6η Μαΐου: ψηφίζουμε ΟΧΙ

Ο εκμαυλισμός του πολιτικού συστήματος, που έχει μάθει να συναναστρέφεται και να συνεργάζεται μόνο εφόσον υπάρχει ίδιον ή κομματικό όφελος, εμπόδισε τα αντιμνημονιακά κόμματα να βάλουν στην άκρη τις όποιες ιδεολογικές διαφορές και να επιδείξουν μία στοιχειώδη πολιτική συμπεριφορά, προκειμένου να συνασπιστούν σε ένα κοινό μέτωπο που θα σάρωνε τον ετοιμόρροπο δικομματισμό και θα λύτρωνε τον Έλληνα. 

Πλέον, η ελπίδα περιορίζεται σε μία ανάπαυλα ακυβερνησίας. Εφόσον δεν αφήσουμε να συγκεντρώσουν και τα δύο μεγάλα κόμματα μαζί ποσοστό που θα τους επιτρέπει να συγκυβερνήσουν. 

Πρέπει να συντριβούν στην κάλπη τόσο η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, όσο και τα «κόμματα - δεξαμενές» από τα οποία πιθανότατα θα αντλήσουν δυνάμεις προκειμένου να φτάσουν το πολυπόθητο 151 και να συνεχίσουν να συγκυβερνούν προς όφελος των δανειστών - κατακτητών μας. 

Για να σταματήσουν τα 27 μέτρα φορολογικού χαρακτήρα (τα νέα χαράτσια) που έχουν δρομολογήσει οι τροϊκάνοι και οι ντόπιοι δοσίλογοι να επιβάλουν από την 7η Μαΐου ως τις αρχές Ιουνίου. Για να σταματήσει η εφαρμογή του «μνημονίου 2». Για να μη δούμε τους μισθούς μας -όσοι έχουμε ακόμα δουλειά- να κατρακυλούν στα επίπεδα της Βουλγαρίας μέσα στο 2012, τις περιουσίες μας να εξανεμίζονται, τα λουκέτα και οι άνεργοι να πληθαίνουν και απεγνωσμένους συμπολίτες μας να αυτοκτονούν καθημερινά. 

Αυτό είναι το διακύβευμα της 6ης Μαΐου: Με κανένα τρόπο να μη συγκεντρώσουν οι δυνάμεις του μνημονίου 151 βουλευτές. Να πούμε στην κάλπη το μεγάλο ΟΧΙ, να αναπνεύσει ο ελληνικός λαός και να ανασυνταχτούν οι αντιμνημονιακές δυνάμεις. 

 Στις εκλογές που θα ακολουθήσουν εντός εξαμήνου, όσοι θέλουν να υπερασπιστούν πραγματικά τον ελληνικό λαό οφείλουν να συνταχθούν σε κοινό ψηφοδέλτιο -χωρίς να ζητούν πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων- και να παλέψουν για 4 αυτονόητους στόχους: 

-Μη αναγνώριση του δημόσιου χρέους με βάση το διεθνές δίκαιο. 

-Ανατροπή των συμφωνιών, των δεσμεύσεων και των μέτρων που λήφθηκαν από την εποχή του πρώτου μνημονίου, έτσι ώστε η χώρα να ανακτήσει την κυριαρχία της. 

-Δίωξη των υπευθύνων για διασπάθιση δημοσίου χρήματος με αναδρομική ισχύ, καθώς πρόκειται για διαρκές αδίκημα, αφού το κράτος δανείστηκε προς όφελος των επιτηδείων αλλά το χρέος πληρώνει ο λαός ως σήμερα μέσω της φορολογίας. 

-Δημοψηφίσματα για τα μείζονα ζητήματα, όπως η παραμονή ή όχι στο ευρώ.