Έπεσε και το Δουβλίνο

Η τρόικα -ΕΕ, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και ΔΝΤ- θα δανείσει στην Ιρλανδία δεκάδες δισ. Ευρώ, ώστε να διασφαλιστούν οι κερδοσκοπικές επενδύσεις του 4ου Ράιχ των τραπεζιτών στο ιρλανδικό τραπεζικό σύστημα.

Η ιρλανδική ηγεσία -κατά τα πρότυπα της ελληνικής- απεμπόλησε την οικονομική της κυριαρχία, ενώ η μπότα της τρόικας ετοιμάζεται να ποδοπατήσει τα εισοδήματα και το επίπεδο διαβίωσης των μεσαίων και λαϊκών στρωμάτων στη χώρα της Ίριδος.

Είναι η δεύτερη χώρα της ευρωζώνης όπου η ηγεσία παραδίδει το δημόσιο ταμείο της, προκειμένου να μη ζημιωθούν οι ιδιώτες τραπεζίτες δανειστές. Άλλη μία κυβέρνηση που υποκλίνεται αμαχητί στη δικτατορία των τραπεζών.

Ποια είναι αυτά τα διεθνή παράσιτα που λεηλατούν τα δημόσια ταμεία, προκειμένου να καλύψουν τις κερδοσκοπικές της αποτυχίες; Από πού αντλούν τόση ισχύ, ώστε να υπαγορεύουν τις πολιτικές αποφάσεις των κυβερνήσεων της ΕΕ και να εξαθλιώνουν λαούς που μέχρι πρότινος απολάμβαναν ένα ικανοποιητικό επίπεδο ζωής;

Το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι «ηγέτες» εκτελούν πειθήνια τις διαταγές της διεθνούς ελίτ των περιούσιων τραπεζιτών -αναφέρονται σε αυτήν αόριστα σαν «διεθνή αγορά»- αποκαλύπτει τους κινδύνους της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Ιδίως όταν οι λαοί «αντιπροσωπεύονται» από ολιγαρχίες του πλούτου και των «τζακιών».

Τελικά, ο Κάρολος (Μαρξ) επαληθεύεται: «το κράτος είναι το εργαλείο του κεφαλαίου για να καταπιέζεται η εργατική τάξη» έγραφε. Μόνο που σήμερα προλεταριοποιείται (=εξαθλιώνεται) το σύνολο των εργαζομένων. Το κοινωνικό κράτος διαλύεται σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Μέχρι και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας καταργούν οι σοσιαληστές - δοσίλογοι.

Μετά την οικονομική κατάρρευση τον Σεπτέμβριο του 2008, οι κυβερνήσεις -σε παγκόσμιο επίπεδο- χάρισαν τρισ. δημοσίου χρήματος στους τραπεζίτες. Όταν οι τραπεζίτες και οι κερδοσκόποι αντιλήφθηκαν ότι δεν θα υποστούν καμία συνέπεια για την κρίση που οι ίδιοι δημιούργησαν, επανήλθαν αποθρασυνόμενοι. Στο τέλος του 2009 έβαλαν στο στόχαστρο την Ελλάδα, προκειμένου να δημιουργήσουν ένα παγκόσμιο πρότυπο κοινωνικών περικοπών.

Τη άνοιξη του 2010, υπό την πίεση των «αγορών» η ΕΕ με το εφεύρημα της τρόικας πρακτικά αποδέχθηκε ότι: α) Τα κράτη - μέλη της θα στερηθούν το ένα μετά το άλλο την οικονομική τους ανεξαρτησία. β) Οι αμοιβές των εργαζομένων και οι συνθήκες εργασίας σε αυτά θα μειωθούν δραστικά, για να συγκλίνουν με αυτές των αναπτυσσόμενων χωρών.

Αυτά είναι τα δεδομένα. Το ζητούμενο είναι πλέον η οργάνωση ενός λαϊκού - πατριωτικού - συμμετοχικοδημοκρατικού κινήματος από τη βάση, που θα κατανοήσει ότι ορθολογικά συνταγμένες, η καταναλωτική συμπεριφορά και η συνειδητή ανυπακοή είναι τα όπλα που θα το απαλλάξουν από τους δυνάστες.