Κόκκινη κάρτα στη Lagarde

H Christine Lagarde δήλωσε πριν δέκα ημέρες ότι το ΔΝΤ θα βγάλει «κόκκινη κάρτα» (=κυρώσεις) στην Αργεντινή, αν η χώρα δεν αντιμετωπίσει τα προβλήματα των στατιστικών της στοιχείων. Αυτό που την ενόχλησε είναι η πρόθεση της κυβέρνησης της Αργεντινής να τριπλασιάσει τις συντάξεις
Η Lagarde (το καθημερινό ντύσιμο της οποίας μπορεί να ζήσει ένα χωριό της Αφρικής για έναν ολόκληρο μήνα) συνηθισμένη από την εθελόδουλη στάση των ηγετίσκων του ευρωπαϊκού νότου, έπαθε σοκ, όταν την επομένη άκουσε την πρόεδρο της Αργεντινής, Cristina Kirchner, από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ να της απαντά με παρρησία που ταιριάζει σε αληθινό ηγέτη που εκπροσωπεί πραγματικά τα συμφέροντα του λαού της: 
«Η χώρα μου δεν είναι μια ποδοσφαιρική ομάδα, είναι ένα κυρίαρχο έθνος που παίρνει αποφάσεις με κυρίαρχο τρόπο και δεν θα αφήσει να υποβληθεί σε καμία πίεση, και ακόμη περισσότερο σε καμία απειλή... Αυτό δεν είναι ένα παιχνίδι ποδοσφαίρου, είναι η πιο σοβαρή οικονομική και πολιτική κρίση από τη δεκαετία του '30» 
Η Cristina Kirchner συνεχίζει επάξια το έργο του αειμνήστου συζύγου της, του προέδρου της Αργεντινής Nestor Kirchner, που έσωσε την Πατρίδα του. Το πρώτο του μέτρο ήταν να παγώσει την πληρωμή των χρεών προς το ΔΝΤ, δίνοντας προτεραιότητα στις ανάγκες της χώρας του
Ο Nestor Kirchner, το 2004, σε ιστορική ομιλία του στον ΟΗΕ είχε πει τα εξής: «Είναι αναγκαίο και επείγον να πραγματοποιηθεί ένας δομικός και ουσιώδης ανασχεδιασμός του ΔΝΤ. Για να μπορεί να προβλέπει τις οικονομικές κρίσεις και να βοηθά στην επίλυσή τους. Το ΔΝΤ πρέπει να αλλάξει την πορεία που το έκανε από δανειστή για προώθηση των επενδύσεων, σε κερδοσκοπικό οργανισμό που απαιτεί προνόμια». 
Αυτός είναι ο ρόλος του ηγέτη. Όχι τα οριζόντια μέτρα, το ξύλο στις πορείες, η απάθεια μπροστά στην εγκληματικότητα των λαθροεισβολέων, το ξέπλυμα του μαύρου χρήματος, η ανταλλαγή κοσμητικών επιθέτων με πολιτικούς και δημοσιογράφους ή να προβάλλουν τα προσόντα που έχει το «πουλάκι» τους, όπως ακούστηκε πρόσφατα. 
Όσο για τον Αβραμόπουλο, που «εκπροσώπησε» τη χώρα μας στην εν λόγω Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ο τύπος της Ομογένειας έγραψε εύστοχα ότι «είναι ο πρώτος Έλληνας υπουργός Εξωτερικών που, ένα δεκαήμερο στις ΗΠΑ, ΔΕΝ έκανε ούτε μία παρέμβαση σε αμερικάνικο μμε, να πει λίγα λόγια για την Ελλάδα». 
Έτσι είναι η ζωή… Άλλες τιμούν τα «παντελόνια» τους, ενώ σε άλλους μάλλον ταιριάζει καλύτερα η στολή της καμαριέρας (ζητώ ταπεινά συγγνώμη από τις καμαριέρες με τις οποίες κακώς συγκρίνω τους άχρηστους πολιτικούς που μας «εκπροσωπούν»).

Θέλουν οι δικαστές… να ακυρώσουν το μνημόνιο;


Οι δικαστικοί λειτουργοί αποφάσισαν να παρατείνουν μέχρι τις 20 Οκτωβρίου τη διακοπή των συνεδριάσεων, αντιδρώντας στις μειώσεις των αποδοχών τους στο πλαίσιο των περικοπών των Ειδικών Μισθολογίων. Προτίθενται δε να προσφύγουν στα αρμόδια ελληνικά και ευρωπαϊκά δικαστήρια.
Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι η ελληνική Δικαιοσύνη θα βρίσκεται σε κατάσταση πλήρους παραλυσίας για ολόκληρο τον επόμενο μήνα. Χιλιάδες δίκες θα αναβληθούν, ενώ οι δικαστές θα «παγώσουν» τη δημοσίευση των αποφάσεων πλην των επειγουσών.
Αλλά και για μετά τις 20 Οκτωβρίου οι δικαστικοί προειδοποιούν ότι αν η κυβέρνηση επιμείνει στις σχεδιαζόμενες περικοπές, τότε δικαστές και εισαγγελείς θα παρέχουν εργασία μόνο στα δικαστήρια και δεν θα παίρνουν εργασία για το σπίτι, όπως έκαναν μέχρι τώρα, αν και δεν έχουν σχετική νομική υποχρέωση.
Θα ασκούν πλέον τα καθήκοντα τους μόνο σε χώρους που θα τους εξασφαλίζει η πολιτεία και με δική της υλικοτεχνική υποδομή (γραφεία, κομπιούτερ, βιβλιοθήκη). Ήδη και οι 71 εισαγγελείς των Αθηνών συμφώνησαν να μην παίρνουν κατ’ οίκον εργασία.
Η πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, αρεοπαγίτης Β. Θάνου - Χριστοφίλου κάνει λόγο ευθέως για «ισοπεδωτική, άκαμπτη και εξοντωτική εισπρακτική λογική του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης».
Οι δικαστικοί θεωρούν τις μειώσεις που επίκεινται στις αποδοχές τους «συνταγματική εκτροπή», ενώ στόχος των κινητοποιήσεών τους είναι να «διασφαλίσουν την εύρυθμη λειτουργία του θεσμού της Δικαιοσύνης».
Θα συμφωνήσω απολύτως με όλες τις θέσεις αυτές, καθώς «πενόμενη Δικαιοσύνη δεν μπορεί να είναι ανεξάρτητη». Ωστόσο, γιατί δεν αντέδρασαν με την ίδια σφοδρότητα τον Ιούνιο του 2011, όταν το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε το Μνημόνιο «Συνταγματικό», απορρίπτοντας την προσφυγή που είχαν καταθέσει η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ και άλλοι φορείς;
Αλλά τότε πιθανότατα θεώρησαν, όντες η μία πλευρά του τριγώνου της εξουσίας, πώς αν παίξουν το παιχνίδι των πολιτικών, δεν θα τους αγγίξει το μνημόνιο και δεν έφραξαν τους ασκούς του Αιόλου...
Ό,τι έγινε, έγινε. Οι δικαστικοί, ακόμα και τώρα, μπορούν -αντί να απεργήσουν- να προωθήσουν την άμεση εκδίκαση υποθέσεων που σχετίζονται με την εφαρμογή του μνημονίου και να δημιουργήσουν Νομολογία που θα το αποξηλώνει σταδιακά. Έχουν τα ισχυρότερα όπλα και είναι οι μόνοι (αφού οι πολιτικοί που επέλεξε ο ελληνικός λαός υπό την επήρεια φόβου, ανοησίας και εξαπάτησης δεν θέλουν) που μπορούν να το ανατρέψουν μέσα στα δημοκρατικά πλαίσια.
Κύριοι δικαστές χύστε μπόλικο μελάνι και γρήγορα. Γιατί διαφορετικά μπορεί να χυθεί πολύ αίμα. Ήδη χιλιάδες συμπολίτες μας έχουν αυτοκτονήσει.

17η Ιουνίου: Ψηφίστε εθνικοαπελευθερωτικά

Μετά το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου έγινε πασιφανές ότι οι δυνατότητες διαπραγμάτευσης ή και ακύρωσης των κατοχικών μνημονίων δεν έχουν εξαντληθεί. Ο «μηχανισμός στήριξης» της Ελλάδας είναι τόσο κερδοφόρος για την τρόικα, ώστε οι δανειστές μας θα κάνουν τα πάντα προκειμένου να συνεχιστεί ακόμα και με ευνοϊκότερους όρους για την Ελλάδα.
Ποντάρουν σε ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, την εσωτερική τρόικα που έχουν ετοιμάσει οι δανειστές κατακτητές μας, για να μας ελέγχουν μετά τις 18 Ιουνίου. Άλλωστε αυτά τα 3 κόμματα έχουν περάσει επιτυχώς τις εξετάσεις:
 -Ο Βενιζέλος -με τη βοήθεια της ΝΔ- ανέτρεψε πραξικοπηματικά τον Γιώργο Παπανδρέου μόλις ζήτησε δημοψήφισμα για το 2ο μνημόνιο, έφερε στο προσκήνιο την κυβέρνηση Papadimos και 200 ξευτίλες ψήφισαν «ΝΑΙ σε όλα» στο 2ο μνημόνιο.
-Ο Σαμαράς προσέφερε προκαταβολικά γη και ύδωρ στους κατακτητές μας, με την επιστολή του στον Μάριο Ντράγκι, τον Πρόεδρο της Ευρωπαίκής Κεντρικής Τράπεζας (15 Φεβρουαρίου 2012) όπου σαφώς δεσμεύεται ότι: «Αν η Νέα Δημοκρατία κερδίσει τις επόμενες εκλογές στην Ελλάδα, θα παραμείνει προσηλωμένη στους στόχους και τις βασικές πολιτικές του Προγράμματος, όπως περιγράφονται στο Μνημόνιο και τη Χρηματοπιστωτική Συμφωνία».
-Ο σοβαροφανής Κουβέλης (αυτός που έκανε βουλευτή τη Ρεπούση, τη συγγραφέα του κατάπτυστου βιβλίου της 6ης δημοτικού με το «συνωστισμό» στη Σμύρνη το 1922) είναι ο πιο πρόθυμος να συγκυβερνήσει, προσφέροντας ένα -fake- αριστερό άλλοθι στην κατοχή.
Και οι τρεις ποντάρουν στο να φοβίζουν τους Έλληνες πως θα χάσουν τα σπίτια και τις καταθέσεις τους. Πως θα επέλθει μία δήθεν ισοπεδωτική καταστροφή, αν δεν ψηφίσουμε κυβέρνηση της αρεσκείας της Merkel και της σύγχρονης αρχιέρειας του Μαμμωνά, Lagarde, καθώς θα μας πετάξουν έξω από το Ευρώ.
Ενώ το 4ο Ράιχ έχει ήδη έτοιμο το σχέδιο για ένα παράλληλο νόμισμα (geuro) που δεν θα ελέγχει η Ελλάδα, αλλά πάλι η ΕΚΤ. Δηλαδή, θα μας πνίγουν με δυο θηλιές. Τότε θα δούμε πραγματικά να εξανεμίζονται η περιουσία και οι κόποι μιας ζωής. Τότε θα οξυνθεί σε επίπεδα κεντρικής Αφρικής η έλλειψη φαρμάκων. Η εγκληματικότητα θα επιδεινώνεται… και οι συμπολίτες μας που αυτοκτονούν θα αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο.
Συμπατριώτες ξυπνήστε… Σκεφτείτε ότι δεν απαιτείται -προς το παρόν- να δώσουμε το αίμα μας, όπως οι παππούδες μας το 1940. Ψηφίστε ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΑ. Αυτό αρκεί για να απελευθερωθούμε από το 4ο Ράιχ των αγορών.

6η Μαΐου: ψηφίζουμε ΟΧΙ

Ο εκμαυλισμός του πολιτικού συστήματος, που έχει μάθει να συναναστρέφεται και να συνεργάζεται μόνο εφόσον υπάρχει ίδιον ή κομματικό όφελος, εμπόδισε τα αντιμνημονιακά κόμματα να βάλουν στην άκρη τις όποιες ιδεολογικές διαφορές και να επιδείξουν μία στοιχειώδη πολιτική συμπεριφορά, προκειμένου να συνασπιστούν σε ένα κοινό μέτωπο που θα σάρωνε τον ετοιμόρροπο δικομματισμό και θα λύτρωνε τον Έλληνα. 
Πλέον, η ελπίδα περιορίζεται σε μία ανάπαυλα ακυβερνησίας. Εφόσον δεν αφήσουμε να συγκεντρώσουν και τα δύο μεγάλα κόμματα μαζί ποσοστό που θα τους επιτρέπει να συγκυβερνήσουν. 
Πρέπει να συντριβούν στην κάλπη τόσο η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, όσο και τα «κόμματα - δεξαμενές» από τα οποία πιθανότατα θα αντλήσουν δυνάμεις προκειμένου να φτάσουν το πολυπόθητο 151 και να συνεχίσουν να συγκυβερνούν προς όφελος των δανειστών - κατακτητών μας
Για να σταματήσουν τα 27 μέτρα φορολογικού χαρακτήρα (τα νέα χαράτσια) που έχουν δρομολογήσει οι τροϊκάνοι και οι ντόπιοι δοσίλογοι να επιβάλουν από την 7η Μαΐου ως τις αρχές Ιουνίου. Για να σταματήσει η εφαρμογή του «μνημονίου 2». Για να μη δούμε τους μισθούς μας -όσοι έχουμε ακόμα δουλειά- να κατρακυλούν στα επίπεδα της Βουλγαρίας μέσα στο 2012, τις περιουσίες μας να εξανεμίζονται, τα λουκέτα και οι άνεργοι να πληθαίνουν και απεγνωσμένους συμπολίτες μας να αυτοκτονούν καθημερινά. 
Αυτό είναι το διακύβευμα της 6ης Μαΐου: Με κανένα τρόπο να μη συγκεντρώσουν οι δυνάμεις του μνημονίου 151 βουλευτές. Να πούμε στην κάλπη το μεγάλο ΟΧΙ, να αναπνεύσει ο ελληνικός λαός και να ανασυνταχτούν οι αντιμνημονιακές δυνάμεις. 
 Στις εκλογές που θα ακολουθήσουν εντός εξαμήνου, όσοι θέλουν να υπερασπιστούν πραγματικά τον ελληνικό λαό οφείλουν να συνταχθούν σε κοινό ψηφοδέλτιο -χωρίς να ζητούν πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων- και να παλέψουν για 4 αυτονόητους στόχους: 
-Μη αναγνώριση του δημόσιου χρέους με βάση το διεθνές δίκαιο
-Ανατροπή των συμφωνιών, των δεσμεύσεων και των μέτρων που λήφθηκαν από την εποχή του πρώτου μνημονίου, έτσι ώστε η χώρα να ανακτήσει την κυριαρχία της
-Δίωξη των υπευθύνων για διασπάθιση δημοσίου χρήματος με αναδρομική ισχύ, καθώς πρόκειται για διαρκές αδίκημα, αφού το κράτος δανείστηκε προς όφελος των επιτηδείων αλλά το χρέος πληρώνει ο λαός ως σήμερα μέσω της φορολογίας. 
-Δημοψηφίσματα για τα μείζονα ζητήματα, όπως η παραμονή ή όχι στο ευρώ.

Μετά τους μισθούς θα αρπάξουν την ιδιοκτησία μας

Πριν εμπιστευτείτε την ψήφο σας σε κάποιο κόμμα, ας λάβετε υπόψη τα παρακάτω: 
Μέχρι τον Ιούνιο, η νέα κυβέρνηση -εφόσον θα συνεχίσει όσα έχουν δεσμευτεί ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος με την υπογραφή τους για το υπόλοιπο του πολιτικού τους βίου απέναντι στους δανειστές κατακτητές της χώρας μας- υποχρεούται να λάβει νέα φοροεισπρακτικά μέτρα προκειμένου να καλύψει ελλείμματα 12 δισ. ευρώ ως το 2013. 
Μεγάλο μέρος των «μέτρων» αφορά τα ακίνητα. Μαζί με τα ΕΤΑΚ, τον ΦΑΠ και το «χαράτσι» της ΔΕΗ ακολουθούν ο φόρος ιδιοκατοίκησης, ο φόρος ενοικίου, ίσως και κάποιο είδος προστίμου μη αξιοποίησης της ιδιόκτητης περιουσίας. 
ΠΡΟΣΟΧΗ: Η νέα δανειακή σύμβαση δίνει χρήματα για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με εγγύηση «το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων των τραπεζών που ανακεφαλαιοποιούνται». Ποια είναι τα περιουσιακά στοιχεία των τραπεζών; Οι καταθέσεις, οι χορηγήσεις (δάνεια) και οι εμπράγματες εγγυήσεις που έχουν βάλει οι πολίτες και οι επιχειρήσεις προκειμένου να δανειστούν. Η νέα σύμβαση προβλέπει πως οι δανειστές μας μπορούν να προχωρήσουν σε «τιτλοποίηση των περιουσιακών στοιχείων των τραπεζών που ανακεφαλαιοποιούν, ανεξάρτητα από τις αποφάσεις των ίδιων των τραπεζών ή της ελληνικής κυβέρνησης»
Συνεπώς, πολυεθνικές, τραπεζικοί κολοσσοί, επιχειρήσεις real estate (κυρίως γερμανικές) αλλά και κάθε ιδιώτης που θα είναι «στο κόλπο» θα αρπάξουν σε εξευτελιστικές τιμές εκατοντάδες χιλιάδες ακίνητα, επιχειρήσεις και αγροτικές εκτάσεις. Οι περισσότεροι Έλληνες, αφού στερηθούμε τόσο τις καταθέσεις μας και όσα άλλα με μόχθο αποκτήσαμε εμείς και οι γονείς μας, θα εκλιπαρούμε να γίνουμε υπάλληλοι των κατακτητών και των εγχώριων θεραπαινίδων τους με μισθούς Βουλγαρίας
Στόχος της τρόικας και των δανειστών είναι να αρχίσουν μέσα στο καλοκαίρι οι πλειστηριασμοί για χρέη προς τις τράπεζες και προς το δημόσιο. Η ακίνητη περιουσία των Ελλήνων υπολογίζεται περίπου στα 300 δισ. ευρώ, όσο περίπου και το χρέος της Ελλάδας. Τυχαίο; 
Σε αυτά συμφώνησαν με το μικρόψυχο «ΝΑΙ σε όλα» οι Papadimos, Βενιζέλος, Σαμαράς και οι 200 βουλευτές που ψήφισαν το 2ο μνημόνιο και τον εφαρμοστικό νόμο. Επομένως, πρέπει να συντριβούν στην κάλπη τόσο η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, όσο και τα «κόμματα - δεξαμενές» από τα οποία πιθανότατα θα αντλήσουν δυνάμεις προκειμένου να φτάσουν το πολυπόθητο 151 και να συνεχίσουν να συγκυβερνούν προς όφελος των δανειστών - κατακτητών μας. 
Στην κάλπη έχουμε τη μοναδική μας ευκαιρία να πούμε το μεγάλο ΟΧΙ!!!

ΠαρΕΛΑΣεις και εκφοβισμός

Ένα πρώτο συμπέρασμα από τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου είναι το πόσο αποστασιοποιημένο είναι το πολιτικό σύστημα από το κοινό λαϊκό αίσθημα

Οι ξένοι δημοσιογράφοι που παρακολούθησαν την παρέλαση στην Αθήνα έγραψαν πως είναι πρωτοφανής στα διεθνή χρονικά τέτοια αστυνομοκρατία σε μια εθνική επέτειο. Αυτό από μόνο του δείχνει πόσο πολύ φοβάται πλέον το καθεστώς του mr Papadimos τον απλό Έλληνα πολίτη.

Μάλιστα, είχαμε και εκατοντάδες «προληπτικές» προσαγωγές. Αλήθεια, πόσες τέτοιου είδους προσαγωγές είχαμε στις 25 Μαρτίου του 1973 και πόσες φέτος; Μπορεί να μας απαντήσει κάποιος με στοιχεία από τα αρχεία της αστυνομίας; Ή μήπως έτσι θα φανεί πως οι κυβερνώντες σήμερα φοβούνται το λαό περισσότερο και από τους δικτάτορες τότε;

Η δικαιολόγηση της αστυνομοκρατίας με το σαθρό επιχείρημα πως έτσι μας προστατεύουν από «ακραίες δυνάμεις που θέλουν να διχάσουν τους Έλληνες» δεν πείθει.

Τα περί διχασμού είναι φληναφήματα. Ο Έλληνας σήμερα δεν έχει κανένα λόγο να στραφεί εναντίον των συμπολιτών του. Ο ελληνικός λαός σύσσωμος υποφέρει από το καθεστώς φτωχοποίησης που έχει επιβάλλει η τρόικα. Τα μόνα πρόσωπα που νιώθει στο «αντίπαλο στρατόπεδο» είναι οι συνεργάτες της, που αποτελούν μία σαθρή μειοψηφία.

Στο κάτω κάτω, αν εκείνοι που δημιουργούν τα επεισόδια στις παρελάσεις είναι πραγματικά ακραίοι και δεν εκφράζουν το μέσο Έλληνα πολίτη, θα απομονώνονταν και ο κόσμος δεν θα τους ακολουθούσε.

Όμως, στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου 2011 ο λαός ενωμένος είχε απομακρύνει από τις εξέδρες των επισήμων αυτούς που πίστευε πως δεν τον εκφράζουν πλέον και επομένως δεν έχουν δικαίωμα να βρίσκονται εκεί.

Ο λαός με αυτή τη συμβολική κίνηση άσκησε την κυριαρχία του, δείχνοντας πως δεν ανέχεται περαιτέρω την κατάχρηση της εξουσίας και το ξεπούλημα της χώρας από αυτά τα πρόσωπα, στα οποία κακώς την εμπιστεύτηκε. Η έκταση του φαινομένου, η αυθόρμητη και αθρόα συμμετοχή του κόσμου απογύμνωσαν τότε την κυβέρνηση Παπανδρέου και της αποστέρησαν το δικαίωμα να κυβερνά πλέον. Αυτό προσπάθησε να αποφύγει στις 25 Μαρτίου το καθεστώς του Papadimos.

Τρέμουν, επίσης, μήπως ένα απλό γιουχάισμα θα αποτελέσει τη θρυαλλίδα που θα εξελιχθεί σε μία περισσότερο δυναμική έκρηξη της αγανάκτησης και της οργής του κόσμου που θέλει να διεκδικήσει τη χώρα του και τη ζωή του.

Για το λόγο αυτό, όπου η αστυνομία δεν μπόρεσε να εγγυηθεί πως θα αποφευχθούν τέτοιου είδους φαινόμενα, αποφασίστηκε μη διεξαγωγή της μαθητικής παρέλασης, όπως στο Δήμο Καλλιθέας. Στην Καλλιθέα, ωστόσο, μαθητές σημαιοφόροι μαζί με τους γονείς και τους δασκάλους τους, παρήλασαν στους κεντρικούς δρόμους της πόλης και έψαλλαν τον εθνικό ύμνο στο ηρώο στην Πλ. Κύπρου.

Τελικά, το καθεστώς τρόικας - δικομματισμού δεν είναι παντοδύναμο, όπως θέλουν να μας πείσουν τα μμε των μεγαλοεργολάβων. Το σύστημα της διαπλεκόμενης διακυβέρνησης καταρρέει. Πλέον, προσπαθεί να παρατείνει την παρουσία του στην εξουσία μόνο τρομοκρατώντας τον λαό. Μένει μόνο ο λαός να οργανωθεί, να πάρει τις τύχες στα χέρια του και να πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων τις άχρηστες και ξενόδουλες ηγεσίες.

Το «πετυχημένο» PSI

Το PSI δεν διασφαλίζει υποχρεωτικά τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Απαλλάσσει, ωστόσο, τις τράπεζες από το σοβαρό κόστος που θα τις επιβάρυνε, εάν η Ελλάδα προχωρούσε σε default (πτώχευση), ενώ θα βρίσκονταν τα μεγάλα πακέτα των ελληνικών ομολόγων στα χέρια τους.

Πλέον, μπορούν να σύρουν τη χώρα μας σε πτώχευση χωρίς κανέναν κίνδυνο γι αυτές. Αυτή είναι η ουσία της «επιτυχίας» του Παπαδήμου.

Με τους Βενιζέλο και Σαμαρά να δεσμεύονται δια της υπογραφής τους στους δανειστές μας πως -για το υπόλοιπο του πολιτικού τους βίου- δεν θα παρεκκλίνουν από τα μνημόνια και τις συμβάσεις κατεδάφισης της κοινωνίας και φτωχοποίησης του λαού μας, τα οποία ακολουθούν το «πετυχημένο» PSI.

Όσον αφορά στην εθνική μας κυριαρχία; Η δανειακή σύμβαση -που ορίζει το αγγλικό δίκαιο ως εφαρμοστέο- δεσμεύει «αμετάκλητα» τόσο το ελληνικό κράτος όσο και την Τράπεζα της Ελλάδος στην αποκλειστική αρμοδιότητα των δικαστηρίων του Λουξεμβούργου και τα Ευρωπαϊκά δικαστήρια, όπως ορίζεται στην παράγραφο 15.3 της προηγούμενης σύμβασης.

Η νέα δανειακή σύμβαση προβλέπει ρητά πως κάθε απόφαση των δικαστηρίων αυτών θα είναι «αμετάκλητη και εκτελεστή στην Ελληνική Δημοκρατία». Ακόμη: «Ούτε το δικαιούχο κράτος-μέλος, ούτε η Τράπεζα της Ελλάδος, ούτε κανένα από τα αντίστοιχα περιουσιακά τους στοιχεία εξαιρούνται λόγω εθνικής κυριαρχίας…»

Διαπιστώνετε πόσο αξιόπιστοι είναι ο Βενιζέλος, ο Σαμαράς και όσοι προσπαθούν να μας διαβεβαιώσουν πως το Δίκαιο Αναγκαστικής Εκτέλεσης που διέπει τα νέα ομόλογα μετά την ανταλλαγή (PSI) πρακτικά είναι το …ελληνικό.

Μάθετε και το χειρότερο: Η νέα σύμβαση δίνει χρήματα για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, με εγγύηση το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων των τραπεζών που ανακεφαλαιοποιούνται. Ποια είναι τα περιουσιακά στοιχεία των τραπεζών; Οι καταθέσεις, οι χορηγήσεις (δάνεια) και οι εμπράγματες εγγυήσεις που έχουν βάλει οι πολίτες και οι επιχειρήσεις προκειμένου να δανειστούν.

Η νέα δανειακή σύμβαση προβλέπει πως οι δανειστές μας μπορούν να προχωρήσουν σε τιτλοποίηση των περιουσιακών στοιχείων των τραπεζών που ανακεφαλαιοποιούν, ανεξάρτητα από τις αποφάσεις των ίδιων των τραπεζών ή της ελληνικής κυβέρνησης.

Συνεπώς, οι δανειστές μας μπορούν να αρπάξουν, όχι μόνο τη δημόσια περιουσία, αλλά πλέον και τις καταθέσεις μας και την ιδιωτική περιουσία που έχουμε υποθηκεύσει στις τράπεζες.

Αυτά «πέτυχαν» με το PSI οι Παπαδήμος, Βενιζέλος, Σαμαράς και οι 200 βουλευτές -θεραπαινίδες του Τόμσεν- που σύρθηκαν και ψήφισαν το 2ο μνημόνιο και τον εφαρμοστικό νόμο.

Χωρίς μεσάζοντες

Επιτέλους! Ξύπνησαν κάποιοι Έλληνες παραγωγοί και τόλμησαν να παρακάμψουν τους μεσάζοντες και την αισχροκέρδεια. Έκαναν πέρα τα «παράσιτα» που εκτινάσσουν στα ύψη τις τιμές από το χωράφι μέχρι τους πάγκους της λαϊκής και τα ράφια των super markets.

Στην Κατερίνη, το Βόλο, τη Βέροια, το Νευροκόπι και αλλού καινοτόμησαν αξιοποιώντας τη δύναμη του διαδικτύου και πούλησαν τις πατάτες τους σε τιμή συμφέρουσα και για τους ίδιους και για τους καταναλωτές.

Εκατοντάδες οικογένειες παραγγέλνουν μέσω διαδικτύου φθηνές πατάτες με 2,5 ευρώ το 10κιλο (δηλ. 25 λεπτά το κιλό). Το αποτέλεσμα ήταν αρκετά super markets να κατεβάσουν την τιμή της πατάτας γύρω στα 30 λεπτά το κιλό.

Τη σκυτάλη πήρε η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ακόμα και δήμοι του λεκανοπεδίου (Γαλατσίου και Ελληνικού-Αργυρούπολης) ανακοίνωσαν στους δημότες τους πως μπορούν να παραγγέλνουν συμπληρώνοντας ένα έντυπο στο Δημαρχείο.

Οι καταναλωτές, απαντώντας σε ερωτηματολόγιο στο διαδίκτυο, επέλεξαν σε ποσοστό 55% το ελαιόλαδο ως το κατεξοχήν προϊόν που θα ήθελαν να προμηθεύονται απευθείας από τους παραγωγούς, ενώ ακολουθούν το αλεύρι (11%), τα μακαρόνια, τα φασόλια και το ρύζι.

Ενόψει Πάσχα έπονται και οι κτηνοτρόφοι. Ανακοίνωσαν πως προτίθενται και αυτοί να παρακάμψουν τους μεσάζοντες και να διαθέσουν φτηνά αμνοερίφια. Η απευθείας διάθεση του πασχαλινού οβελία θα σημαίνει κέρδος τουλάχιστον 2,5 ευρώ ανά κιλό για τον παραγωγό και έκπτωση για τον καταναλωτή 3-4 ευρώ.

Ξύπνησε και το υπ. Ανάπτυξης. Σχεδιάζει τη δημιουργία μιας ηλεκτρονικής λαχαναγοράς.
Σε αυτήν θα συμμετέχουν παραγωγοί νωπών προϊόντων αλλά και μεταφορείς, οι οποίοι θα ενημερώνουν τους καταναλωτές για το είδος, την ποιότητα, την προέλευση, την ποσότητα, την τιμή και την τοποθεσία των προϊόντων τους.

Βεβαίως, το φαινόμενο η τιμή από τον παραγωγό να φτάνει στον καταναλωτή υπερδιπλάσια κάθε άλλο παρά έχει εκλείψει. Οι μεσάζοντες θερυβημένοι απειλούν: «Αυτό θα τελειώσει και σύντομα θα γυρίσετε σε μας».

Ωστόσο, η αρχή έγινε. Σε περίοδο κρίσης η «μαφία» των μεσαζόντων δεν έχει θέση στην αγορά. Και αφού η κρατική διοίκηση και οι υπεύθυνοι φορείς, επί δεκαετίες, δεν έδειξαν πως διαθέτουν την ισχύ ή τη βούληση να περιορίσουν την αισχροκέρδεια αυτών που παρασιτούν στην ελληνική αγορά, το έπραξαν οι παραγωγοί. Εμείς, ως καταναλωτές οφείλουμε να στηρίξουμε αυτές τις πρωτοβουλίες. Αυτό επιτάσσει το συμφέρον μας.

Διαλύεται η δημόσια εκπαίδευση

Το 2ο μνημόνιο (στο οποίο είπαν ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ τόσο το ΠΑΣΟΚ του 8% όσο και ο «αντιμνημονιακός εθνικιστής» Σαμαράς και οι νεο-δοσίλογοι που πειθάρχησαν στα κελεύσματα της τρόικας) κόβει από τον προϋπολογισμό τα 24 εκατ. ευρώ, που είχαν αρχικά προβλεφθεί για αμοιβές αναπληρωτών την επόμενη σχολική χρονιά.

Ενδεικτικά την τρέχουσα σχολική χρονιά οι αναπληρωτές ανέρχονται σε 20.000. Αυτό σημαίνει 20.000 κενά από εκπαιδευτικό προσωπικό κατά τη νέα σχολική χρονιά, καθώς προβλέπονται μηδενικοί διορισμοί μονίμων και ελάχιστες προσλήψεις αναπληρωτών.

Η κα Διαμαντοπούλου προτίθεται να τα καλύψει: α) με συγχωνεύσεις των σχολικών μονάδων, β) με αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών, γ) με αύξηση των μαθητών ανά τμήμα, που είναι ήδη 30 ανά αίθουσα.

Βεβαίως, η υπουργός της «προοδευτικής» παράταξης υπέγραψε μόλις στα μέσα Φεβρουαρίου την καταβολή 343.000 ευρώ για υπερωρίες υπαλλήλων, συμβούλων και παρατρεχάμενων του υπουργείου και του πολιτικού της γραφείου, μόνο για το 1ο τετράμηνο του 2012.

Η εν λόγω υπουργός και οι πολυάριθμοι και παχυλά αμειβόμενοι σύμβουλοί της πληρώνονται από τον ελληνικό λαό για να αντιγράφουν το πορτογαλικό μοντέλο, το οποίο συγκέντρωσε τους μαθητές σε τεράστια σχολικά συγκροτήματα, προκειμένου να εξοικονομηθούν χρήματα από τις κοινές υποδομές και το ενιαίο προσωπικό.

Τι θα γίνει όμως με τις μετακινήσεις και την ασφάλεια των μαθητών; Γιατί στα πολυάριθμα σχολικά συγκροτήματα -βλ. Γκράβα- οργιάζουν η παραβατικότητα και οι έμποροι ναρκωτικών.

Η εκπαίδευση στη χώρα μας θα έχει στο εξής δύο ταχύτητες. Η ποιοτική παροχή της θα περιορίζεται μόνο σε όσους μπορούν να πληρώσουν. Για τους υπόλοιπους …ο Θεός να βάλει το χέρι του. Οι χορηγοί θα «αλωνίζουν» στο δημόσιο σχολείο και οι γονείς θα πληρώνουν ακόμη περισσότερα για τη «δωρεάν» Παιδεία.

Κλείνοντας, αξίζει να αναφερθεί πως -σύμφωνα με καταγγελίες των κατοίκων- το ιστορικό 2ο λύκειο της Αθήνας οδηγείται σε κλείσιμο, ενώ μεθοδεύεται η μετατροπή του σε χώρο «φιλοξενίας» λαθρομεταναστών. Δηλαδή, η κυβέρνηση, αντί να δώσει ουσιαστικές λύσεις στο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, δρομολογεί την μετατροπή σχολείων σε κέντρο «φιλοξενίας» των λαθρομεταναστών. Και μη χειρότερα…

Συνταγή «ala troika»

Η οικονομική κρίση αξιοποιείται ως αφορμή για την θεσμοθέτηση διαδικασιών μέσω των οποίων επιβάλλονται στα κράτη πολιτικές ερήμην των λαών τους. Για το λόγο αυτό έχει ενταθεί σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες ο σκεπτικισμός για τη σκοπιμότητα περαιτέρω συμμετοχής τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έτσι όπως διαμορφώνεται:

Τα κράτη εκχωρούν μέρος της εθνικής τους κυριαρχίας, η αντιπροσωπευτική δημοκρατία γίνεται ολοένα και περισσότερο ελλειμματική, οι κοινωνικές παροχές συρρικνώνονται δραματικά, ενώ τα εργασιακά δικαιώματα ποδοπατούνται μαζί με την προσωπική αξιοπρέπεια.

Με το σοκ που δημιουργεί η κρίση και με την ελπίδα ότι θα αποτραπούν τα χειρότερα, οι λαοί υπομένουν «μεταρρυθμίσεις» που σχετίζονται με: α) το «άνοιγμα» της οικονομίας, β) την «απορρύθμιση» στα εργασιακά και γ) τις ιδιωτικοποιήσεις, δηλ. το ξεπούλημα σε ιδιώτες κερδοφόρων οργανισμών του Δημοσίου στρατηγικού χαρακτήρα. Όλα αυτά με την ανοχή και τη συνενοχή εξωνημένων ηγεσιών.

Το ΔΝΤ, όπου «βοήθησε», δεν αποσκοπούσε πραγματικά στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Πραγματικοί στόχοι είναι αφενός η βίαιη προσαρμογή των κοινωνιών σε έναν ακραίο οικονομικό νεοφιλελευθερισμό, αφετέρου η δέσμευση και η αρπαγή του εθνικού πλούτου.

Όσοι είχαμε ενδιαφερθεί να μάθουμε τι συνέβαινε στην Αργεντινή τις δύο προηγούμενες δεκαετίες, πληροφορηθήκαμε, χωρίς να εκπλαγούμε, πως ο ιστορικός Αλεχάντρο Όλμος Γκαόνα, κατά τη διάρκεια εκδίκασης μιας αγωγής κατά της κυβέρνησης της Αργεντινής, παρουσίασε ένα έγγραφο 1.400 σελίδων, το οποίο είχαν συντάξει οι JP Morgan και τη Citibank για λογαριασμό του Αργεντινού υπουργού οικονομικών, Καβάγιο. Δηλαδή, οι δύο μεγαλύτεροι πιστωτές της Αργεντινής υπαγόρευσαν την «θεραπεία» της οικονομίας της.

Στην Ελλάδα γίνεται πλέον συνειδητή η οδυνηρή διαπίστωση, ότι η απώλεια των κοινωνικών και των εργασιακών κεκτημένων και η μετατροπή των Ελλήνων σε είλωτες, δεν αποτελούν βραχυπρόθεσμη παρένθεση από το 2010 ως το 2015 ή έστω το 2020.

Βέβαια, η τρόικα κάποια στιγμή θα ξεκουμπιστεί από την Πατρίδα μας. Όμως οι επιπτώσεις των όσων υπαγορεύει θα μείνουν. Ούτε η εθνική περιουσία θα επιστραφεί, ούτε τα κοινωνικά και εργασιακά κεκτημένα θα ανακτηθούν, εκτός κι αν φθάσουμε σε εκρηκτικές καταστάσεις.

Αίσθηση έχουν προκαλέσει, όσα είχε δηλώσει στην Ευρωβουλή ο Βρετανός ευρωβουλευτής Νάιτζελ Φάρατζ: «…το αισιόδοξο στοιχείο είναι πως, ό,τι και να γίνει στην Ελλάδα, κάποια στιγμή θα γίνει επανάσταση, με τους Έλληνες να πολεμούν και να επιμένουν να πάρουν πίσω τη χώρα τους και τη δυνατότητά τους να την κυβερνούν οι ίδιοι. Μια τέτοια τυραννία είναι πολύ άσχημο πράγμα και μπορεί να κρατήσει πολλά χρόνια, αλλά στο τέλος αυτά τα πράγματα καταρρέουν. Ελπίζω ότι ο κόσμος συνειδητοποιεί πλέον τι γίνεται». Οφείλουμε ως Έλληνες να τον δικαιώσουμε!!!

Μείωση αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα = Ασφυξία στην αγορά

Ο εκλεκτός των «αγορών», ο από το 2002 ως το 2010 αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και τώρα εκτελών χρέη πρωθυπουργού της κατεχόμενης Πατρίδας μας δήλωσε εμφαντικά:

«Η αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας απαιτεί πολλές διαρθρωτικές παρεμβάσεις, που αφορούν, μεταξύ άλλων, τις αγορές εργασίας, προϊόντων, υπηρεσιών και επαγγελμάτων, τη δημόσια διοίκηση, το φορολογικό σύστημα, τις υποδομές και τη λειτουργία της Δικαιοσύνης. Στους τομείς αυτούς, η κυβέρνηση προωθεί αλλαγές».

Μάλιστα, ο Παπαδήμ(ι)ος ζήτησε «να μην υπάρξουν κόκκινες γραμμές στη διαβούλευση των κοινωνικών εταίρων, καθώς η μείωση του μισθολογικού κόστους των επιχειρήσεων αποτελεί ζήτημα ιδιαίτερης σημασίας για τους δανειστές της χώρας».

Τι σημαίνουν αυτά; Ότι η τρόικα αποφάσισε και διέταξε δραστική μείωση των αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα και ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις:
-Μείωση του κατώτατου μισθού των 751 ευρώ (μεικτά) της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης. Πρακτικά σημαίνει ότι θα φτάσουμε σε μισθούς 350 - 500 ευρώ και ατομικές συμβάσεις.
-Κατάργηση 13ου - 14ου μισθού.
-Επέκταση της «ελαστικής απασχόλησης».
-Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των εργοδοτών.

Δηλαδή, η καταναλωτική δυνατότητα των ιδιωτικών υπαλλήλων θα μειωθεί δραματικά και η ασφυξία στην εγχώρια αγορά θα ενταθεί. Έτσι, οι ίδιοι οι εργοδότες που θα σπεύσουν να μειώσουν το μισθολογικό κόστος των επιχειρήσεων τους, θα τις δουν να συρρικνώνονται και να αφανίζονται, αφού ελάχιστοι θα μπορούν να καταναλώνουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους. Οι μόνοι κερδισμένοι θα είναι τα ολιγοπώλια και οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι που θα «επενδύουν» με ληστρικούς όρους στην Ελλάδα.

Η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου –την οποία προσπαθεί να εδραιώσει η κυβέρνηση Παπαδήμου- μετατρέπει την Ελλάδα σε αποικία και τους Έλληνες σε εξιλαστήριο θύμα της κρίσης του ευρώ και των τραπεζών. Οι «αγορές» και οι τοποτηρητές τους θα ξεπουλήσουν τα πάντα στον τόπο μας επ’ ωφελεία τους.

Το πιθανότερο σενάριο έχει ως εξής: Αμέσως μόλις επιχειρηθεί η εθελοντική ανταλλαγή ομολόγων, η Ελλάδα θα υποβαθμιστεί από τους οίκους αξιολόγησης σε κατάσταση επίσημης πτώχευσης (Default).

Αλλά ακόμη κι αν όλα πάνε καλά, μετά από μια λιτότητα επιπέδου κατοχής, μετά από την ιδιωτικοποίηση ακόμα και της δημόσιας διοίκησης, μετά την εκποίηση του εθνικού μας πλούτου και μετά από ένα «πετυχημένο» PSI. Το 2014 που υποτίθεται ότι η Ελλάδα θα ξαναβγεί στις αγορές, έχοντας ως νόμισμα το ευρώ, πάλι θα δανείζεται με επιτόκια ληστρικά, μια και θα είναι αδύνατο να αποκτήσει άριστη πιστοληπτική βαθμολογία.

Αυτό σημαίνει ότι το δημόσιο χρέος θα τρέχει με ξέφρενους ρυθμούς. Με ποιο αντάλλαγμα θα αποφύγει τότε τη χρεοκοπία; Καταλάβατε πού οδηγεί το σχέδιο «διάσωσης» που μας προτείνουν;

Καιρός δεν είναι;

Οι κυβερνώντες μεταπολιτευτικά την Πατρίδα μας μεθόδευσαν αφενός την καταστροφή των παραγωγικών τάξεων, των δημιουργικών δυνάμεων και μέσων της, αφετέρου την αποψίλωση της εθνικής συνείδησης του Έλληνα. Κατά συνέπεια σήμερα αντιμετωπίζουμε ως χώρα μια πρωτοφανή σε μέγεθος οικονομική κρίση που τεχνηέντως επιδεινώνεται.

Ο Έλληνας νοικοκύρης μεταβλήθηκε σε συνυπεύθυνο των κυβερνητικών ακροβατισμών και του καταλόγισαν -με τη ναζιστική μεθοδολογία της συλλογικής ευθύνης- το «μαζί τα φάγαμε(!)». Αυτή η κρίση, όμως, δεν είναι κρίση δική μας. Δεν είναι κρίση των παραγωγικών και δημιουργικών δυνάμεων της κοινωνίας μας, όπως παραπλανητικά ισχυρίζονται οι δοσίλογοι της τρόικας.

Ούτε βέβαια ευθύνονται για το μέγεθος της κρίσης οι δημόσιοι υπάλληλοι, τους οποίους διέφθειραν εκείνοι που σήμερα τους αποκαλούν «κοπρίτες». Άλλωστε, πότε τα δύο κυβερνητικά κόμματα επέτρεψαν σε όσους άξιζαν να ανελιχθούν; Δεν έκαναν σαφές με την ξεδιάντροπη ευνοιοκρατία που εφαρμόζουν επί 37 χρόνια, ότι μόνο τα γαλαζοπράσινα παιδιά έχουν δικαίωμα στο δημόσιο; Αυτή η πελατειακή συμπεριφορά δεν εξόρισε εκατοντάδες χιλιάδες σπουδαία και δημιουργικά ελληνικά μυαλά να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό, όπου διαπρέπουν αξιοκρατικά στις επιστήμες, τις τέχνες και τις επιχειρήσεις;

Δεν ξέρω αν ή πότε τελικά η Ελλάδα θα πτωχεύσει. Η «αντιπροσωπευτική» πλουτο-Δημοκρατία ως εκπρόσωπος της Νέας Τάξης -με το καρκίνωμα του πελατειακού συστήματος και τους κομματικούς κηφήνες αρχισυνδικαλιστές- αφού εξαθλίωσε τον ελληνικό λαό, σίγουρα χρεοκόπησε.

Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, παρέλαβε πράγματι ένα πρόβλημα ελλείμματος κοινό σε όλη την Ευρώπη και το μετέτρεψε εκουσίως σε κρίση δανεισμού, αν και μπορούσε να δανειστεί με χαμηλά επιτόκια από τον Οκτώβριο μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2009. Δημιούργησε τεχνηέντως μια κατάσταση πανικού, έναν «τιτανικό», ένα μονόδρομο λήψεως μέτρων σκληρής λιτότητας.

Αυτοί οι πολιτικάντηδες -κομψευόμενοι και παχύδερμα- πιστοί υπηρέτες στον τζόγο του αεριτζίδικου κεφαλαίου των διεθνών μεγαλοτραπεζιτών και με αντάλλαγμα τεράστιες μίζες, μας οδήγησαν στο βυθό. Σέρνουν έναν ολόκληρο λαό στη λιμοκτονία. Υποθηκεύουν τον φυσικό και παραγωγικό πλούτο της χώρας. Μάλιστα, όλος ο εθνικός μας πλούτος παρουσιάζεται ότι δήθεν δεν επαρκεί για να ικανοποιήσει τις τερατώδεις απαιτήσεις του χρέους.

Τα μμε μας προετοιμάζουν για το 2012, ότι θα είναι πολύ χειρότερο από το 2011. Καιρός δεν είναι να συσπειρωθούμε και να ξεκινήσουμε τον κοινό αγώνα εναντίον όλων όσοι έχουν καταντήσει την Ελλάδα μας πειραματόζωο νεοταξικών σκοπιμοτήτων; Αρκετά τους ανεχτήκαμε… Ας γίνει το 2012 η χρονιά της ρήξης και της ανατροπής!