«Συντάξεις» πείνας τύπου ΠΑΣΟΚ

Η κυβέρνηση, όσον αφορά το ασφαλιστικό, κάνει πράξη το σύστημα των «τριών πυλώνων». Το σύστημα που εφάρμοσε το ΔΝΤ για πρώτη φορά στη Χιλή της χούντας του Πινοσέτ.

Ο πρώτος πυλώνας είναι η «βασική» σύνταξη των 360€ το μήνα, η οποία θα δίνεται δίκην επιδόματος με εισοδηματικά κριτήρια, δηλ. σε όσους δεν έχουν… στον ήλιο μοίρα. Γιατί, όποιος έχει ένα σπίτι στο χωριό ή αυτοκίνητο, ας την ξεχάσει…

Στην καταβολή αυτής και μόνο της σύνταξης εξαντλείται η ευθύνη του κράτους έναντι της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Ο δεύτερος πυλώνας είναι η λεγόμενη αναλογική σύνταξη, η οποία θα κινείται αρκετά χαμηλότερα σε σχέση με τη σημερινή. Υπολογίζεται ως εξής:
Αναλογική Σύνταξη = «Συντάξιμες Αποδοχές» x «Ποσοστό Αναπλήρωσης»

Με το ισχύον σύστημα, οι «Συντάξιμες Αποδοχές» έχουν ως βάση υπολογισμού το μέσο όρο των αποδοχών της τελευταίας πενταετίας, αφού πρώτα οι αποδοχές κάθε έτους αναπροσαρμοστούν με έναν ορισμένο συντελεστή.

Με το νέο σύστημα οι «Συντάξιμες Αποδοχές» θα υπολογίζονται βάσει του μέσου όρου των αποδοχών όχι της τελευταίας πενταετίας, αλλά όλου του εργάσιμου βίου (π.χ. 40ετίας, 35ετίας κτλ). Και για να μειώσουν περισσότερο τις «Συντάξιμες Αποδοχές», μείωσαν δραματικά και τον συντελεστή με τον οποίο αναπροσαρμόζονται οι ετήσιες αποδοχές!

Το «Ποσοστό Αναπλήρωσης» είναι το ποσοστό της σύνταξης που προκύπτει σε σχέση με τις συντάξιμες αποδοχές (π.χ. για συντάξιμες αποδοχές 1000€ και ποσοστό αναπλήρωσης 70%, η σύνταξη είναι 700€). Η τρόικα και η υποτελής της πασοκική κυβέρνηση καρατόμησαν τα «Ποσοστά Αναπλήρωσης», ρίχνοντας τα κι αυτά δραματικά.

Ο τρίτος πυλώνας έχει ήδη θεσπιστεί με το νόμο Ρέππα και είναι τα περιβόητα επαγγελματικά ταμεία, καθαρή μορφή ιδιωτικής ασφάλισης, που δεν είναι υποχρεωτική.

Βέβαια, η συζήτηση για το ασφαλιστικό σήμερα αφορά τον υπολογισμό του ποσού των συντάξεων. Για τους 30άρηδες και 40άρηδες το ορθό ερώτημα, υπό τις διαμορφούμενες συνθήκες, θα ήταν αν θα προλάβουν να πάρουν σύνταξη: από Ταμεία καταληστευμένα, χωρίς αποθεματικά, ενώ καλπάζουν η ανεργία, η υποαπασχόληση, οι «ελαστικές» εργασιακές σχέσεις, η μαύρη εργασία και αναμένεται να πολλαπλασιαστούν τα φέσια προς την Ασφάλιση.

Η συνταξιοδότηση στερείται πρακτικά τον συλλογικό-ανταποδοτικό της χαρακτήρα και καταντά προνοιακό βοήθημα. Απορώ με το θράσος όσων ξεστομίζουν τις λέξεις «κοινωνική δικαιοσύνη» και «βιωσιμότητα». Ντροπή!!! Αν θέλουν δικαιοσύνη, ας εξισώσουν τις συντάξεις των πρωθυπουργών, των βουλευτών και των λοιπών κρατικοδίαιτων αρπακτικών στο ποσό της βασικής. Άλλωστε, οι περισσότεροι από αυτούς δεν την έχουν ανάγκη. Έχουν αποκτήσει με το «μόχθο» τους τεράστια περιουσία σε καταθέσεις και ακίνητα που φτάνει για να ζήσουν αρκετές γενιές των απογόνων τους.