Πίστη, υποκρισία και καταναλωτισμός

Η μετατόπιση του χριστιανισμού από το κέντρο στο περιθώριο της ζωής και της σκέψης του ανθρώπου έχει πραγματοποιηθεί εδώ και αρκετά χρόνια στον δυτικό κόσμο. Η αδιαφορία για τον Θεό και για τον συνάνθρωπο είναι δηλωτικό γνώρισμα της κοινωνίας μας. Το φαινόμενο αυτό είναι περισσότερο ευδιάκριτο στις ημέρες των θρησκευτικών εορτών.

Η εκκοσμίκευση της θρησκευτικής πίστης και η κοινωνική υποκρισία κυριαρχούν στην εποχή του καταναλωτικού ανθρώπου. Δύσκολα θα μπορούσε να διαφύγει αυτής της κατάστασης η εορταστική περίοδος των Χριστουγέννων.

Η εορταστική περίοδος του Δωδεκαημέρου έχει παγιωθεί σαν μια εκστρατεία υπερκατανάλωσης. Η εικόνα του σύγχρονου «Αη Βασίλη / Santa Klaus» -διαφημιστικό εφεύρημα της coca cola από τη δεκαετία του 1930- που βρίσκεται παντού κατά τις ημέρες αυτές, αλλά και ο μύθος που λέει πως ό,τι θέλεις μπορείς να το αποκτήσεις μέσω αυτού δεν είναι τυχαία. Συμβολίζουν όλα αυτά που εκφράζουν την σύγχρονη καταναλωτική κοινωνία. Τη δίψα της απληστίας και τη σύγχρονη «πλαστική» αντίληψη περί ευτυχίας.

Το θρησκευτικό περιεχόμενο των Χριστουγέννων φαίνεται πλέον απόμακρο, αν όχι ανύπαρκτο. Χριστούγεννα και πρωτοχρονιά με τραπεζώματα, ξενύχτια, πολυτελή ρεβεγιόν, τυχερά παιγνίδια, αλλά χωρίς Χριστό.

Και όμως το αληθινό νόημα των Εορτών δεν βρίσκεται στον ακόρεστο ευδαιμονισμό, στην αχαλίνωτη διασκέδαση, στην υπερκατανάλωση και τον εκφυλισμό. Το περιεχόμενο των Χριστουγέννων δεν μπορεί να είναι μόνο η εποχιακή ευκαιρία για ανταλλαγή δώρων και τυποποιημένων ευχών.

Το αυθεντικό μήνυμα της γέννησης του Χριστού βιώνεται μέσα από την πνευματική περισυλλογή του κάθε ανθρώπου και στην βιωματική σχέση με την ορθόδοξη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας.

Στην αναζήτηση του Θεού και στην συνάντηση με τον συνάνθρωπο, που χαρίζουν στον άνθρωπο συναισθήματα απείρως μεγαλύτερα από το οποιοδήποτε υλικό και ανούσιο δώρο.

Το μήνυμα των Εορτών ας το αναζητήσουμε στην προσωπικότητα του δικού μας Αγίου Βασιλείου, που σε αντίθεση με τον Santa Klaus εκφράζει την ουσία της λιτότητας, της προσφοράς, της θυσίας και της πίστης και όχι της αχαλίνωτης ματαιοδοξίας και ευδαιμονισμού.

Την γιορτή των Χριστουγέννων να την στοχασθούμε μέσα από τη λογοτεχνία του Παπαδιαμάντη, του Παπαντωνίου και του Τολστόι. Ας την βιώσουμε με την πρωινή λειτουργία των Χριστουγέννων, η οποία στολίζεται με την ωραιότερη υμνογραφία της Εκκλησίας μας. Τις Εορτές του Δωδεκαημέρου ας τις χαρούμε με τους συγγενείς και τους φίλους μας γύρω από το σπιτικό τραπέζι. Καλή η καλοπέραση, ιδιαίτερα σε μία δύσκολη οικονομικά περίοδο, αλλά ας μη χάνουμε την επαφή μας και με τα αληθινά μηνύματα των ημερών.

Εύχομαι το 2011 να δώσει στον καθένα αυτά που πραγματικά έχει ανάγκη και θα του χαρίσουν γνήσια ευτυχία! Χρόνια πολλά!!!