Εννοιολογική σύγχυση και ιδεολογική χειραγώγηση στη Νέα Τάξη

Εφημερίδα “ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ”

24 Ιουνίου 2007, σελ. 6

Η Νέα τάξη δεν επιδιώκει να εξαφανίσει όλες τις προγενέστερες αξίες. Επιζητεί, όπου είναι δυνατόν, να τις προσαρμόσει στα μέτρα της, στην «ιδεολογία» της. Έτσι, αλλοιώνεται σκόπιμα το περιεχόμενο σε έννοιες-αξίες:
- Η δημοκρατία ταυτίζεται με την αυθαίρετη βούληση μίας διαπλεκόμενης και οικογενειοκρατούμενης πλειοψηφούσας ηγεσίας.
- Η ελεύθερη αγορά με την ασύδοτη κερδοφορία των πολυεθνικών και των τραπεζών.
- Η ειρήνη με την ένοπλη επιβολή ενός status quo από την Υπερδύναμη, συνήθως με τη νομιμοποίησή του από τον ΟΗΕ.
- Η αλληλεγγύη με την πολυπολιτισμικότητα.
- Η ατομικότητα με έναν ατομικισμό που βρίσκει ικανοποίηση στην υπερκατανάλωση.

Οι εννοιολογικές παραμορφώσεις αποτελούν χαρακτηριστικό σύμπτωμα κάθε είδους ολοκληρωτισμού. Έτσι, οι αυτόκλητοι «διανοούμενοι» της Νέας Τάξης βαφτίζουν τον Πατριωτισμό σαν πατριδοκαπηλία και ακραίο σωβινισμό. Τον εύλογο προβληματισμό για την ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση σαν ξενοφοβία και ρατσισμό. Την ανάγκη για λήψη φιλολαϊκών μέτρων σαν λαϊκισμό.

Μαίνονται εναντίον όποιου αμφισβητεί τα ιδεολογικά τους εκτρώματα. Με αιχμή του δόρατος τις υπέρ-χρηματοδοτούμενες και υπέρ-προβεβλημένες Μ.Κ.Ο. (μη κυβερνητικές οργανώσεις), την πλύση εγκεφάλου από τα «έγκυρα» μέσα ενημέρωσης και έναν διανοουμενισμό που αντιμετωπίζει απαξιωτικά την κοινή λογική. Πρόκειται για τους σύγχρονους ιεροεξεταστές που σπεύδουν σε ένα καλά ενορχηστρωμένο σύγχρονο κυνήγι μαγισσών να απαξιώσουν όποιον κατορθώσει να αρθρώσει δημόσια διαφορετικό λόγο και να τον σπιλώσουν σαν λαϊκιστή, ακραίο, εθνικιστή ή ρατσιστή.

Έτσι, εξαναγκάζουν στη σιωπή τους διαφωνούντες ενώ με την πλύση εγκεφάλου οι απλοί πολίτες στην αρχή συνηθίζουν στο άκουσμα των ιδεολογικών αυτών εκτρωμάτων, στην συνέχεια επαναλαμβάνουν όσα ακούν και στο τέλος τα πιστεύουν.

Η «ιδεολογία» αυτή φοράει το προσωπείο της προόδου, της λογικής, της αντικειμενικότητας και του πολιτικώς ορθού. Στόχος της να πλήττει τις παραδοσιακές αξίες, να διαστρεβλώνει την ιστορία, να αλλοιώνει τη γλώσσα, να εκχυδαΐζει την τέχνη και να κατακερματίζει την κοινωνική συνοχή.

Το πιο ύπουλο είναι ότι οι θιασώτες αυτής της θολοκουλτούρας αυτοπροβάλλονται σαν αγωνιστές εναντίον της Νέας Τάξης, ενώ αποτελούν έμμισθο γρανάζι του εξουσιαστικού ιδεολογικού μηχανισμού της, αφού προβάλλουν σαν «ανθρωπιστικά» και «προοδευτικά» στερεότυπα αυτά που επιβάλλει το πολυεθνικό κεφάλαιο.

Η χώρα μας την τελευταία δεκαπενταετία βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα αυτής της ιδεολογικής χειραγώγησης. Το ζήτημα είναι, διαθέτουμε οι Έλληνες την δέουσα βούληση και αποφασιστικότητα να αντισταθούμε;