Η κρισιμότητα της «Μεταρρυθμιστικής Συνθήκης» για το μέλλον της ΕΕ
28 Ιουνίου 2007, σελ. 7
Μετά από μαραθώνιες συζητήσεις, διαπραγματεύσεις και τροποποιήσεις, οι Ευρωπαίοι ηγέτες έθεσαν τις βάσεις μιας συμφωνίας για την νέα Ευρωπαϊκή Συνθήκη.
Η λεγόμενη «Μεταρρυθμιστική Συνθήκη» -σε αντικατάσταση του Ευρωσυντάγματος- στόχο έχει να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα των θεσμών της ΕΕ και τον διεθνή ρόλο της, «μέσα από μία πιο συντονισμένη φωνή στην εξωτερική της πολιτική και πιο ουσιαστικές δράσεις σε τομείς όπως η ασφάλεια, η δημόσια υγεία και η πολιτική προστασία». Στα θετικά στοιχεία της Συνθήκης προσμετράται η ενίσχυση του ρόλου των Εθνικών Κοινοβουλίων.
Η Πορτογαλία -αναλαμβάνει την 1η Ιουλίου την προεδρία της ΕΕ- θα αρχίσει στην Διακυβερνητική Διάσκεψη της 23ης Ιουλίου την σύνταξη του νέου κειμένου, ώστε να εγκριθεί στην άτυπη σύνοδο της Λισαβόνας στις 18 και 19 Οκτωβρίου.
Σεπτέμβριο και Οκτώβριο που στα ελληνικά μμε θα μονοπωλούν το ενδιαφέρον οι δημοσκοπήσεις και τα εκλογικά σενάρια, θα διαμορφώνεται η Ευρωπαϊκή Ένωση των επομένων δεκαετιών. Και τα ερωτήματα είναι αμείλικτα:
Η «Μεταρρυθμιστική Συνθήκη» θα βοηθήσει πραγματικά στην επίλυση των προβλημάτων που απασχολούν έντονα τους Ευρωπαίους πολίτες, όπως η οικονομία, η μετανάστευση, η ασφάλεια και οι κλιματικές αλλαγές;
Οι Έλληνες θέλουμε -ή μας συμφέρει- να εκχωρήσουμε περισσότερες αρμοδιότητες στην ΕΕ; Θα πρέπει «να κινηθούμε με τους άλλους εταίρους που θέλουν περισσότερη Ευρώπη στην κατεύθυνση των ενισχυμένων συνεργασιών», όπως υποστηρίζει ο Έλληνας Πρωθυπουργός;
Γιατί «περισσότερη Ευρώπη» σημαίνει ότι παύει στα περισσότερα ζητήματα η αρχή της ΟΜΟΦΩΝΙΑΣ και ισχύει η αρχή της ΕΝΙΣΧΥΜΕΝΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ. Κράτη με μικρότερο πληθυσμό, όπως η χώρα μας, στερούνται πλέον το δικαίωμα της αρνησικυρίας (veto), ενώ οι αποφάσεις θα λαμβάνονται από συμμαχίες πολυπληθών ισχυρών κρατών.
Είναι συνετό να στηρίζει η Ελλάδα την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, η οποία θα εκπροσωπείται με 80-100 Ευρωβουλευτές, άρα θα διαδραματίζει πρωταρχικό ρόλο στις μελλοντικές ευρωπαϊκές αποφάσεις; Πολλά Κράτη, κυρίως η Γαλλία και η Γερμανία –αν και έχουν τεράστια εκπροσώπηση στην Ευρωβουλή και δεν υφίστανται τις απειλές της Τουρκίας- αντιτίθενται στην ενταξιακή της προοπτική.
Οι Έλληνες αισθάνονται πρώτα Έλληνες, οι Γάλλοι πρώτα Γάλλοι. Το ίδιο συμβαίνει με τους Ολλανδούς, τους Ιταλούς και όλους τους Ευρωπαίους εταίρους μας -επιφυλάσσομαι για το Λουξεμβούργο. Η εθνική συνείδηση υπερισχύει της ευρωπαϊκής ταυτότητας. Ο ευρωσκεπτικισμός αλλά και οι εθνικές αντιθέσεις αποτελούν μία πραγματικότητα στους κόλπους της ΕΕ.
Για τους λόγους αυτούς, όσοι ηγέτες αδημονούν για «περισσότερη Ευρώπη», ας φροντίσουν να διαμορφωθεί περισσότερη εμπιστοσύνη προς την ΕΕ και τον ρόλο της. Από τις προσεχείς αποφάσεις τους εξαρτάται αν θα δώσουν προτεραιότητα στον Ευρωπαίο Πολίτη και τις ανάγκες του, αν θα τον καταστήσουν περισσότερο ασφαλή, αν θα αφουγκραστούν τους προβληματισμούς του για τη μετανάστευση, την εργασία και το ασφαλιστικό, αν θα προσφέρουν ουσιαστικές λύσεις στα μείζονα αλλά και τα καθημερινά προβλήματά του. Αν θα εμπνεύσουν ένα γνήσιο Ευρωπαϊκό Όραμα που θα αγγίζει περισσότερο τον Ευρωπαίο Πολίτη παρά τις πολυεθνικές και τις τράπεζες. Τότε θα διαμορφωθεί η ευρωπαϊκή συνείδηση…
Η λεγόμενη «Μεταρρυθμιστική Συνθήκη» -σε αντικατάσταση του Ευρωσυντάγματος- στόχο έχει να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα των θεσμών της ΕΕ και τον διεθνή ρόλο της, «μέσα από μία πιο συντονισμένη φωνή στην εξωτερική της πολιτική και πιο ουσιαστικές δράσεις σε τομείς όπως η ασφάλεια, η δημόσια υγεία και η πολιτική προστασία». Στα θετικά στοιχεία της Συνθήκης προσμετράται η ενίσχυση του ρόλου των Εθνικών Κοινοβουλίων.
Η Πορτογαλία -αναλαμβάνει την 1η Ιουλίου την προεδρία της ΕΕ- θα αρχίσει στην Διακυβερνητική Διάσκεψη της 23ης Ιουλίου την σύνταξη του νέου κειμένου, ώστε να εγκριθεί στην άτυπη σύνοδο της Λισαβόνας στις 18 και 19 Οκτωβρίου.
Σεπτέμβριο και Οκτώβριο που στα ελληνικά μμε θα μονοπωλούν το ενδιαφέρον οι δημοσκοπήσεις και τα εκλογικά σενάρια, θα διαμορφώνεται η Ευρωπαϊκή Ένωση των επομένων δεκαετιών. Και τα ερωτήματα είναι αμείλικτα:
Η «Μεταρρυθμιστική Συνθήκη» θα βοηθήσει πραγματικά στην επίλυση των προβλημάτων που απασχολούν έντονα τους Ευρωπαίους πολίτες, όπως η οικονομία, η μετανάστευση, η ασφάλεια και οι κλιματικές αλλαγές;
Οι Έλληνες θέλουμε -ή μας συμφέρει- να εκχωρήσουμε περισσότερες αρμοδιότητες στην ΕΕ; Θα πρέπει «να κινηθούμε με τους άλλους εταίρους που θέλουν περισσότερη Ευρώπη στην κατεύθυνση των ενισχυμένων συνεργασιών», όπως υποστηρίζει ο Έλληνας Πρωθυπουργός;
Γιατί «περισσότερη Ευρώπη» σημαίνει ότι παύει στα περισσότερα ζητήματα η αρχή της ΟΜΟΦΩΝΙΑΣ και ισχύει η αρχή της ΕΝΙΣΧΥΜΕΝΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ. Κράτη με μικρότερο πληθυσμό, όπως η χώρα μας, στερούνται πλέον το δικαίωμα της αρνησικυρίας (veto), ενώ οι αποφάσεις θα λαμβάνονται από συμμαχίες πολυπληθών ισχυρών κρατών.
Είναι συνετό να στηρίζει η Ελλάδα την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, η οποία θα εκπροσωπείται με 80-100 Ευρωβουλευτές, άρα θα διαδραματίζει πρωταρχικό ρόλο στις μελλοντικές ευρωπαϊκές αποφάσεις; Πολλά Κράτη, κυρίως η Γαλλία και η Γερμανία –αν και έχουν τεράστια εκπροσώπηση στην Ευρωβουλή και δεν υφίστανται τις απειλές της Τουρκίας- αντιτίθενται στην ενταξιακή της προοπτική.
Οι Έλληνες αισθάνονται πρώτα Έλληνες, οι Γάλλοι πρώτα Γάλλοι. Το ίδιο συμβαίνει με τους Ολλανδούς, τους Ιταλούς και όλους τους Ευρωπαίους εταίρους μας -επιφυλάσσομαι για το Λουξεμβούργο. Η εθνική συνείδηση υπερισχύει της ευρωπαϊκής ταυτότητας. Ο ευρωσκεπτικισμός αλλά και οι εθνικές αντιθέσεις αποτελούν μία πραγματικότητα στους κόλπους της ΕΕ.
Για τους λόγους αυτούς, όσοι ηγέτες αδημονούν για «περισσότερη Ευρώπη», ας φροντίσουν να διαμορφωθεί περισσότερη εμπιστοσύνη προς την ΕΕ και τον ρόλο της. Από τις προσεχείς αποφάσεις τους εξαρτάται αν θα δώσουν προτεραιότητα στον Ευρωπαίο Πολίτη και τις ανάγκες του, αν θα τον καταστήσουν περισσότερο ασφαλή, αν θα αφουγκραστούν τους προβληματισμούς του για τη μετανάστευση, την εργασία και το ασφαλιστικό, αν θα προσφέρουν ουσιαστικές λύσεις στα μείζονα αλλά και τα καθημερινά προβλήματά του. Αν θα εμπνεύσουν ένα γνήσιο Ευρωπαϊκό Όραμα που θα αγγίζει περισσότερο τον Ευρωπαίο Πολίτη παρά τις πολυεθνικές και τις τράπεζες. Τότε θα διαμορφωθεί η ευρωπαϊκή συνείδηση…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου