Παιδεία δύο ταχυτήτων

Η νέα σχολική χρονιά (2010 – 2011) θα είναι η τέταρτη που διδάσκω στη «Σχολή Λαμπίρη» το μάθημα της Ιστορίας με τη βοήθεια των πολυμέσων.

Όλα ξεκίνησαν πριν τρία χρόνια, όταν πήρα την πρωτοβουλία να χρησιμοποιώ το βιντεοπροβολέα και την μεγάλη οθόνη στο αμφιθέατρο του σχολείου μας, για να προβάλλω στους μαθητές μου κάποια σχετικά με το μάθημα αποσπάσματα από ιστορικά ντοκυμανταίρ. Έπειτα, συνέδεσα και έναν υπολογιστή. Φωτογραφίες, χάρτες, βίντεο, ηχητικά ντοκουμέντα, παρουσιάσεις εργασιών των ίδιων των μαθητών σε power point έκαναν το μάθημα περισσότερο φιλικό, ενδιαφέρον και κατανοητό για το μαθητή.

Επειδή διαπιστώθηκε εκ του αποτελέσματος πως οι μέτριοι ακόμα και οι αδιάφοροι μαθητές άρχισαν να συμμετέχουν ενεργά στο μάθημα, ο Διευθυντής του σχολείου μας, κ. Ιωάννης Τζούλης, αποφάσισε την αγορά διαδραστικών πινάκων σε κάθε αίθουσα. Έτσι, στη «Σχολή Λαμπίρη» το μάθημα απογειώθηκε.

Μάλιστα, την περσινή σχολική χρονιά (2009 – 2010) έγινε εφικτό με τη συνεργασία των μαθητών μου στην Α΄Γυμνασίου, κάθε ενότητα στο μάθημα της Ιστορίας να διδάσκεται σε power point. Τα αποτελέσματα ξεπέρασαν κάθε προσδοκία, αφού στις εξετάσεις του Ιουνίου οι 24 από τους 31 μαθητές της πρώτης έγραψαν πάνω από 17 στο συγκεκριμένο μάθημα.

Με χαρά αποφασίσαμε να προβάλλουμε αυτές τις παρουσιάσεις στο ιστολόγιο digital-history.blogspot.com όπου μπορεί ο καθένας να τις «ξεφυλλίσει» ή να τις κατεβάσει.

Πλέον, στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα υπάρχουν δύο «ταχύτητες». Από τη μία, το δημόσιο σχολείο που πισωγυρίζει 4 ολόκληρες δεκαετίες -η ίδια η υπουργός Παιδείας ομολογεί ευθαρσώς πως η νέα σχολική χρονιά θα είναι η χειρότερη μετά το 1974- με 30 και βάλε μαθητές ανά τμήμα, με πρωτοφανή κενά σε διδακτικό προσωπικό και υποδομές.

Από την άλλη, τα καλά ιδιωτικά σχολεία, με ολιγομελή τμήματα, προσεκτικά επιλεγμένο προσωπικό, άριστες υποδομές, αξιοποίηση της τεχνολογίας και των πολυμέσων προσφέρουν εκπαίδευση που συμβαδίζει με τις απαιτήσεις του 21ου αιώνα.