση τους σε ισχύ σύμφωνα με τους όρους καθεμιάς, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου και υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου. Η εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συμβάσεων στους αλλοδαπούς τελεί πάντοτε υπό τον όρο της αμοιβαιότητας.

2. Για να εξυπηρετηθεί σπουδαίο εθνικό συμφέρον και να προαχθεί η συνεργασία με άλλα κράτη, μπορεί να αναγνωρισθούν, με συνθήκη ή συμφωνία, σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιότητες που προβλέπονται από το Σύνταγμα. Για την ψήφιση νόμου που κυρώνει αυτή τη συνθήκη ή συμφωνία απαιτείται πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών.

3. Η Ελλάδα προβαίνει ελεύθερα, με νόμο που ψηφίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της, εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον, δεν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος και γίνεται με βάση τις αρχές της ισότητας και με τον όρο της αμοιβαιότητας.


Το πλέον αποκαρδιωτικό ήταν ότι κανείς βουλευτής από κανένα κόμμα δεν αντέδρασε. Κανείς δεν ήξερε να υπενθυμίσει στον «κορυφαίο» συνταγματολόγο Βενιζέλο ότι οποιαδήποτε συμφωνία -η οποία αναγνωρίζει αρμοδιότητες που προβλέπονται από το Σύνταγμα σε διεθνείς οργανισμούς- απαιτεί την πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών; Δηλαδή 180 βουλευτές; Άρα το μνημόνιο, η δανειακή σύμβαση και κάθε συμφωνία με την τρόικα είναι ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ και επομένως άκυρες!!!!!

Ο νομοθέτης του 1975 (το ίδιο άρθρο έμεινε και στα μετέπειτα Συντάγματα) προφανώς δεν είχε τη διάθεση να εκχωρήσει εθνική κυριαρχία. Μάλιστα θέτει ως προϋπόθεση την ψήφιση νόμου από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, ενώ τονίζει τον όρο της αμοιβαιότητας, δηλαδή όποιες παραχωρήσεις θα κάνει η χώρα μας, ακριβώς τις ίδιες θα κάνει και η άλλη πλευρά.

Τελικά, ο Βενιζέλος έστω και ακουσίως μας προέτρεψε με τη δήλωση του να ανατρέξουμε στο άρθρο 28 και να διαπιστώσουμε ιδίοις όμμασι την ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΚΤΡΟΠΗ.

Παύλος Μελάς

107 χρόνια από την θυσία του


Ήταν γιος του Μιχαήλ Μελά, γεννήθηκε στη Μασσαλία το 1870, μορφώθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε σ' ένα περιβάλλον με έντονο τον εθνικό παλμό.

Το 1886 μπήκε στη σχολή Ευελπίδων. Το 1892 πήρε γυναίκα του τη Ναταλία, κόρη του Στέφανου Δραγούμη. Η εθνική περιπέτεια του 1897 τον πλήγωσε βαθιά. Πιστεύοντας όμως ότι η χώρα θα ξαναβρεί το δρόμο της, αντέδρασε μέσα στο κλίμα της απογοήτευσης που τότε κυριαρχούσε. Δημιουργεί στη Μακεδονία έναν μαχητικό εθνικό πυρήνα ενάντια των βουλγάρικων σχεδίων και γίνεται η ψυχή του κινήματος.

Στις 24 Φεβρουαρίου 1904, με διαταγή της τότε ελληνικής κυβέρνησης, ήρθε στη Μακεδονία, μαζί με άλλους 4 αξιωματικούς για να συγκεντρώσει στοιχεία και να μελετήσει προσωπικά την κατάσταση. Στις 10 Ιουλίου του ίδιου χρόνου, ξαναήρθε μόνος στη Μακεδονία σαν ζωέμπορος στην Κοζάνη και τη Σιάτιστα, όπου οργάνωσε το πρώτο σώμα του. Κυκλοφορούσε με το ψευδώνυμο Μίκης Ζέζας.

Ξαναγύρισε στην Αθήνα και κατόρθωσε να ιδρύσει το Μακεδονικό Κομιτάτο. Ξαναήρθε για τρίτη και τελευταία φορά στη Μακεδονία στις 18 Αυγούστου 1904. Διοικούσε ένα σώμα 35 αντρών, όμως ουσιαστικά ήταν αρχηγός όλων των ανταρτικών ομάδων που δρούσαν στις περιφέρειες Μοναστηρίου και Καστοριάς. Ο αγώνας ήταν σκληρός, γιατί ούτε δοκιμασμένους οδηγούς είχαν, ούτε εύκολα μπορούσαν να τροφοδοτηθούν.

Εκτός αυτών οι τουρκικές αρχές είχαν πληροφορηθεί το πέρασμα από τα σύνορα αυτού του ελληνικού σώματος και το καταδίωκαν με ενισχυμένο στρατιωτικό απόσπασμα. Ο Μελάς άρχισε αμέσως να αντιδρά εναντίον των κομιτατζήδων για να ξεκαθαρίσει την περιοχή, αλλά και για να οργανώσει την τοπική άμυνα.

Τη δράση του συνέχισε αδιάκοπα ως τις 13 Οκτωβρίου 1904. Εκείνη την ημέρα βρισκόταν στο χωριό Στάτιστα, που σήμερα προς τιμή του ονομάζεται Μελάς. Η συμμορία κομιτατζήδων του Μήτρου Βλάχου, τον πρόδωσε. Τουρκικό απόσπασμα κύκλωσε το χωριό και το τμήμα του Μελά. Έπειτα από άμυνα δύο ωρών αποφάσισαν έξοδο. Πρώτος όρμησε ο Μελάς που πληγώθηκε θανάσιμα και πέθανε έπειτα από μισή ώρα.

Η είδηση του ηρωικού θανάτου του συγκλόνισε το πανελλήνιο. Ολόκληρη η Αθήνα πένθησε. Ο θάνατός του έγινε αφορμή να τρέξουν στη Μακεδονία πολλοί Έλληνες αξιωματικοί. Ο αγώνας για την απελευθέρωση της Μακεδονίας οργανώθηκε, απλώθηκε, γιγαντώθηκε για να καταλήξει στους νικηφόρους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-13. Ο Μελάς στάθηκε ο πρωτομάρτυρας για την επιστροφή της Μακεδονίας στους κόλπους της ελληνικής πατρίδας.

Σύμβαση «Cooper»… αν είναι αλήθεια, εξηγούνται πολλά

Πόσοι έχουν ακούσει για την Σύμβαση «Cooper», σύμφωνα με την οποία τα «στρατηγικά ορυκτά» και ο υδάτινος πλούτος της Ελλάδας, έχουν τεθεί από το 1940 υπό την αιγίδα ενός Αμερικανικού consortium εταιρειών; Υπάρχει κάποιος που μπορεί να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει την ύπαρξη και την ισχύ της υπεύθυνα και πειστικά;

Λέγεται ότι η εν λόγω σύμβαση υπεγράφη το 1940 και έληγε στις 31 Δεκεμβρίου 2010, αλλά ανανεώθηκε αυτόματα, εκτός και αν έχει αρνηθεί ρητά την ανανέωση της η παρούσα κυβέρνηση. Ότι υπάρχει στο υπουργείο βιομηχανίας και παραδίδεται όλα αυτά τα χρόνια σαν «ιερό μυστικό» από υπουργό σε υπουργό! Αν ισχύουν τα παραπάνω, γίνεται αντιληπτό γιατί κανένας πολιτικός δεν τόλμησε να ερευνήσει και να αξιοποιήσει τον ορυκτό πλούτο της χώρας μας.

Αυτός που αποκάλυψε την ύπαρξη της ήταν ο οικονομολόγος και δικηγόρος Δημήτρης Μπάτσης στο βιβλίο που είχε γράψει το 1947 με τίτλο «Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα» (εκδ. Τα νέα βιβλία).

Μάλιστα, το τίμημα που πλήρωσε ο Δημήτρης Μπάτσης γι αυτή την αποκάλυψη ήταν να συλληφθεί στην τελευταία φάση της υπόθεσης Μπελογιάννη και να τουφεκιστεί με τους Ν. Μπελογιάννη, Η. Αργυριάδη και Ν. Καλούμενο στις 30 Μαρτίου 1952.

Ο Μπάτσης διηύθυνε από το 1945 το επιστημονικό περιοδικό της Αριστεράς «Ανταίος», το οποίο εκδόθηκε με σκοπό να υποστηρίξει τη θέση περί βιωσιμότητας της ελληνικής οικονομίας. Με την εκτέλεση του, οι ξένοι σύμμαχοι-δυνάστες μας και οι εγχώριες θεραπαινίδες τους φίμωσαν όσους οραματίζονταν μία οικονομική ανάπτυξη της Πατρίδας μας προσανατολισμένη στην αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πόρων μας.

Τις θέσεις του Μπάτση υποστήριζε επί δεκαετίες -εις ώτα μη ακουόντων που ψήφιζαν το δικομματισμό σε ποσοστά άνω του 80%- ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος, πρώην διευθυντής της ΧΡΩΠΕΙ και πρόεδρος του «Κόμματος Ελληνισμού». Αυτός διέδωσε με πάθος από μικρά κανάλια το «θαμμένο» βιβλίο του Μπάτση.

Τελικά, αληθεύει η ύπαρξη της σύμβασης «cooper»; Είναι η Ελλάδα πλούσια σε μεθάνιο, κόκκινο υδράργυρο, λουτέσιο, ουράνιο, λιγνίτη, αλουμίνιο, βωξίτη, μαγγάνιο, χρυσό, νικέλιο, σμηκτίτες, μαγνήσιο, χρωμίτη, ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ και ΟΣΜΙΟ; Αν ναι, τότε εξηγείται γιατί στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία ξέσπασε η οικονομική κρίση στη χώρα μας, αλλά και η εθελόδουλη πολιτική της κυβέρνησης του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου.

Πιθανότατα ανάλογες συμβάσεις «πρέπει» να ανανεωθούν και σε άλλες χώρες. Προκειμένου λοιπόν τα περιούσια παράσιτα που ελέγχουν τις «αγορές» του πλανήτη μας να λεηλατούν τις πλουτοπαραγωγικές τους πηγές, δημιουργούν εκεί είτε οικονομικές κρίσεις είτε εμφύλια ανθρωποσφαγή, όπως οι επαναστάσεις του «γιασεμιού» στη νότια Μεσόγειο.

Τουρκικός εκφοβισμός για τις ΑΟΖ

Μόλις αντιλήφθηκαν τα γεράκια της Άγκυρας ότι οι Ισραηλινοί δεν αστειεύονται, στράφηκαν στον εύκολο στόχο, την Ελλάδα: Οι έρευνες που δρομολογεί η Τουρκία στην περιοχή νοτίως του Καστελόριζου και η ανακοίνωσή της ότι προχωρεί σε συμφωνία για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ με το ψευδοκράτος της κατεχόμενης Κύπρου, απειλούν την ειρηνική συνύπαρξη των λαών στην περιοχή.

Η Τουρκία επιχειρεί να θέσει υπό στρατιωτικό κλοιό περιοχή της ελληνικής και κυπριακής ΑΟΖ (η πρώτη δεν έχει ακόμα οριοθετηθεί, η δεύτερη έχει): 10 πυραυλάκατοι, 2 φρεγάτες και 1 σκάφος ανεφοδιασμού, θα συνοδεύουν τα 4 νορβηγικά ερευνητικά πλοία, που θα κάνουν έρευνες στην περιοχή του Καστελόριζου για λογαριασμό της Τουρκίας επί δίμηνο.

Οι γεωλογικές έρευνες δείχνουν ότι σε μια μεγάλη θαλάσσια περιοχή, που ξεκινά από τα χωρικά ύδατα της Συρίας, διέρχεται νοτίως της Κρήτης και εκτείνεται ως την ΑΟΖ της Λιβύης και την Τυνησία, έχουν εντοπιστεί πολύ μεγάλα ενεργειακά κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Είναι το «κοίτασμα του Ηροδότου».

Γι αυτό το λόγο η Τουρκία επιχειρεί να κατοχυρώσει de facto ΑΟΖ μεταξύ της Ελλάδας, της Κύπρου και της Αιγύπτου. Άλλωστε, ο Τούρκος υπ. Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, έχει δηλώσει προκλητικά ότι «το Καστελόριζο δεν ανήκει στο Αιγαίο, αλλά στη Μεσόγειο Θάλασσα».

Η Τουρκία όμως δε διαθέτει ΑΟΖ στη θαλάσσια αυτή περιοχή, γιατί το Καστελόριζο, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, διαθέτει χωρικά ύδατα, υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη), η οποία εφάπτεται με αυτήν της Αιγύπτου και της Κύπρου.

Εκείνο που προκαλεί εντύπωση, σε διεθνές επίπεδο πλέον, είναι η ατολμία της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία στο θέμα της ΑΟΖ διαθέτει δύο πολύ ισχυρά διαπραγματευτικά χαρτιά:
-Σύμφωνα με έγκυρες διπλωματικές πηγές, η αμερικανική πρεσβεία της Αθήνας απέ-στειλε στις 17 Σεπτεμβρίου 2010 ρηματική διακοίνωση στο υπουργείο Εξωτερικών με την οποία επιβεβαιώνει με τον πιο κατηγο¬ρηματικό τρόπο τις ελληνικές θέσεις για το ανατολικό όριο της υφαλοκρηπίδας του νησιωτικού συμπλέγματος του Καστελόριζου.
-Από τον Φεβρουάριο του 2011 το Ισραήλ προχώρησε στην σαφή αναγνώριση ως 100% της ελληνικής ΑΟΖ, που αποτελεί συνέχεια εκείνης της Κύπρου, εκδίδοντας σχετικούς χάρτες. Σημειώνεται ότι τη συμφωνία με το Ισραήλ για τις ΑΟΖ έχει κυρώσει ομόφωνα η κυπριακή Βουλή.

Φωτ. άνω: Οι ΑΟΖ της ανατ. Μεσογείου σύμφωνα με Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Φωτ. κάτω: Η τουρκική εκδοχή για τις ΑΟΖ.

Περί ΑΟΖ

Με αφορμή τη διαφαινόμενη διένεξη μεταξύ Τουρκίας - Ισραήλ, έχει ήδη ανοίξει μία μεγάλη συζήτηση για την θαλάσσια κυριαρχία και την ΑΟΖ. Καλό είναι να διασαφηνίσουμε την έννοια της ΑΟΖ, ώστε να κατανοούμε όσα θα λέγονται ή γράφονται στα μμε.

Από το 1982, η νέα Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας προβλέπει μια νέα θαλάσσια ζώνη, την «Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη» - ΑΟΖ. Στο άρθρο 56 της Σύμβασης, καθορίζονται οι αρμοδιότητες και οι υποχρεώσεις του παράκτιου κράτους, μέσα σε αυτήν την ζώνη.

Το μέγιστο εύρος της ΑΟΖ κάθε κράτους μπορεί να είναι 200 ναυτικά μίλια. Το ίδιο ισχύει και για την υφαλοκρηπίδα. Επομένως, μόνο κράτη που απέχουν τουλάχιστον 400 ν. μίλια, μπορούν να θεσπίσουν ΑΟΖ χωρίς να γεννάται ζήτημα οριοθέτησης. Το άρθρο 74 της Σύμβασης καθορίζει τις διαδικασίες για την οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ κρατών με έναντι ή προσκείμενες ακτές.

Η κύρια διαφορά της ΑΟΖ από την υφαλοκρηπίδα έγκειται στο ότι το παράκτιο κράτος που θεσπίζει ΑΟΖ ασκεί ειδικά κυριαρχικά δικαιώματα έρευνας, εκμετάλλευσης, διαχείρισης, στον βυθό, το υπέδαφός του, αλλά και στα υπερκείμενα θαλάσσια ύδατα. Κατά συνέπεια όχι μόνο σε μη ζώντες φυσικούς πόρους (πετρέλαιο, φυσικό αέριο κ.α. ) αλλά και σε ζώντες, δηλαδή αφορά στην αλιεία.

Μια άλλη σημαντική διαφορά είναι ότι τα δικαιώματα στην υφαλοκρηπίδα υπάρχουν και διατηρούνται ανεξάρτητα από το εάν το παράκτιο κράτος την ερευνά ή την εκμεταλλεύεται και χωρίς να απαιτείται οιαδήποτε διακήρυξή του. Η ΑΟΖ όμως θεσπίζεται με διακήρυξη από το παράκτιο κράτος, το οποίο υποχρεούται σε συγκεκριμένα μέτρα.

Η Σύμβαση αναφέρει ξεκάθαρα ότι τα νησιά που κατοικούνται διαθέτουν ΑΟΖ… Τα υπόλοιπα νησιά, νησάκια και βραχονησίδες που δεν κατοικούνται, διατηρούν μόνο το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων τους μέχρι 12 μίλια.

Άρα, είναι ζωτικής σημασίας να υπάρχουν και στα μικρότερα νησιά ή νησίδες του ελληνικού Αρχιπελάγους, έστω μια οικογένεια, ένας φαροφύλακας, ένας μοναχός, γιατί τότε θεωρούνται κατοικίσιμα και αποκτούν αυτόματα νομική υπόσταση και κεκτημένα ως προς το Δίκαιο της Θάλασσας.

Σε επόμενο δημοσίευμα θα δειχθούν οι θέσεις της Ελλάδας και της Τουρκίας όχι μόνο στο Αιγαίο αλλά και στην ανατολική Μεσόγειο. Θα δειχθεί ακόμα πόσο άτοπη είναι η εμμονή της Ελλάδας στην έννοια της υφαλοκρηπίδας, καθώς η μετακίνηση από την υφαλοκρηπίδα στην ΑΟΖ θα ενίσχυε τη θέση της Ελλάδας σε πολιτικό, σε νομικό και σε οικονομικό επίπεδο.

ΗΠΑ - ΝΑΤΟ βοήθησαν την απόβαση των Τούρκων στην Κύπρο το 1974

Ορίστε το έγγραφο που αποδεικνύει την βοήθεια που προσέφεραν οι Αμερικανοί στους Τούρκους κατά τη διάρκεια της εγκληματικής απόβασης τους στην Κύπρο. Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Joseph Lunes -σε άκρως απόρρητο memo προς τον Υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ- αναφέρει ότι συμφώνησε με τον υφυπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ, Σίσκο, να βοηθήσουν τις τουρκικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια της αποβατικής διαδικασίας στην Μαρτυρική Μεγαλόνησο του Ελληνισμού και να ανατρέψουν τον Μακάριο.

Σημ: ο Σίσκο τότε βρισκόταν στην Αθήνα, όπου ζητούσε από την ελληνική ηγεσία «αυτοσυγκράτηση». Διαβεβαίωνε μάλιστα την ελληνική πλευρά, ότι αυτός και ο Κίσινγκερ θα έπειθαν τους Τούρκους να αποχωρήσουν από την Κύπρο τα επόμενα 24ωρα, αφήνοντας μια δύναμη περίπου 1.500 ανδρών για ενίσχυση της ΤΟΥΡΔΥΚ και της τόνωσης του ηθικού των Τουρκοκυπρίων.

Κάνετε κλικ στη φωτό να δείτε το έγγραφο υπογεγραμμένο από τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Joseph Lunes

Η εκδοχή του Ιωαννίδη για το κυπριακό

Ο Δημήτρης Ιωαννίδης, ο «αόρατος δικτάτορας» σε συνέντευξή του στον Γιώργο Φράγκο, τον Ιούλιο του 2009, στα 87 του χρόνια, έλυσε τη σιωπή του. Η αφήγησή του ξεκινά από την σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε το πρωί της 20ής Ιουλίου 1974 στο Αρχηγείο Ενόπλων Δυνάμεων, όπου παρόντες ήταν και ο πρεσβευτής των ΗΠΑ, Χένρι Τάσκα και ο υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Σίσκο.

Σύμφωνα με τον Ιωαννίδη, οι Αμερικανοί προσπάθησαν να αποκοιμίσουν την Αθήνα, ενώ συνεχιζόταν η τουρκική εισβολή. «Ο Σίσκο …μας διαβεβαίωσε ότι αυτός και ο Κίσινγκερ θα έπειθαν τους Τούρκους να αποχωρήσουν από την Κύπρο τα επόμενα 24ωρα…»

Στο σημείο αυτό περιγράφει πως παρενέβη ο ίδιος και χτυπώντας το χέρι στο τραπέζι είπε: «Μας εξαπατήσατε προ ημερών, όταν μας υποσχεθήκατε ότι ο έκτος στόλος θα αποτρέψει τουρκική αποβατική ενέργεια». Τότε σηκώθηκαν ο Γκιζίκης και ο Κυπραίος και προειδοποίησαν τους δύο Αμερικανούς ότι, αν οι Τούρκοι δεν αποχωρούσαν άμεσα, η Ελλάδα θα έφευγε από το ΝΑΤΟ και θα «κήρυττε τον πόλεμο στην 'Αγκυρα».

«Αμέσως (μετά τη σύσκεψη) έπεισα τον αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων, Γρηγόριο Μπονάνο, να κηρύξουμε γενική επιστράτευση». Ο Ιωαννίδης διέταξε τον αρχηγό ΓΕΝ, Πέτρο Αραπάκη, να στείλει αμέσως τα μισά υποβρύχια που βρίσκονταν στα Δωδεκάνησα στην Κύπρο και να χτυπήσουν τα τουρκικά πλοία, ενώ πρότεινε να κηρυχτεί η «Ένωση της Μεγαλονήσου με την Ελλάδα».

Ο Ιωαννίδης διατύπωσε την άποψη ότι η Ελλάδα θα κέρδιζε τον πόλεμο: «Οι συσχετισμοί στην αεροπορία και στο ναυτικό ήταν συντριπτικά υπέρ μας. Ακόμη και στον στρατό ξηράς δεν είχαμε ουσιαστικό πρόβλημα λόγω του περιορισμένου μετώπου στον Έβρο. Τα 22 Φάντομ που μόνο εμείς τότε διαθέταμε θα δημιουργούσαν υπεροχή στον αέρα και θα συνέτριβαν την τουρκική αεροπορία».

«Στη σύσκεψη που έγινε τα ξημερώματα της 21ης Ιουλίου στο γραφείο του Γκιζίκη είπα στον Αραπάκη να βουλιάξει όλα τα τουρκικά πλοία που ήταν έξω από το λιμάνι της Κερύνειας και στον Παπανικολάου να στείλει από την Κρήτη τα πρώτα έξι Φάντομ και να βομβαρδίσουν οτιδήποτε τουρκικό εκινείτο πάνω στο νησί».

Κληθείς να απαντήσει γιατί δεν έγιναν όλα τα παραπάνω, ο Ιωαννίδης επικαλείται προδοσία του από τους αρχηγούς των επιτελείων, οι οποίοι συναντήθηκαν με τον Μπονάνο και τον Γκιζίκη, και αποφάσισαν να μην έρθουν σε αντιπαράθεση με την Τουρκία. Ο Αραπάκης διέταξε τα υποβρύχια να γυρίσουν πίσω και να μην σηκωθεί ούτε ένα αεροπλάνο. Στη συγκεκριμένη σύσκεψη ο Αραπάκης πρότεινε κι οι άλλοι συμφώνησαν να παραδώσουν την εξουσία στους πολιτικούς.

Γιατί πιέζουν τόσο την Ελλάδα;

Γιατί οι δανειστές μας ζητάνε από την Ελλάδα την αποπληρωμή ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ του χρέους της, ενώ την ίδια στιγμή κάνουν τα στραβά μάτια για χώρες των οποίων το χρέος είναι πολλαπλάσιο του ελληνικού;

Βάσει ποιας λογικής κυνηγούν εμάς που αδυνατούμε να πληρώσουμε 400δις και αφήνουν ανενόχλητες εκείνες που μπορούν να αποπληρώσουν άνετα κάποια τρις; Ενδεικτικά:
Η Γερμανία με 5 τρις έλλειμμα χρωστάει το 155% του ΑΕΠ της.
Η Γαλλία με 5 τρις έλλειμμα χρωστάει το 188% του ΑΕΠ της.
ΟΙ ΗΠΑ με 13 τρις έλλειμμα χρωστάνε το 94% του ΑΕΠ τους.

Ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, δεν τους πιέζει κανείς να ενταχθούν σε κάποιον «μηχανισμό στήριξης» της οικονομίας τους.

Πως γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο να πληρώνεται με 2300 ευρώ μισθό;

Δεν είναι παράδοξο, το Αφγανιστάν με σχεδόν μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να χρωστάει μόνο το 23% του ΑΕΠ του, την στιγμή που ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να διαλύσει οικονομικά μία χώρα;

Τελικά, γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13 τρις που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρις που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρις που χρωστάει η Αγγλία, αλλά ανησυχούν για τα «ψίχουλα» που χρωστάμε εμείς και οι Πορτογάλοι;

ΠΩΣ ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του; ΣΕ ΠΟΙΟΝ τα χρωστάει; ΠΟΙΟΙ έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν τόσο πολύ χρήμα; ΠΟΥ βρήκαν τόσα χρήματα;

Μήπως η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα; Μήπως το χρήμα -είτε τυπωμένο είτε ηλεκτρονικό- είναι πλασματικό, δηλ. δεν έχει αντίκρισμα σε συγκεκριμένους πλουτοπαραγωγικούς πόρους; Μήπως απλά χρησιμεύει σε ένα κερδοσκοπικό σύστημα πολυεθνικών και τραπεζών προκειμένου να επιτευχθεί παγκοσμίως ο έλεγχος των πραγματικών πλουτοπαραγωγικών πόρων των κρατών;

Μετά τη Λατινική Αμερική, την Αφρική, τη Μέση Ανατολή, τώρα μπήγουν να νύχια τους στον πλούτο τον μεσογειακών κρατών. Και ενώ αρκετοί ηγέτες της Μεσογείου αντιστέκονται, οι δικοί μας, οι Πορτογάλοι και οι Ισπανοί ηγέτες προσκυνούν τους διεθνείς τοκογλύφους.

Εκφοβισμός και μεσοπρόθεσμο ξεπούλημα

Το μεσοπρόθεσμο πέρασε με την ισχνή και συνταγματικά αμφισβητήσιμη «πλειοψηφία» των 155 βουλευτών. Εύσημα στον κο Κουρουμπλή που έπραξε το καθήκον του, μένοντας σταθερός σε αξίες και πιστός στη συνείδησή του. Καρπαζιές, γιαούρτια και αυγά περίμεναν κάποιους από αυτούς που το ψήφισαν.

Χωρίς να δώσει αφορμή, το πλήθος των αγανακτισμένων δέχτηκε βομβαρδισμό από δακρυγόνα και ασφυξιογόνα από τις δυνάμεις «προστασίας του πολίτη». Το Σύνταγμα αγνώριστο, σαν να έμπαινες σε θάλαμο αερίων, ενώ δεν μπορούσες να δεις τον διπλανό σου. Ενώ τα στημένα επεισόδια με τους παρακρατικούς «αντεξουσιαστές» έδιναν τροφή στα ξένα κανάλια να παρουσιάσουν μία εικόνα χάους.

Μας είχε προειδοποιήσει ο Πάγκαλος. Οι δυνάμεις καταστολής είναι για να προστατεύουν τις τράπεζες. Ο αντιπρόεδρος ήταν ξεκάθαρος. Σε μία χώρα, που έχει εκχωρήσει κυριαρχικά δικαιώματα στους δανειστές της, όπου η εκλεγμένη κυβέρνηση έχει μετατραπεί σε στυγνό «κατοχικό» καθεστώς, επομένως αντιδημοκρατικό και αντιλαϊκό, ο ρόλος της εξουσίας είναι να προασπίζει τα συμφέροντα των διεθνών μεγαλοτραπεζιτών. Όποιος δεν σκύβει το κεφάλι τον περιμένουν τα γκλομπ και τα δακρυγόνα. Αν ξεφύγει δε η κατάσταση, υπάρχουν και τα τανκς.

Πλέον, με το μεσοπρόθεσμο μας περιμένουν νέα σκληρότερα μέτρα που θα βαθύνουν την ύφεση. Η φορολογική βάση θα βουλιάξει περισσότερο, καθιστώντας αδύνατο τον περιορισμό του ελλείμματος.

Οι “New York Times” γράφουν χαρακτηριστικά: «Η Ελλάδα δεν έχει ελπίδα να αναζωογονήσει την οικονομία της, αν πρέπει να αποπληρώνει κανονικά το κεφάλαιο και τα τοκοχρεολύσια ενός χρέους που σήμερα είναι περισσότερο από το 140% του ΑΕΠ και αυξάνεται… Θα χρειαστεί αναδιάρθρωση: χρέη πρέπει να διαγραφούν, πληρωμές να αναβληθούν και επιτόκια να μειωθούν».

Όμως, η παρούσα κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη -μετά την κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους και της δημοκρατίας με το Μνημόνιο 1- να θυσιάσει και τον τελευταίο Έλληνα που μπορεί ακόμα να φορολογήσει και να οδηγήσει πλήθος κόσμου στην ανεργία, προκειμένου να τηρήσει πιστά τις επιταγές των μεγαλοτοκογλύφων: λιτότητα - αποκρατικοποιήσεις - αποπληρωμή του χρέους μέχρι την τελευταία δεκάρα.

Το επόμενο βήμα είναι να ανακοινώσει το κατασχετήριο, δηλαδή τον τεράστιο κατάλογο της περιουσίας του ελληνικού λαού που ετοιμάζεται να εκποιήσει. Ε ρε «μπάζα» που θα κάνουν οι ξένες τράπεζες και τα εγχώρια λαμόγια σε βάρος μας, πριν την επίσημη πτώχευση.

Βλέπετε, μετά τη λήξη του μεσοπρόθεσμου -με στοιχεία από το ίδιο το Υπουργείο Οικονομικών- πάλι θα χρωστάμε 350 με 400 δις ευρώ, αλλά τότε δεν θα έχει μείνει τίποτα για να ξεπουλήσουμε. Μοιραία θα κηρύξουμε πτώχευση.

Άλλωστε, η λογική των μνημονίων είναι να απομυζήσουν οι δανειστές ό, τι μπορούν από μία υπερδανεισμένη επιχείρηση προτού κλείσει.

Τρώτε αυθεντικό… παγωτό;

Αυτό το καλοκαίρι, όλες σχεδόν οι εταιρείες παγωτών αποφάσισαν να μας «πιάσουν στον ύπνο». Αν κοιτάξουμε στη συσκευασία εκεί που αναφέρονται τα συστατικά θα διαβάσουμε πως -αυτό που αγοράσαμε σαν παγωτό- αναγράφεται ως «παγωμένο γλύκισμα». Αξίζει να δούμε αναλυτικότερα τη διαφορά:

-Το παγωτό υποχρεούται να γίνεται από γάλα φρέσκο ή σκόνη και όλα τα λιπαρά που εμπεριέχονται σε αυτό να προέρχονται από το γάλα. Απαγορεύεται από τον Κώδικα Τροφίμων και Ποτών η οποιαδήποτε προσθήκη λιπαρών που δεν έχουν σχέση με το γάλα.

-Στα παγωμένα γλυκίσματα υπάρχει ελευθερία προσθήκης φυτικών λιπαρών όπως καρυδέλαιο, φοινικέλαιο, αραπέλαιο και όποια άλλη μαργαρίνη.

Ως επί το πλείστον χρησιμοποιείται το καρυδέλαιο το οποίο ταιριάζει στην υφή του «παγωμένου γλυκίσματος». Το καρυδέλαιο, το καταναλώνουμε εδώ και πολλά χρόνια από τα αντηλιακά. Έδινε το χρώμα και την υφή σε όλα τα αντηλιακά τύπου Coppertone (ο τόνος του χαλκού).

Ο καταναλωτής παραπλανάται, αφού οι εταιρείες αφήνουν να εννοηθεί πως πρόκειται για κατηγορία παγωτών. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε καμιά διαφήμιση δεν αναφέρεται προφορικά ή γραπτά η λέξη παγωτό. Παρατηρήστε πως έχει αντικατασταθεί με ατάκες όπως «απόλαυση», «δροσιά» και άλλα συναφή.

Επομένως, την επόμενη φορά που θα θελήσετε να αγοράσετε αυθεντικό παγωτό, ψάξτε τη συσκευασία του για να διαπιστώσετε, αν δίνετε τα ευρώ σας για ένα «παγωμένο γλύκισμα».

Την πληροφορία αυτή την έλαβα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο και την επαλήθευσα με τα ίδια μου τα μάτια στα ψυγεία που πωλούνται «παγωμένες απολαύσεις». Γνωρίζω, ακόμα, ότι έγιναν και κάποιες μάταιες προσπάθειες δημοσιοποίησης σε τηλεοπτικά κανάλια.

Μία λύση είναι να αγοράσει κάθε οικογένεια μία παγωτομηχανή. Είναι φτηνή και διαλέγει ο καθένας μας τα υλικά που εμπιστεύεται.

Παγωτά -όχι παγωμένα γλυκίσματα- πουλάνε και τα ζαχαροπλαστεία. Τα φτιάχνουν από φρέσκο γάλα και όχι με σκόνη αποβουτυρωμένου και μαργαρίνες. Ελέγξτε, λοιπόν, το ζαχαροπλαστείο της γειτονιάς σας.

Εγώ το έπραξα. Ο ζαχαροπλάστης του «Μαρόν» (Δημοσθένους 149 & Μυκηνών) με διαβεβαίωσε ότι το παγωτό του, πέρα από εύγευστο και φρέσκο, είναι ΠΑΓΩΤΟ! Το καταλαβαίνεις, άλλωστε, στη γεύση και την υφή του.

Ερατοσθένης ο Κυρηναίος (275-193 π.Χ.)

Μαθηματικός, φυσικός, γεωγράφος, αστρονόμος, ιστορικός και φιλόλογος σπούδασε και αργότερα δίδαξε στην Αλεξάνδρεια, στο περίφημο Μουσείο της. Από το 235 π.Χ. και επί 40 χρόνια διετέλεσε διευθυντής της περίφημης βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας.

Στην πραγματεία του «Περί διαστάσεων της Γης» παρουσιάζει μια πρωτοποριακή μέθοδο υπολογισμού της γήινης περιφέρειας:

Σε έναν πάπυρο διάβασε κάτι που τράβηξε την προσοχή του: Στη Συήνη -σημερινό Ασσουάν- το μεσημέρι της μέρας του θερινού ηλιοστασίου (21 Ιουνίου) το ηλιακό φως έπεφτε στο νερό του πηγαδιού χωρίς να σχηματίζει καμιά σκιά.

Ακολούθως, τοποθέτησε έναν κατακόρυφο στύλο στην Αλεξάνδρεια -η οποία βρισκόταν 800 χιλιόμετρα βορειότερα του Ασσουάν, στον ίδιο περίπου μεσημβρινό- και μέτρησε τη γωνία που σχημάτιζε η σκιά του, την ίδια ακριβώς ημέρα και ώρα.

Κάνοντας τις παραδοχές ότι η γη είναι σφαιρική και ότι οι ακτίνες του ήλιου είναι παράλληλες, ο Ερατοσθένης ήξερε από τη γεωμετρία ότι η γωνία που μέτρησε, ήταν ίση με τη γωνία που σχημάτιζαν η Αλεξάνδρεια και η Συήνη με το κέντρο της γης. (βλ. εικόνα)

Μετρώντας, βρήκε ότι το τόξο της γωνίας ήταν το 1/50 ενός κύκλου (7,2 μοίρες). Η απόσταση Αλεξάνδρειας - Συήνης θα έπρεπε να μετρηθεί με κάθε δυνατή ακρίβεια: ο Ερατοσθένης ανέθεσε σε κάποιον επαγγελματία «βηματιστή» να διατρέξει την απόσταση και να τη μετρήσει. Ήταν 5040 στάδια.

Πολλαπλασίασε το 5040 επί 50 και υπολόγισε την περιφέρεια της γης σε 252.000 στάδια. Αν χρησιμοποίησε το οδοιπορικό στάδιο (157,50 μέτρα) τότε την υπολόγισε σε 39.690 χιλιόμετρα, εντυπωσιακός αποτέλεσμα, αφού σήμερα υπολογίζεται σε 40.008 χιλιόμετρα.

Ο Ερατοσθένης επινόησε, επίσης, το σύστημα των γεωγραφικών παραλλήλων. Κατασκεύασε τον πρώτο παγκόσμιο μαθηματικό χάρτη της τότε οικουμένης. Μέτρησε την απόκλιση του άξονα της γης με μεγάλη ακρίβεια. Κατασκεύασε έναν αστρικό χάρτη που περιείχε 675 αστέρες.

Πρότεινε την προσθήκη στο ημερολόγιο μίας ημέρας ανά τέσσερα χρόνια και προσπάθησε να συνθέσει μία ιστορία βασισμένη σε ακριβείς ημερομηνίες.

Ανέπτυξε μέθοδο για την εύρεση πρώτων αριθμών, η οποία, σε παραλλαγή, ακόμη και σήμερα είναι ένα σημαντικό εργαλείο έρευνας στη θεωρία των αριθμών.

Εχθροπάθεια εναντίον των Ελλήνων

Ποιο είναι το πανίσχυρο κύκλωμα που εκμεταλλεύεται τους λαθρομετανάστες; Ποιοι βρίσκονται στην κορυφή της ιεραρχίας των σύγχρονων δουλεμπόρων; Ποιοι αρμόδιοι με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους άφησαν και γέμισε η χώρα μας με ορδές πάμφθηνου εργατικού δυναμικού και εγκληματικά στοιχεία;

Γιατί είναι προφανές ότι δεν μπορεί να διαθέτει καθένας από αυτούς τα 5 με 6 χιλιάδες ευρώ που κοστίζει η μεταφορά από την πατρίδα του στην Ελλάδα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα δουλοκτησίας είναι ο τεράστιος αριθμός μεταναστών που καθαρίζει παρμπρίζ στα φανάρια με μεροκάματο ενός ευρώ. Οι διακινητές τους ελέγχουν την παραγωγικότητά τους, ενώ όσοι δεν πιάνουν τους «στόχους» τιμωρούνται παραδειγματικά με πολύ ξύλο. Η πολιτεία φυσικά κάνει τα στραβά μάτια.

Ένα άλλο παράδοξο είναι η ανοχή στο παραεμπόριο σε περίοδο οικονομικής κρίσης. Αν συλληφθεί ένας Έλληνας καταστηματάρχης να πουλά δίχως απόδειξη, τότε ορθά πληρώνει πρόστιμο. Οι χιλιάδες έγχρωμοι και μη αλλοδαποί απλώνουν τα σεντόνια τους σε κεντρικές οδούς και πωλούν διάφορα ΔΙΧΩΣ ΑΠΟΔΕΙΞΗ! Γιατί το κράτος τους εξαιρεί; Ή μήπως μας περισσεύουν τα 6 δις ευρώ που χάνονται ετησίως από το παραεμπόριο;

Στο μεταξύ, ανενόχλητοι επιχειρηματίες του real estate και μεσιτικές εταιρείες προχωρούν σε μεθοδευμένη απαξίωση περιοχών. Η συσσώρευση αλλοδαπών και η αυξημένη παραβατικότητα φοβίζει τους Έλληνες κατοίκους που πωλούν τα σπίτια τους σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές. Δημοσιογραφικές πηγές αναφέρουν ότι οι περισσότερες τράπεζες έχουν αποκλείσει τη δανειοδότηση για αγορά κατοικίας στις περιοχές αυτές. Έτσι, μοναδικοί αγοραστές είναι πλέον οι μεσιτικές εταιρείες και οι μεγαλοεπιχειρηματίες που διαθέτουν μετρητά.

Η γκετοποίηση περιοχών αποκλείει την προοπτική ενσωμάτωσης των αλλοδαπών στην ελληνική κοινωνία, παρά το χρήμα που πέφτει σε ΜΚΟ και επαγγελματίες αντιρατσιστές. Αλήθεια ποιος χρηματοδοτεί τις αφίσες και τις εκδηλώσεις τους;

Στα αντιρατσιστκά στέκια ενθαρρύνονται οι λαθρομετανάστες να ασυδοτούν, ενώ τα μέλη τους συγκροτούν συμμορίες που τρομοκρατούν τους Έλληνες κατοίκους, προκειμένου να υπομένουν σιωπηλά την παραβατικότητα των αλλοδαπών.

Οι νόμοι δεν εφαρμόζονται στους λαθρομετανάστες που έχουν αποθρασυνθεί. Κλέβουν, βιάζουν και σκοτώνουν. Πέθανε στην Πάτρα ο νέος που τον βίασαν 30 περίπου Σομαλοί. Η κοπέλα του -την βίασαν κι αυτή- χαροπαλεύει. Τα μμε απέκρυψαν το γεγονός για να μην ξεσηκωθεί ο κόσμος.

Κύριε Καστανίδη έμαθες τίποτα; Εγκληματίες, που είχαν αποφυλακιστεί με τις ευεργετικές διατάξεις του νόμου που έφτιαξες, ήταν οι δύο Αφγανοί που ομολόγησαν την δολοφονία του τραγικού Μανώλη Καντάρη! Και σαν να μην σου έφτανε αυτό, έφτιαξες και το νόμο περί εχθροπάθειας για να φιμώσεις τις ελεύθερες φωνές... Ούτε υπουργός του Ιωαννίδη το 1974 να ήσουν. Συγχαρητήρια!!!

Βέβαια, δεν φταίει μόνον ο Καστανίδης. Για τους νόμους ευθύνονται όλοι όσοι τους ψηφίζουν… Γιατί κύριοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ τόση εχθροπάθεια εναντίον των Ελλήνων; Ο Ανδρέας ήταν ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ!

Κινδυνεύει η Δημοκρατία;

Αφήνιασαν οι πολιτικοί κι οι παχυλώς αμειβόμενοι δημοσιογράφοι που προπαγανδίζουν το αναπόφευκτο του μνημονίου. Ότι δήθεν κινδυνεύει η κοινοβουλευτική δημοκρατία, επειδή κάποιοι αγανακτισμένοι πολίτες διαμαρτυρήθηκαν πιο δυναμικά.

Λες και κινδυνεύει η Δημοκρατία από το σάλιο, τα γιαουρτάκια, τις μούντζες και τις βρισιές. Ή μήπως είναι φασισμός το να μη μπορεί να κυκλοφορήσει ανενόχλητος με την Mercedes του, ο πολιτικός που με τις επιλογές του εξαθλιώνει έναν ολόκληρο λαό; Βλέπεις τόσα χρόνια στην εξουσία, έχουν μάθει μόνο στα χειροκροτήματα των κομματόσκυλων, στην κολακεία και στα παρακάλια…

Έσπασε το τακουνάκι της στον εθνικό κήπο η βουλευτής κα Θεοχάρη και έπαθε σοκ, λες και πήγε σαφάρι (δεν μας είπε πόσο κοστίζει το ζευγάρι παπούτσια που φορούσε). Αγανάκτησε και ο Πεταλωτής από τα λέιζερ που σημάδευαν το baby face του στα ΚΑΠΗ Αργυρούπολης.

Για να σοβαρευτούμε λίγο. Κίνδυνο για τη Δημοκρατία αποτελούν: Η ασυδοσία και οι μίζες των πολιτικών. Η συναλλαγή με την πλουτοκρατία, τα σκάνδαλα και η διαφθορά, ενώ κανένας δεν ευθύνεται. Η ατιμωρησία. Η διαστροφή των εννοιών και η διαστρέβλωση της αλήθειας από τα οργανωμένα συμφέροντα μέσω των ΜΜΕ. Η υποβάθμιση των σχολείων και των νοσοκομείων μας. Το σκλαβοπάζαρο των 592 €. Η ανέχεια του άνεργου πατέρα που δεν μπορεί να ταΐσει την οικογένεια του και του συνταξιούχου που δεν έχει να αγοράσει ψωμί και φάρμακα. Οι υπαινιγμοί των μεγαλοδημοσιογράφων να κάτσουμε ήσυχα, διαφορετικά θα θυμώσει η Τρόικα.

Όμως, η Δημοκρατία έχει καταλυθεί: Ο τρόπος ψήφισης του Μνημονίου με 150 αντί 180 βουλευτές. Με τη δανειακή σύμβαση της 8/5/2010 -που ουδέποτε κυρώθηκε από τη Βουλή, κατά προκλητική παραβίαση του άρθρου 36 παρ. 2 του Συντάγματος- καταργήθηκε ρητώς (βλ. ιδίως το άρθρο 14 παρ. 5 της Σύμβασης) κάθε ασυλία, λόγω εθνικής κυριαρχίας, της περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου.

Οι όροι της Δανειακής Σύμβασης και του Μνημονίου συνιστούν εκχώρηση της Νομοθετικής Εξουσίας της Ελλάδος σε ξένες δυνάμεις δια της παραβίασης των άρθρων 1 και 28 παρ.2 του Συντάγματος, καθώς παραχωρούν -όχι απλά αρμοδιότητες- αλλά ΕΞΟΥΣΙΕΣ στην Τρόικα, με την συνέργεια της Ελληνικής Κυβέρνησης και της Βουλής, βιάζοντας έτσι την Κυρίαρχη Λαϊκή Βούληση.

Ακόμα και ο Παπαδόπουλος, το 1967, ανέστειλε άρθρα του Συντάγματος που προβλεπόταν ότι μπορούσαν να ανασταλούν από το αρ. 91 του τότε Συντάγματος. Δηλαδή η συνταγματική εκτροπή του Παπανδρέου το 2010 είναι αναλογικά χειρότερη.

Πού είναι η διαφάνεια; Γιατί δεν τολμάτε να δημοσιεύσετε τους όρους της Δανειακής Σύμβασης στο διαδίκτυο; Αλλά ξέχασα. Ούτε ένα από τα κοινοβουλευτικά κόμματα τόλμησε να τη φέρει εδώ και ένα χρόνο προς συζήτηση και επικύρωση στη Βουλή. Ενώ τώρα προσπαθούν να προετοιμάσουν την κοινή γνώμη να «καταπιεί» την απευθείας διαχείριση της δημόσιας περιουσίας από την τρόικα.

Τι ώρα είναι; Είναι ώρα να φύγουν!

Γιγαντώνεται η ανταπόκριση στο κάλεσμα μέσω διαδικτύου για ειρηνικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, χωρίς «καπέλωμα» από κόμματα και εργατοπατέρες. Νέοι άνθρωποι, κυρίως, ενώνουν τις φωνές τους απέναντι στην πολιτική οικονομικής εξαθλίωσης των συμπολιτών μας και την καταλήστευση του εθνικού πλούτου που επιβάλλουν τα περιούσια παράσιτα της Τρόικας και οι ντόπιες θεραπαινίδες τους.

Μία απλή καμαριέρα δεν ανέχθηκε τις ανώμαλες ορέξεις του Στρος Καν. Δεν είναι καιρός να αντισταθούμε στην παρά φύσιν ασέλγεια της τρόικας στην ίδια μας τη ζωή;

Αποκορύφωμα η Κυριακή, όταν συμμετείχαν «Αγανακτισμένοι Πολίτες» σε 100 πόλεις από 24 κράτη της Ευρώπης. Στην πλατεία νιώσαμε τι σημαίνει να μοιράζεσαι ενεργητικά με ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων τις ίδιες αγωνίες, κοινούς προβληματισμούς, την ίδια αγανάκτηση.

Το μήνυμα προς τη Βουλή εστάλη: ένα πανό έγραφε «Οι Έλληνες ξύπνησαν» και ένα άλλο στα ισπανικά «τι ώρα είναι; είναι ώρα να φύγουν αυτοί». Δηλ. οι πολιτικάντηδες που με τις πράξεις, τις παραλείψεις ή και την ένοχη ανοχή και σιωπή τους άφησαν την Πατρίδα να περιέλθει σε αυτή την κατάντια. Ο κόσμος διαισθάνεται πλέον ότι είναι τελειωμένοι.

Επιτέλους, να έρθουν στα πράγματα άνθρωποι που προτεραιότητα τους δεν θέτουν τα τοκογλυφικά κέρδη των διεθνών μεγαλοτραπεζιτών, αλλά την ευημερία και την αξιοπρέπεια των πολιτών.

Άνθρωποι που θα επιβάλλουν στην ΕΚΤ τα δίκαια των Ευρωπαίων πολιτών. Όχι ανδρείκελα που, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των μεγαλοτραπεζιτών, δεν διστάζουν να ποδοπατούν εργασιακά δικαιώματα κατοχυρωμένα από την εποχή του μεσοπολέμου.

Άνθρωποι των οποίων η λογική δεν αποδέχεται η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Ισπανία να εκβιάζονται και -προκειμένου να μη δανειστούν από τις αγορές με τοκογλυφικά επιτόκια- να σύρονται στον εξοντωτικό μηχανισμό στήριξης της τρόϊκας, ενώ την ίδια στιγμή χορηγούνται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) αθρόα χαριστικά δάνεια με επιτόκιο 1% στις τράπεζες των ίδιων χωρών.

Άνθρωποι με θέληση να ενώσουν και να συντονίσουν τις προσπάθειες τους σε αυτά τα τέσσερα κράτη, αρχικά, και να ορθώσουν το ανάστημα τους στους βόρειους σκληροπυρηνικούς εταίρους μας.

Να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι δεν παίζουμε και ότι αν αποχωρήσουμε και οι 4 ταυτόχρονα από την ΟΝΕ, η αξιοπιστία του Ευρώ και οι ισχυρές οικονομίες τους θα δεχθούν τόσο ισχυρό τράνταγμα που οι συνέπειες του θα είναι χαοτικές. Στο κάτω κάτω εμείς οι νότιοι ακολουθώντας την τρόικα είμαστε χαμένοι για χαμένοι. Γιατί να μην πάρουμε και αυτούς μαζί μας στον πάτο;

Πριγκιπική φρενίτιδα

Πρώτο θέμα παντού οι γάμοι του βρετανικού πριγκιπικού ζεύγους. Μία υπερπαραγωγή που παρακολούθησαν πάνω από 2 δισεκατομμύρια τηλεθεατές και απασχόλησε χιλιάδες εξώφυλλα ανά τον κόσμο.

Τώρα θα μου πείτε, τι ενδιαφέρουν τον μέσο φουκαρά το νυφικό και τα κοσμήματα της Κέιτ - Κάθριν, αν χαμογέλασε ο τάδε Λόρδος, αν η συμπεριφορά των νεόνυμφων ξέφυγε κάπως από το πρωτόκολλο ή πού θα πάνε γαμήλιο ταξίδι;

Κι όμως, είδα με τα μάτια μου πολλούς και κυρίως πολλές να παρακολουθούν συνεπαρμένες το γεγονός. Είναι άραγε τόσο ισχυρό και γοητευτικό το αρχέτυπο του πρίγκιπα που παντρεύεται την κοινή θνητή; Έχουν δίκιο κάποιοι Άγγλοι πως ο γάμος αυτός προσφέρει µια προσωρινή ανάπαυλα στον κόσμο στους τόσο δύσκολους καιρούς που περνά η Ευρώπη; Ή παίζει καταλυτικό ρόλο το ότι ο πρίγκιπας Ουίλιαμ, το «χρυσό αγόρι» της βρετανικής μοναρχίας, είναι ένας χαρισματικός σταρ που συνδυάζει την απλότητα και το glamour στις σωστές δόσεις;

Με αφορμή την παραμυθένια ατμόσφαιρα, θέλω να εκφράσω κάποιες απορίες: Τελικά ο μέσος Ευρωπαίος -είτε εκφράζεται από τη σοσιαλδημοκρατία είτε από τον φιλελευθερισμό- εξακολουθεί να σοκάρεται από την απόλυτη απουσία αξιοκρατίας που χαρακτηρίζει τον θεσμό της μοναρχίας; Οι βασιλικές οικογένειες συμβολίζουν ακόμα στη συνείδησή μας την ιεραρχία, το διαχωρισμό των τάξεων και τα προνόμια της αριστοκρατίας;

Κατά τον 20ο αιώνα έχασαν το θρόνο τους οι περισσότερες βασιλικές δυναστείες με μόνη εξαίρεση παλινόρθωσης την Ισπανία. Ωστόσο, οι χώρες όπου επιβίωσε η μοναρχία, λόγω της ικανότητας των εγχώριων δυναστειών να προσαρμόζονται στις απαιτήσεις των καιρών -όπως η Αγγλία, η Σουηδία, η Ολλανδία, η Δανία κ.α.- σίγουρα δεν βρίσκονται σε χειρότερη μοίρα από τις χώρες που εκλέγουν άμεσα ή έμμεσα τους προέδρους τους.

Σημειώστε ότι όλοι οι τουρίστες στο Λονδίνο επισκέπτονται το Μπάκιγχαμ. Στο Βερολίνο, αντιθέτως, η συντριπτική πλειονότητα των τουριστών αγνοεί ακόμα και το όνομα του προέδρου της Γερμανίας.

Άλλωστε, τα μέλη των δυναστειών προσέχουν πολύ την συμπεριφορά τους και εμπλέκονται σε σκάνδαλα διαφθοράς πολύ πιο σπάνια, σε σύγκριση με τους πολιτικούς. Ο ρόλος του μονάρχη πλέον περιορίζεται σε έναν πραγματικά ουδέτερο αρχηγό κράτους, σύμβολο της εθνικής ενότητας. Στη σύγχρονη Ευρώπη, οι τραπεζίτες είναι ισχυρότεροι από τους αριστοκράτες και οι σταρ του ποδοσφαίρου και της ποπ μουσικής είναι πιο διάσημοι και ζουν με περισσότερη χλιδή από τους πρίγκιπες.

Όσον αφορά τα δικά μας, αφού φορτώσαμε στη μοναρχία τα δεινά της Ελλάδας πριν το 1967, αντικαταστήσαμε τη δυναστεία με τρεις οικογένειες που μας κυβέρνησαν από το 1974 ως σήμερα. Απαλλάχθηκαν μεν οι Έλληνες πολίτες από τη βασιλική χορηγία, αλλά πληρώνουν την επαχθέστερη επιχορήγηση των κομμάτων. Η οποία όμως δεν έφτανε στις νέες δυναστείες και τους παρατρεχάμενους τους.

Συγκρότησαν λοιπόν μία νέου τύπου αριστοκρατία, που αφού ποδοπάτησε κάθε έννοια αξιοκρατίας, απομύζησε επί 35 χρόνια το δημόσιο χρήμα και υπερχρέωσε τη χώρα, τελικά εκχώρησε με το Μνημόνιο μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας στους διεθνείς τοκογλύφους, ασελγώντας στο Σύνταγμα μας και εξαθλιώνοντας τους συμπολίτες μας.

«Μεταρρυθμίσεις» ή ρήξη και γενναίες τομές;

Η λέξη αλλαγή ήταν –κατά κοινή παραδοχή- το πιο επιτυχημένο σύνθημα μεταπολιτευτικά, το οποίο έφερε το ΠΑ.ΣΟ.Κ του Ανδρέα Παπανδρέου το 1981 στην εξουσία. Πολλοί πειραματίστηκαν με τα παράγωγα της λέξης αυτής και μίλησαν ύστερα για απαλλαγή, εναλλαγή και συνδιαλλαγή.

Η λέξη μεταρρυθμίσεις ήταν αυτή που το 2004 έπεισε τον ελληνικό λαό να φέρει στην εξουσία τον Κώστα Καραμανλή και την Νέα Δημοκρατία, προκειμένου να επανιδρύσει το Κράτος. Ωστόσο, στην πράξη οι μεταρρυθμίσεις, όσες έγιναν, ήταν επιδερμικές, άτολμες και δεν μετέβαλαν το σκηνικό της διαπλοκής και διαφθοράς που κληροδότησε η κυβέρνηση Σημίτη, ούτε έπεισαν τον Έλληνα πολίτη πως το Κράτος επανιδρύθηκε. Έφθασαν μάλιστα οι «επαγγελματίες» πλιατσικολόγοι της κρατικής περιουσίας του ΠΑΣΟΚ να διαδίδουν ξεδιάντροπα το περίφημο: «εμείς κλέβαμε με το ένα χέρι ενώ οι νεοδημοκράτες αρπάζουν και με τα δύο τους χέρια».

Το αποτέλεσμα ήταν η συντριβή της ΝΔ στις εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2009, η ανάληψη της εξουσίας από τον Γιώργο Παπανδρέου και το άγος του «μνημονίου» που υποθήκευσε την Πατρίδα μας. Στο όνομα του μνημονίου επιβλήθηκαν στον ελληνικό λαό επώδυνα αντιλαϊκά νεοφιλελεύθερα μέτρα, τα οποία έχουν στόχο: α) να διαλύσουν την ημιπαράλυτη παραγωγική επιχειρηματικότητα, β) να καταστήσουν τους μισθωτούς δούλους ή ανέργους, γ) να αφήσουν άθικτες τη διαπλοκή, τις τράπεζες, τα μονοπώλια και τα καρτέλ, δ) να ξεπουλήσουν όχι μόνο τις δυσλειτουργικές δημόσιες επιχειρήσεις, αλλά τις κερδοφόρες στρατηγικού ενδιαφέροντος, όπως η ΔΕΗ, ο ΟΠΑΠ, ο ΟΤΕ κλπ. Αυτά τα κατάπτυστα μέτρα βαφτίστηκαν από τους εγχώριους και ξένους δυνάστες μας «αναγκαίες μεταρρυθμίσεις».

Ταυτόχρονα, είναι εντυπωσιακό να ακούει κάποιος από την μία τον Μίκη Θεοδωράκη, προσωπικότητα - σύμβολο της Αριστεράς, να ζητάει τις «αναγκαίες ρήξεις και τομές σε θεσμικό επίπεδο» και από την άλλη το δεξιό ΛΑ.Ο.Σ να προβάλλει από το 2003 ως το 2007 ως κεντρικό προεκλογικό του σύνθημα το «Ρήξη και ανατροπή, όλα τα άλλα είναι ντροπή». Τέλος το ΚΚΕ στις εκλογές του 2009 κατέβηκε με το σύνθημα «Αντεπίθεση και ρήξη».

Η λέξη ρήξη, ίσως ακούγεται κάπως βίαιη ή εξτρεμιστική. Ωστόσο, εντυπώνεται εύκολα και φανερώνει αποφασιστικότητα για αποτελεσματική δράση.

Η ρήξη που έχει ανάγκη ο τόπος μας, η ρήξη την οποία επιθυμώ και για την οποία αξίζει να αγωνίζεται κανείς με όλη του την ψυχή είναι ρήξη με τον τρόπο που ασκείται η πολιτική στην χώρα μας.

Είναι η ρήξη ακριβώς με αυτήν την αποτελμάτωση που απογοητεύει και αδρανοποιεί τον Έλληνα, που στρέφει ένα μέρος της νεολαίας μας στον εξτρεμισμό.

Δηλώνει με ακρίβεια τη σχέση που πρέπει να έχει ο πολιτικός -που επιθυμεί πραγματικά ένα καλύτερο αύριο για την Πατρίδα μας- με το κατεστημένο. Είναι η ρήξη με ένα κατεστημένο που βρίσκεται σε αντίθεση με το όραμα που έχει ο Έλληνας Πατριώτης για την Ελλάδα που αγαπάμε, με όλα τα ιδανικά και τις αξίες που πρεσβεύει.

Μία ρήξη που τολμά γενναίες τομές σε θεσμικό επίπεδο, στην Εξωτερική πολιτική, την Οικονομία, την Παιδεία. Που αντιμετωπίζει δυναμικά την υπογεννητικότητα και το μεταναστευτικό. Που ενθαρρύνει την Δικαιοσύνη να αποδώσει τις ευθύνες για τα σκάνδαλα στην πραγματική τους διάσταση. Που τολμά να δώσει κοινωνικά αποδεκτή λύση στο ασφαλιστικό. Να θίξει την ασυδοσία των τραπεζών, των καρτέλ και των προνομιούχων. Να υπολογίζει τον συνταξιούχο, τον άνεργο, τον νοικοκύρη. Να προσφέρει στις ακριτικές περιοχές προνομιακούς φορολογικούς συντελεστές και παροχές. Να ενισχύει την υγιή - παραγωγική επιχειρηματικότητα, αλλά και την κοινωνική αλληλεγγύη. Να διευρύνει την δημοκρατικότητα του Πολιτεύματος με τακτικά δημοψηφίσματα. Μία ρήξη με την πελατειακή νοοτροπία που κατατρύχει το πολιτικό μας γίγνεσθαι από την κορυφή ως την βάση.

Αυτή η ρήξη δεν έχει τίποτα το ακραίο ή το ανησυχητικό. Είναι αντίθετα μία εξισορροπητική τάση. Αποτελεί μία κοινή βούληση, μία πεποίθηση των Ελλήνων Πατριωτών που πρέπει να εκφραστεί ενεργητικά, προκειμένου να μεταβληθούν τα πολιτικά πράγματα της χώρας μας προς το καλύτερο.

Θάβουν ξανά τον ομφαλό των αρχαίων Αθηναίων

Στη λύση της προσωρινής κατάχωσης των μνημείων που βρέθηκαν κατά τη διάρκεια των εργασιών στις γραμμές του ΗΣΑΠ στην διαδρομή από Ομόνοια ως Μοναστηράκι, κατέληξε το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο. Το σχέδιο περιλαμβάνει μελλοντικά υπογειοποίηση της γραμμής Θησείο - Μοναστηράκι. Ωστόσο, μόνο για τη μελέτη της απαιτείται μια πενταετία.

Τα μνημεία αφορούν κυρίως τμήματα του Βωμού των Δώδεκα Θεών, της θεμελίωσης της Στοάς Ελευθερίου Διός και της οδού των Παναθηναίων. Επίσης βρέθηκαν τμήμα υστερορωμαϊκού κτιρίου, κατάλοιπα εργαστηρίου λιθοξοϊας, πηγάδι, θαλαμωτός μυκηναϊκός τάφος κα.

Αξιοσημείωτο είναι ότι ο Βωμός των Δώδεκα Θεών καταστράφηκε εν μέρει όταν κατασκευάστηκε ο σιδηρόδρομος το 1891, ενώ το μεγαλύτερο τμήμα του καταχώθηκε.

Ο βωμός των 12 θεών ήταν η αφετηρία για τη μέτρηση όλων των αποστάσεων στην Αττική. Σήμερα καλύπτεται κατά τα 9/10 του από τα έργα του σιδηροδρόμου ενώ μόνο η νοτιοδυτική γωνία είναι ορατή.

Κατά τον Θουκυδίδη (Ιστοριών VI, 54, 6-7) ιδρύθηκε το 522 π.Χ από τον Ιππία, ενώ ο Παυσανίας τον αναφέρει ως «Βωμό του Ελέους», απαραβίαστο άσυλο των ικετών.

Η ουσία είναι πως χάθηκε μία χρυσή ευκαιρία για να βγει στο φώς και να αναδειχθεί ολόκληρος ο βωμός των 12 θεών, ολόκληρος ο ομφαλός της Αθήνας. Η είδηση και μόνο για την ενοποίηση της Αρχαίας Αθηναϊκής αγοράς θα προσέλκυε το αρχαιολογικό ενδιαφέρον παγκοσμίως.

Άλλωστε, υπήρχε και η λύση της προσωρινής υπερύψωσης της γραμμής του ΗΣΑΠ στην περιοχή, με σκοπό την ανάδειξη όλων των μνημείων που βρίσκονται θαμμένα κάτω από τις ράγες, μέχρις ότου καταστεί δυνατή η εφαρμογή της υπογειοποίησης.

Η λύση της προσωρινής κατάχωσης αποτελεί μία πρόχειρη απόφαση. Άλλωστε, στην Ελλάδα ουδέν μονιμότερο του προσωρινού. Θα ήταν χρήσιμο να μας απαντήσουν οι αρμόδιοι πόσα αρχαιολογικά μνημεία στην Ελληνική επικράτεια αναδείχθηκαν μετά την κατάχωση τους. Από την στιγμή μάλιστα που ακούγονται επιχειρήματα του τύπου θα προχωρήσουμε «όταν βρεθούν τα λεφτά».

Αποτελεί βεβαίως παράδοξο η σχεδόν ταυτόχρονη ανακοίνωση από το υπουργείο Πολιτισμού για την ανακαίνιση του τεμένους Βαγιαζήτ στο Διδυμότειχο. Η αναστύλωση του ιστορικού τεμένους -που χρονολογείται από τον 15ο αιώνα και θεωρείται το παλαιότερο στην Ευρώπη- θα κοστίσει στο ελληνικό δημόσιο 4 εκατ. Ευρώ.

Θάβουν λοιπόν τον ομφαλό των Αρχαίων Αθηναίων ενώ ταυτόχρονα δίνουν εκατομμύρια για το τζαμί στο Διδυμότειχο!!

Πατριωτικός καταναλωτισμός

Οι μεγάλες πολυεθνικές και οι ελληνικές εισαγωγικές εταιρείες έχουν κατακλύσει την ελληνική αγορά με εισαγόμενα προϊόντα και απειλούν την επιβίωση των μικρών παραγωγικών επιχειρήσεων της χώρας μας.
Σκεφτείτε ότι, κάθε φορά που αποφεύγετε να αγοράσετε ένα ελληνικό προϊόν, στερείτε από τον Έλληνα παραγωγό ένα εισόδημα, το οποίο αυτός με τη σειρά του θα μπορούσε να το ξοδέψει στα δικά σας προϊόντα ή υπηρεσίες.
Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε πως αγοράζοντας ένα εισαγόμενο προϊόν μεσολαβούμε στη μεταφορά κεφαλαίων εκτός Ελλάδος. Ότι προσθέτουμε ένα ακόμα βαρίδι στο οικονομικό χρέος της χώρας μας και μάλιστα με δανεικά από επικίνδυνους τοκογλύφους.
Μεγάλες ομάδες του πληθυσμού βυθίζονται στη φτώχεια. Τα «λουκέτα» των επιχειρήσεων αυξάνονται καθημερινά. Πάνω από 70.000 μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις ήδη έχουν κατεβάσει ρολά. Η ανεργία εκτινάσσεται σε πρωτόγνωρα ύψη. Και τα χειρότερα έπονται.
Αγοράζοντας ξένα προϊόντα γινόμαστε συνένοχοι και συνυπαίτιοι στις δραματικές καταστάσεις που διαμορφώνονται γύρω μας. Φανταστείτε πόσα δισ. ευρώ «ταξιδεύουν» κάθε χρόνο στο εξωτερικό, επειδή από άγνοια και αδιαφορία δεν αγοράζουμε ελληνικά προϊόντα.
Το χρήμα κάνει κύκλο μέσα σε μια αγορά. Ακόμα και αν τα ξένα προϊόντα αποτελούν μια φθηνότερη λύση, αυτά τα χρήματα δεν κάνουν κύκλο στην δική μας οικονομία.
Στηρίζοντας ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ στηρίζουμε τις θέσεις εργασίας μας και δημιουργούμε νέες θέσεις για τους συμπατριώτες μας! Ανάμεσα στους νεοπροσλαμβανόμενους πιθανότατα θα είναι ένας δικός μας άνθρωπος που ζητάει εργασία.
Θέλουμε να στηρίξουμε την απασχόληση στην χώρα μας; Θέλουμε να συμβάλλουμε στην μείωση του ελλείμματος του εμπορικού μας ισοζυγίου μειώνοντας και την εξάρτηση της χώρας μας από επικίνδυνους τοκογλύφους;
Τότε, από αύριο προτιμάμε ελληνικά προϊόντα και ελληνικά super markets. Ας κάνουμε εμείς μόνοι μας μια προσπάθεια να αλλάξουμε τις αγοραστικές μας συνήθειες.
Ας ελέγχουμε, ακόμα, ποιοι δικοί μας επιχειρηματίες κάνουν το καθήκον τους μειώνοντας το περιθώριο κέρδους τους, διατηρούν όσο το δυνατόν περισσότερες θέσεις εργασίας και πώς συμπεριφέρονται στους εργαζόμενους που απασχολούν... αυτούς θα ενισχύσουμε.
Πόσοι γνωρίζουν ότι η εταιρεία «ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ» αγόρασε 9 από τα καταστήματα της υπό πτώχευση εταιρείας «ΑΤΛΑΝΤΙΚ», πλήρωσε τα δεδουλευμένα 4 μηνών που όφειλε στους εργαζόμενους αυτούς ο προηγούμενος εργοδότης τους. Πλήρωσε και το Δώρο Χριστουγέννων.
Γιατί λοιπόν να γεμίζουμε τα ταμεία ξένων πολυεθνικών όπως η Delhaise (ΑΒ Βασιλόπουλος), η Lidl και η Carrefour (Μαρινόπουλος), οι οποίες αποθησαυρίζουν ή επενδύουν τα χρήματα μας στο εξωτερικό; Όταν υπάρχουν 100% ελληνικά καταστήματα που μπορούν να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες μας και τα οποία επανεπενδύουν τα κέρδη τους στην Πατρίδα μας;
Οι πολιτικές του Μνημονίου στραγγαλίζουν την πραγματική οικονομία και εξαθλιώνουν την ελληνική κοινωνία. Υπάρχει ανάγκη αλλαγής πολιτικής και ανάγκη αναπτυξιακών δράσεων. Ταυτόχρονα, όμως, οφείλουμε κι εμείς όλοι, να κάνουμε ό,τι μπορούμε. Κρατάμε στα χέρια μας την απάντηση απέναντι στα «λουκέτα», την ανεργία, και την υποχώρηση του βιοτικού επιπέδου:
Όταν αγοράζουμε ένα προϊόν προσέχουμε σχολαστικά να έχει την ένδειξη «Ελληνικό προϊόν» ή «Παράγεται στην Ελλάδα».
Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε στις δύσκολες ώρες που περνούμε. Για τους ανθρώπους δίπλα μας. Για εμάς και τα παιδιά μας. Σκεφτόμαστε κοινωνικά και πατριωτικά.
ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Τα πυρηνικά σχέδια της Τουρκίας

O Ερντογάν φαίνεται αποφασισμένος να προχωρήσει στην κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου στο Akkuyu. «Δεν υπάρχει επένδυση χωρίς ρίσκο» δήλωσε μάλλον απερίσκεπτα, παρά την πρόσφατη τραγική εμπειρία της Ιαπωνίας και ενώ οι χώρες που διαθέτουν ήδη πυρηνικά εργοστάσια επανεξετάζουν το καθεστώς.

Η επένδυση αγγίζει τα 20 δισ. δολάρια, έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει το 2013 με τη συνεργασία της Ρωσίας και η Τουρκία θα διαθέτει τον πρώτο επιχειρησιακά ενεργό αντιδραστήρα το 2018. Ακολούθως, τρεις ακόμα μονάδες αναμένεται να κατασκευαστούν.

Τούρκοι πολίτες και οικολογικές οργανώσεις οργανώνουν συνεχώς εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Προβληματισμός έχει διατυπωθεί και από τον επιστημονικό κόσμο στην Τουρκία και το εξωτερικό, καθώς επισημαίνουν ιδιαίτερα τα σεισμογενή χαρακτηριστικά της περιοχής που είχε επιλεγεί.
Το Akkuyu βρίσκεται στη νότια μεσογειακή ακτή της Τουρκίας, απέναντι από την Κύπρο. Προφανώς, ένα ενδεχόμενο πυρηνικό ατύχημα εκεί θα επιφέρει δραματικές επιπτώσεις σε όλη την ανατολική μεσόγειο.

Φαίνεται πως η Τουρκία δεν υπολογίζει τίποτα μπροστά στην προοπτική να γίνει υπερδύναμη, υλοποιώντας το δόγμα Νταβούτογλου, αφού απώτερος στόχος της είναι να αποκτήσει πυρηνικά όπλα. Αυτό καταδεικνύει και η συμφωνία που υπέγραψαν τον περασμένο Μάιο το Ιράν, η Τουρκία και η Βραζιλία για ανταλλαγή πυρηνικού καυσίμου

Η Τουρκία σχεδιάζει να ηγηθεί στον ισλαμικό κόσμο. Ωστόσο, στην ευρύτερή περιοχή ήδη κατέχουν πυρηνικά όπλα η Ινδία, το Πακιστάν και το Ισραήλ, ενώ το Ιράν είναι κοντά στο να αποκτήσει την πρώτη του ατομική βόμβα. Ταυτόχρονα η Τουρκία επιθυμεί ένα ρυθμιστικό -αν όχι ηγεμονικό- ρόλο στα Βαλκάνια. Οι προαναφερθείσες συμφωνίες με τη Ρωσία και το Ιράν πρέπει να εξεταστούν υπό αυτό το πρίσμα.

Η Τουρκία διαθέτει βαλλιστικούς πυραύλους Yildirim-ΙΙ βεληνεκούς 300χλμ με προοπτική κατασκευής στο μέλλον των Yildirim-III βεληνεκούς 500χλμ και άνω. Επίσης, η πολεμική της αεροπορία θα αποκτήσει σύντομα το αεροσκάφος κρούσης F-35 JSF τεχνολογίας stealth. Θα μπορεί -αν αποκτήσει πυρηνικές κεφαλές- να προσβάλλει το Ισραήλ, την Αίγυπτο και τα Βαλκάνια. Με την συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας με την Αλβανία, ακόμα και η Ιταλία θα βρίσκεται εντός της εμβέλειας των τουρκικών φορέων ατομικών όπλων.

Η μη διασπορά πυρηνικών όπλων αποτελούσε κορυφαίο δόγμα της εξωτερικής πολιτικής των δυτικών χωρών. Όμως οι ΗΠΑ ανέχτηκαν -και υποβοήθησαν- την πυρηνικοποίηση του Ισραήλ. Ακολούθησε η Ν. Αφρική, ενώ δεν απέτρεψαν το Πακιστάν και την Ινδία. Σήμερα, φαίνονται αδύναμες να αποτρέψουν την Β. Κορέα και το Ιράν.

Πλέον, επικρατεί διεθνώς η εντύπωση ότι -παρά τις όποιες αντιδράσεις των ΗΠΑ- ένα κράτος με σθεναρή πολιτική βούληση μπορεί τελικά να εξελιχθεί σε πυρηνική δύναμη.

17 Φεβρουαρίου 1914: Αυτόνομη Β. Ήπειρος

Πόσοι θυμούνται ότι η 17η Φεβρουαρίου είναι η ιστορική επέτειος της αυτονομίας της Β. Ηπείρου; Πόσοι γνωρίζουν ότι η Β. Ήπειρος απελευθερώθηκε τρεις φορές από τον Ελληνικό Στρατό;

Ας γυρίσουμε στην εποχή των βαλκανικών πολέμων. Μετά την απελευθέρωση των Ιωαννίνων (21 Φεβρουαρίου 1913) από τον τουρκικό ζυγό, ο Ελληνικός στρατός συνεχίζει ελευθερώνοντας μία μία και τις πόλεις της Βορείου Ηπείρου μέχρι έξω από τον Αυλώνα. Μερικές μάλιστα πόλεις είχαν ανακτήσει νωρίτερα την ελευθερία τους, όπως η Χειμάρρα με τον Σπ. Σπυρομήλιο (5/10/1912) και η Κορυτσά με τον Παν. Δαγκλή (7/12/1912).

Στις 17 Δεκεμβρίου 1913 η Ιταλία και η Αυστροουγκαρία, με το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας δημιουργούν για πρώτη φορά το Αλβανικό κράτος, περιέχοντας στα όριά του και τη Βόρειο Ήπειρο. Από τότε το βόρειο τμήμα της Ηπείρου πέρασε στην ιστορία ως «Βόρειος Ήπειρος». Μάλιστα εκβιάζουν την Ελληνική κυβέρνηση να διαλέξει μεταξύ νησιών ανατολικού Αιγαίου και Βορείου Ηπείρου.

Το γεγονός αυτό ανάγκασε τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό να ξεσηκωθεί προχωρώντας σε ένοπλη εξέγερση με αποκορύφωμα την ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ στις 17 Φεβρουαρίου 1914. Σχηματίσθηκε Κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Χρηστάκη Ζωγράφο και μέλη τους ηρωικούς Μητροπολίτες Δρυϊνουπόλεως Βασίλειο, Βελλάς & Κονίτσης Σπυρίδωνα και Κορυτσάς Γερμανό.

Υψώνεται η σημαία της Αυτονόμου Ηπείρου. Ενταγμένος ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός σε εθελοντικά σώματα & «ιερούς λόχους» ελευθερώνει τη Βόρειο Ήπειρο υποχρεώνοντας τους Αλβανούς να υπογράψουν στις 17 Μαΐου 1914 το Πρωτόκολλο της Κερκύρας. Σύμφωνα με αυτό αναγνωρίζονταν η αυτονομία και το αυτοδιοίκητο της Βορείου Ηπείρου, ελευθερία σχολείων, γλώσσας, θρησκείας, επί πλέον δε το δικαίωμα να έχουν οι Βορειοηπειρώτες δικό τους Στρατό και δική τους Χωροφυλακή. Ονομάζεται η περιοχή «Ήπειρος» και οι κάτοικοι της ονομάζονται «Ηπειρώτες» και όχι «Αλβανοί».

Η έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και η έκρυθμη κατάσταση στην Αλβανία αναγκάζει τους Ευρωπαίους να επιτρέψουν την είσοδο του Ελληνικού στρατού στη Βόρειο Ήπειρο. Στις 14 Οκτωβρίου 1914 ο Ελληνικός Στρατός ελευθερώνει για 2η φορά τη Β. Ήπειρο. Η ένωση της Βορείου Ηπείρου με την Ελλάδα επισημοποιήθηκε από τη συμμετοχή 16 αντιπροσώπων της στη Βουλή των Ελλήνων.

Ο διχασμός, όμως, Βενιζέλου - Κωνσταντίνου έδωσε την ευκαιρία στους Ευρωπαίους προστάτες των Αλβανών να αποσπάσουν και πάλι τη Βόρειο Ήπειρο από τον εθνικό κορμό.

Στη δεκαετία του 1920 ο αλβανικός εθνικισμός απέκοψε πραξικοπηματικά την Αλβανική Εκκλησία από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Προσπάθησε μάλιστα να επιβάλει ως λειτουργική γλώσσα παντού την Αλβανική. Στη δεκαετία του 1930 ο βασιλιάς Ζιώγου επιτέθηκε εναντίον της Ελληνικής παιδείας. Οι Βορειοηπειρώτες προσφεύγουν στο δικαστήριο της Χάγης και δικαιώνονται (1935).

Στις 28 Οκτωβρίου 1940 στο πλευρό των Ιταλικών μεραρχιών εισέβαλαν και δύο Αλβανικές εναντίον της Ελλάδος. Ο Ελληνικός στρατός προήλασε νικηφόρα. Για 3η φορά ελευθερώθηκε η Β. Ήπειρος.

Μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ελληνική Κυβέρνηση ζήτησε στη Διεθνή Διάσκεψη Ειρήνης στο Παρίσι (30/08/1946) την ένωση της Β. Ηπείρου με την Ελλάδα. Το ζήτημα παραπέμφθηκε -ύστερα από αντιδράσεις του Σοβιετικού Υπουργού Εξωτερικών Μολότωφ και άλλων κομμουνιστικών κρατών- στο Συμβούλιο Υπουργών των Εξωτερικών των Μεγάλων Δυνάμεων (Γαλλία, ΗΠΑ, Μεγ. Βρετανία, Ρωσία) που έγινε στη Νέα Υόρκη (4 Νοεμβρίου έως 12 Δεκεμβρίου 1946). Το Συμβούλιο ανέβαλε τη λήψη αποφάσεων ως προς το Βορειοηπειρωτικό για μετά την υπογραφή της Συνθήκης Ειρήνης με την Αυστρία και τη Γερμανία. Το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα, αν και «ξεχάστηκε» μετά το 1990 από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, εκκρεμεί και περιμένει τη λύση του.

Ιωάννης Βατάτζης

Ο Ιωάννης Γ΄ Δούκας Βατάτζης (1193 - 1254) ήταν ο δεύτερος αυτοκράτορας της Νικαίας, διάδοχος και γαμπρός του Θεοδώρου Α΄ Λάσκαρη. Συνετός κυβερνήτης και ικανός στρατιωτικός πέτυχε στην τριανταδιάχρονη βασιλεία του (1222 - 1254) να υπερδιπλασιάσει τις κτήσεις που παρέλαβε και να ανορθώσει κοινωνικά και οικονομικά το κράτος, θέτοντας τις βάσεις για την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης.

Ο Βατάτζης υπήρξε ο προστάτης της αγροτικής τάξης. Έκανε μεγάλη απογραφή (κάτι σαν Εθνικό Κτηματολόγιο) και επίταξε κατόπιν τεμάχια γης από τους αριστοκράτες και τα διένειμε σε όλους τους φτωχούς υπηκόους του, ώστε να ζουν άνετα και ανθρώπινα!

Πατάσσοντας με κάθε τρόπο την εκμετάλλευση του λαού, νιώθοντας κάθε λεπτό όχι σαν βασιλιάς, αλλά ως ταγμένος από το Θεό να βοηθάει το λαό του και τους αδικουμένους, μπόρεσε να εφαρμόσει πολιτική ελαφριάς φορολογίας, χωρίς να παρατηρηθεί ποτέ έλλειψη οικονομικών πόρων. Ίδρυσε πτωχοκομεία, νοσοκομεία, γηροκομεία, βιβλιοθήκες.

Περιόρισε τις εισαγωγές ειδών πολυτελείας και με το προσωπικό του παράδειγμα προέτρεψε τον λαό να αποφεύγει την πολυτέλεια και τη χλιδή. Αναφέρεται ότι, όταν κάποτε τον συνάντησε το γιο και διάδοχό του Θεόδωρο στο κυνήγι να φορά πολυτελή ρούχα, αρνήθηκε να τον χαιρετήσει! Και όταν το παιδί του τον ρώτησε σε τι είχε σφάλει, ο Ιωάννης απάντησε ότι εκείνα τα μεταξωτά και χρυσοΰφαντα που φορούσε ο γιος του ήταν από το αίμα του λαού του και πως θα έπρεπε να ξέρει ότι κάθε έξοδο, πρέπει να γίνεται για τον λαό, διότι ο πλούτος των βασιλέων στο λαό ανήκει!

Στην ιστορία έμεινε το «ωάτον» στέμμα που πρόσφερε στην γυναίκα του. Επρόκειτο για ένα στέμμα κατασκευασμένο από μαργαριτάρια, το οποίο χρηματοδοτήθηκε αποκλειστικά από τις πωλήσεις αυγών του κτήματός του. Με αυτόν τον τρόπο ήθελε να δείξει που μπορεί να φτάσει κάποιος με συνετή και συνεπή διαχείριση.

Μάλιστα, αναφέρεται ότι ασχολείτο και ο ίδιος με αγροτικές εργασίες στα κτήματά του, όταν του το επέτρεπαν οι κρατικές υποθέσεις. Άλλωστε, ανάγκασε τους ευγενείς να πράττουν το ίδιο.

Σπουδαία άνθηση γνώρισαν τα γράμματα και οι τέχνες. Ο αυτοκράτορας έδειξε προσωπικό ενδιαφέρον για την παιδεία και τις επιστήμες.

Όλα αυτά διασφαλίστηκαν με την ισχυρή φρούρηση των συνόρων. Χτίστηκαν και επανδρώθηκαν ισχυρά φρούρια κατά μήκος των συνόρων και χορηγήθηκαν ατέλειες σε συνοριακούς πληθυσμούς. Ουσιαστικά αναβίωσε ο θεσμός των ακριτών, χάρις στην επανίδρυση των στρατιωτικών αγροκτημάτων. Η άμυνα και προστασία των συνόρων ήταν αποτελεσματική όσο λίγες φορές.

Το πρωτοπόρο έργο του τον καθιστά πρότυπο ηγέτη. Η σύγκριση του με τους ηγέτες του Ελληνισμού των τελευταίων δεκαετιών είναι συντριπτική. Για αυτό το λόγο και κρύβεται επιμελώς στα μαθητικά βιβλία Ιστορίας.

Αρκετά χρόνια μετά τον θάνατό του αναγνωρίστηκε ως Άγιος και η μνήμη του ετιμάτο με ιδιαίτερη ευλάβεια από τους μικρασιατικούς πληθυσμούς μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα.

Η ανανεωτική δύναμη της Ελληνορθόδοξης Παράδοσης

Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει και η Ελληνική Παιδεία τιμά τους Τρεις μεγάλους Ιεράρχες και Οικουμενικούς Διδασκάλους, γιατί σε μία εποχή σύγχυσης και φανατισμού τόλμησαν με το έργο τους να συνθέσουν δημιουργικά την ελληνική σκέψη και το χριστιανικό πνεύμα. Αυτό τους καταξίωσε ως θεμελιωτές της ελληνορθόδοξης σκέψης και παιδείας. Ο Μέγας Βασίλειος ήταν ο Αριστοτέλης του Χριστιανισμού. Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος ο Πλάτωνας της χριστιανικής φιλοσοφίας και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο Δημοσθένης της χριστιανικής αγάπης.

Από το 12ο αιώνα συνεορτάζονται στις 30 Ιανουαρίου ως τρεις μεγάλοι Φωστήρες της οικουμένης και από το 1838 καθιερώνεται η εορτή τους ως εορτή της Παιδείας.

Από όποια θέση και αν κατείχαν, με όσα μέσα διέθεταν, δίδαξαν, στήριξαν, παρηγόρησαν, ενίσχυσαν τους συνανθρώπους τους. Αγάπησαν ο,τι ωραίο και αληθινό υπάρχει στον άνθρωπο και του έδειξαν την άλλη προοπτική του, εκείνη που σήμερα τείνει να απωθηθεί.

Είναι γεγονός ότι στην εποχή μας παρά τις Διακηρύξεις περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, απειλείται με αφανισμό η αξία του ανθρώπινου προσώπου. Οι ανθρώπινες κοινωνίες -όμηροι μίας κακώς νοούμενης παγκοσμιοποίησης- διολισθαίνουν προς τις απαξίες. Στα πλαίσια ενός νοσηρού ατομικισμού προβάλλονται ως κυρίαρχες επιδιώξεις το χρήμα, η δημοσιότητα και η ηδονοθηρία, χωρίς αρχές, χωρίς όρια και χωρίς αναστολές.

Ταυτόχρονα μία μίσθαρνη και υπέρ-προβεβλημένη «θολή» κουλτούρα χλευάζει εσκεμμένα τις διαχρονικές και οικουμενικές παραδοσιακές αξίες, ενώ αποθεώνει μέσω γοητευτικών συνθημάτων (όπως ο νέο-φιλελευθερισμός και η πολυ-πολιτισμικότητα) μία τάση ψευτοπροοδευτισμού, η οποία απέχει πολύ από μία ιδεολογία γνήσιας προόδου, αλλά εξυπηρετεί απόλυτα τα οικονομικά και εξουσιαστικά συμφέροντα των ισχυρών της Νέας Τάξης.

Το σύγχρονο ελληνικό σχολείο περισσότερο από ποτέ οφείλει να προσφέρει όραμα στη νεολαία. Να διαφυλάττει τις Θερμοπύλες των διαχρονικών αξιών. Να διδάσκει ήθος, σεμνότητα και αρετή. Το σχολείο επιβάλλεται να αναλάβει ξανά ένα ρόλο τον οποίο παθητικά έχει παραχωρήσει στους ιδιοκτήτες των μέσων ενημέρωσης, οι οποίοι δρουν με γνώμονα την τηλεθέαση και το κέρδος, όχι την ποιότητα. Να διαπλάθει χαρακτήρες. Μη λησμονούμε πως ο σκοπός της Παιδείας είναι ανθρωποπλαστικός, όπως είχε επισημάνει και ο Πλάτων.

Ας σκεφτούν σοβαρά οι ιθύνοντες της σύγχρονης ελληνικής Παιδείας ποιον τύπο ανθρώπου θέλουν να διαμορφώσουν. Τι είδους ελληνική κοινωνία δηλ. επιθυμούμε μετά από 20 χρόνια.

Οι Τρεις Ιεράρχες μας δείχνουν τη σημασία της αληθινής παιδείας: Σπουδάζουμε όχι μόνο για να προσλάβουμε κάποιες εξειδικευμένες γνώσεις, αλλά κυρίως για να καλλιεργηθούμε και να προσφέρουμε στον συνάνθρωπό μας.

Θα είναι τραγικό εάν εμείς οι Έλληνες αποξενωθούμε από την ελληνορθόδοξη παράδοση και θελήσουμε να την υποκαταστήσουμε με καταναλωτικές και ηδονοθηρικές εξαρτήσεις. Ως σκεπτόμενοι άνθρωποι που αναζητούμε κάτι αληθινό, ας συνειδητοποιήσουμε την ανανεωτική δύναμη της ελληνορθόδοξης παράδοσης.

Οι αξίες της είναι τα μεγάλα κεφάλαια που πλουτίζουν το γένος, την πατρίδα και τον πολιτισμό μας. Αν αρνηθούμε την κληρονομιά μας, θα καταλήξουμε μία κατακερματισμένη κοινωνία, όπου ο ένας δε θα διστάζει να βλάψει πολύ τον πλησίον για να κερδίσει έστω και ελάχιστα.

Οι Τρεις Ιεράρχες έχουν δείξει την πολύτιμη ανανεωτική δύναμη της σύνθεσης των θησαυρών της ελληνικής παράδοσης με ό,τι πιο θετικό από τον 4ο μ.Χ. αιώνα. Άραγε, οι άνθρωποι του 21ου έχουμε την εσωτερική δύναμη να τους μιμηθούμε;