Δυναμική και αποδοτική η τουρκική εξωτερική πολιτική

Παρά τις προσπάθειες του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών να δίνει διαπιστευτήρια αμερικανοφιλίας εφαρμόζοντας την πολιτική του καλού παιδιού που σκύβει το κεφάλι και λέει ναι σε όλα, οι ΗΠΑ μας «αδειάζουν» συνεχώς.

Η συμμετοχή τεσσάρων ΝΑΤΟϊκών κρατών -ΗΠΑ, Βρετανία, Ολλανδία και Βέλγιο- στην τουρκική άσκηση στο Αιγαίο με την ονομασία «Egemen 2009» (Ηγεμών 2009) από τις 12 ως τις 30 Μαρτίου, πρακτικά συνιστά ένα τεράστιο βήμα για de facto νομιμοποίηση μιας σειράς διεκδικήσεών της Άγκυρας στο Αιγαίο.

Συγκεκριμένα, η Τουρκία υποστηρίζει ότι τα νησιά του Αιγαίου δεν έχουν δικαίωμα υφαλοκρηπίδας λόγω της εγγύτητας των ελληνικών νησιών στα τουρκικά παράλια. Αμφισβητεί τη ζώνη Έρευνας και Διάσωσης του FIR Αθηνών, ενώ διεκδικεί την επέκταση του FIR Κωνσταντινούπολης μέχρι τον 25ο μεσημβρινό στο μέσο του Αιγαίου.

Προσπαθεί δηλ. να επιβάλει την διχοτόμηση του Αιγαίου σε επιχειρησιακό και ερευνητικό επίπεδο, ώστε να εγκλωβίσει σε ζώνες τουρκικής ευθύνης τα ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου, τα οποία θέλει αποστρατικοποιημένα.

Η θέση της Ελλάδας είναι πως τα νησιά έχουν πλήρη δικαιώματα υφαλοκρηπίδας. Αυτό αναγνωρίζεται ρητά τόσο στη Διεθνή Συνθήκη της Γενεύης για την Υφαλοκρηπίδα του 1958 όσο και στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982. Μάλιστα, η Αθήνα είναι πρόθυμη να δεχθεί την παραπομπή του θέματος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Ωστόσο, στις 3 Φεβρουαρίου, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης έβγαλε μία απόφαση, με την οποία δεν αναγνώρισε σε ουκρανικό νησί -που βρίσκεται κοντά στα παράλια της Ρουμανίας- ούτε υφαλοκρηπίδα ούτε οικονομική ζώνη!

Η χάραξη των ορίων της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης που έκανε το δικαστήριο έδωσε στη Ρουμανία –η οποία ακολούθησε το σκεπτικό της Τουρκίας- το 80% της θαλάσσιας ζώνης που διεκδικούσε. Αυτή η απόφαση δημιουργεί νομολογία που δικαιώνει κατά πολύ την Άγκυρα, η οποία δεν θα την αφήσει ανεκμετάλλευτη.

Στο μεταξύ, η εξωτερική πολιτική του Ερντογάν ανοίγεται με μαεστρία δυναμικά προς όλες τις κατευθύνσεις και διατηρεί στενές σχέσεις με το Ιράν και τη Χαμάς, χωρίς να χάνει ταυτόχρονα τον φιλοδυτικό προσανατολισμό της.

Με μία κίνηση εντυπωσιασμού ο Ερντογάν αποκάλεσε στο Νταβός το Ισραήλ «κράτος δολοφόνων», κερδίζοντας την εμπιστοσύνη του ισλαμικού κόσμου, χωρίς όμως ποτέ να χαλάσει την στρατιωτική συμμαχία με το Ισραήλ.

Ακριβώς αυτή η τακτική καθιστά την Τουρκία πολύτιμη για τις ΗΠΑ, σε αντίθεση με την πειθήνια αλλά άχρηστη για τους Αμερικανούς πολιτική που ακολουθεί η Αθήνα. Ο Ομπάμα επιχειρεί μια νέα προσέγγιση στη Μέση Ανατολή. Θα μεταβεί στην Αγκυρα για να ζητήσει από τον Ερντογάν να παίξει πρωταγωνιστικό διαμεσολαβητικό ρόλο στις προσπάθειες ρύθμισης του Μεσανατολικού.

Στο μεταξύ, οι δικοί μας πολιτικοί ηγέτες ναρκωμένοι στο λήθαργο της οικονομικής κρίσης ασχολούνται με σκάνδαλα, μίζες, μικροπολιτικές σκοπιμότητες, κοκορομαχίες στη βουλή και με την προβολή και το χτίσιμο του προφίλ τους. Ωστόσο, αν η Ελλάδα δεν αλλάξει έγκαιρα τακτική θα απομονωθεί, με απρόβλεπτες επιπτώσεις στο Αιγαίο, στην Κύπρο και σύντομα στη Θράκη.

φωτο άνω: από την επίσκεψη της υπ. εξωτερικών των ΗΠΑ Χίλαρυ Κλίντον στην Τουρκία και τη συνάντηση της με τον υπ. εξ. της Τουρκίας Αλί Μπαμπατζάν, προετοιμάζοντας την ατζέντα της επίσκεψης Ομπάμα στην Άγκυρα.

φωτο κάτω: ο χάρτης με τη γραμμή επιχειρησιακής και οικονομικής διχοτόμησης του Αιγαίου που διεκδικεί η Τουρκία