Συμπεράσματα μετά το veto

Εφημερίδα "Έρευνα"
17 Απριλίου 2008, σελ. 9

Σίγουρα είναι ευχάριστο που η κυβέρνηση έθεσε το veto και αρνήθηκε την πρόσκληση της fyrom στο ΝΑΤΟ. Ιστορική η 2α Απριλίου 2008 και η σύνοδος του Βουκουρεστίου. Η "μικρή" Ελλάδα άντεξε στις πολλαπλές πιέσεις των Αμερικανών και άρθρωσε το πρώτο μεταπολιτευτικό της ΟΧΙ. Ας επιχειρήσουμε, λοιπόν, την εξαγωγή ορισμένων συμπερασμάτων, ελπίζω ορθών:

-Σοβαρός και αξιόπιστος σύμμαχος δεν είναι ο μόνιμα συγκαταβατικός αλλά αυτός που ξέρει να αρνείται ανάλογα με τις περιστάσεις. Τις όποιες πιέσεις –ακόμη και αν εκφράζονται σαν απειλές από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ- μπορούμε να τις αντέξουμε.

-Η κινδυνολογία και η ηττοπάθεια (που σκοπίμως καλλιεργούνται ευρέως από συγκεκριμένα πρόσωπα και μμε με νεοταξικό προσανατολισμό) δεν μπορεί να οδηγήσει σε λύσεις παρά μόνο σε κατάσταση δουλικότητας όπου η μία υποχώρηση διαδέχεται την άλλη.

-Οι Σλοβενία, Τσεχία. Εσθονία, Λιθουανία απέδειξαν με τη φιλοσκοπιανή στάση τους πόσο αρνητική εντύπωση προκαλεί, όταν είσαι καινούργιος σε μία συμμαχία ή έναν οργανισμό, να περιορίζεσαι στο ρόλο του υποτακτικού και να προσπαθείς να φανείς με κάθε τρόπο ευχάριστος στον ισχυρό (τις ΗΠΑ).

-Το veto είναι μόνο ένα εργαλείο και σαφώς πρόκειται για προσωρινό μέτρο με πρόσκαιρα αποτελέσματα. Το ζήτημα με τα Σκόπια δεν έχει λυθεί και υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος μπροστά μας.

-Δεν έχει αρθεί o ταπεινωτικός συμβιβασμός που εκχωρεί με τη «σύνθετη ονομασία» το όνομα Μακεδονία στους γείτονες. Το veto δεν ασκήθηκε πάνω στον όρο «Μακεδονία» αλλά γιατί δεν ήταν ικανοποιητικός ο προσδιορισμός που τον συνόδευε.

-Η μόνη αποτελεσματική πρόταση για να σταματήσουν άμεσα προς την ελληνική ηγεσία, τόσο οι κάθε είδους πιέσεις και προσβλητικές διαμεσολαβήσεις των ισχυρών, όσο και η αδιαλλαξία των γειτόνων μας είναι να ψηφισθεί από τη Βουλή των Ελλήνων ότι «η περαιτέρω διεύρυνση της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ θα επικυρώνονται από τον Ελληνικό λαό με δημοψήφισμα».

Επιμένω ιδιαίτερα στο τελευταίο καθώς, στο μεν ζήτημα του veto ήταν σύμφωνη τόσο η πολιτική μας ηγεσία όσο και ο ελληνικός λαός, στο ζήτημα όμως της ονομασίας υπάρχει μία κραυγαλέα αντίθεση:

-Από τη μία το 84% του ελληνικού λαού απορρίπτει τη σύνθετη ονομασία -όπως το «Άνω Μακεδονία»- καθώς παραδίδει την εθνική μας κληρονομιά σε μιαν άλλη χώρα και νομιμοποιεί τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων.

-Από την άλλη τα τρία και μισό από τα κοινοβουλευτικά κόμματα στηρίζουν την σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό. Τρία και μισό, καθώς ο μεν ΛΑ.Ο.Σ τάσσεται με το 84% και απορρίπτει κάθε αναφορά στη λέξη «Μακεδονία», ενώ περίπου διακόσια (200) πρωτοκλασάτα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψαν ένα κείμενο με τίτλο «Όχι στον εθνικισμό και στις συναινέσεις που τον συντηρούν» ("Αυγή", 13/3/2008), όπου εκφράζουν ξεκάθαρα την θέση τους να ονομαστεί η fyrom «Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Διαβάστε το ανθελληνικό άρθρο που δημοσιεύθηκε στην "Αυγή" στις 13/3/2008:
http://www.avgi.gr/cgi-bin/hwebpressrem.exe?-A=483966&-w=&-V=hpress_int&-P