Νομοσχέδιο «ιθαγένειας» και λαϊκή βούληση

Πρόσφατη έρευνα της Public Issue δείχνει πως 6 στους 10 Έλληνες θεωρούν ότι η μετανάστευση βλάπτει τη χώρα. Συγκεκριμένα, το 59% θεωρεί ότι επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, 57% ότι αλλοιώνει την εθνική μας ταυτότητα, 45% ότι στερεί δουλειές από τους Έλληνες, 72% ότι η μεταναστευτική πολιτική είναι λιγότερο αυστηρή απ' όσο πρέπει, 75% θεωρεί τους αλλοδαπούς υπεύθυνους για την αύξηση της εγκληματικότητας, ενώ το 88% επιθυμεί να υπάρχει όριο στον αριθμό αλλοδαπών που βρίσκονται στη χώρα.

Η έρευνα αυτή καταδεικνύει, επομένως, ότι στον ελληνικό Λαό είναι διάχυτη η αίσθηση πως η χώρα έχει ξεπεράσει τα όρια αντοχής της σε απρόσκλητους αλλοδαπούς.

Ωστόσο, στην Πατρίδα μας, τη γενέτειρα της συμμετοχικής Δημοκρατίας, η λαϊκή βούληση έχει υποκατασταθεί δυστυχώς από τη βούληση της πλειοψηφίας του Κοινοβουλίου και αυτή -με τη σειρά της- από τη θέληση του εκάστοτε Πρωθυπουργού, ο οποίος, περιστοιχιζόμενος από την «κομματική ελίτ» σφετερίζεται τη Λαϊκή Κυριαρχία παραμορφώνοντας την αντιπροσώπευση.

Το αξιοπερίεργο είναι πως στις ελίτ των δύο μεγάλων κομμάτων έχουν επιβληθεί άνθρωποι που προωθούν παθιασμένα την νεοταξική πολυπολιτισμική μετάλλαξη της ελληνικής κοινωνίας (όπως η Γιαννάκου και ο Παυλόπουλος στη ΝΔ, η Δραγώνα και η Κοππά στο ΠΑΣΟΚ). Αυτές οι ελίτ έρχονται σε ευθεία αντίθεση με την εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, η οποία στη συντριπτική της πλειονότητα αντιτίθεται στην παροχή πολιτικών δικαιωμάτων σε εκατοντάδες χιλιάδες αλλοδαπούς.

Πρόσωπα από αυτές τις ελίτ, μαζί με αδρά αμειβόμενους επαγγελματίες «ανθρωπιστές» και στελέχη ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται από τον Σόρος είναι που συνέταξαν το νομοσχέδιο για την «ιθαγένεια», τουλάχιστον στην αρχική του μορφή.

Το νομοσχέδιο παρά τις όποιες διορθώσεις:
α) καταργεί το ισχύον δίκαιο εθνικής καταγωγής, αποτελώντας θανάσιμη βολή κατά της εθνικής μας ιδιοσυστασίας.

β) πρακτικά προωθεί την αδιάκριτη πολιτογράφηση και ελληνοποίηση της πλειονότητας των μεταναστών. Για λόγους συναισθηματικού επηρεασμού προτάσσεται η νομιμοποίηση των παιδιών των λαθρομεταναστών, για να ακολουθήσει, ως ανθρωπιστικό μέτρο, η νομιμοποίηση των γονέων και επομένως η παροχή Ελληνικής ιθαγένειας στους πάντες.

γ) αλλοιώνει εθνικά το εκλογικό σώμα της Ελλάδας.
Η Ελλάδα δεν είναι ούτε Βέλγιο ούτε Ελβετία. Δυστυχώς αντιμετωπίζει εθνικούς κινδύνους και «από Βορράν» και «εξ Ανατολών». Μία πραγματικότητα που οι εκάστοτε κυβερνώντες θα έπρεπε να λαμβάνουν σοβαρά υπ’ όψιν και οι όποιες παροχές πολιτικών δικαιωμάτων σε μετανάστες να δίνονται με φειδώ και σύνεση.

Η μεταναστευτική πολιτική πρέπει να γίνει αντικείμενο σοβαρής μελέτης διακομματικής και διεπιστημονικής επιτροπής, τα συμπεράσματα της οποίας να τεθούν στην έγκριση του λαού.