Κινδυνεύει η Δημοκρατία;

Αφήνιασαν οι πολιτικοί κι οι παχυλώς αμειβόμενοι δημοσιογράφοι που προπαγανδίζουν το αναπόφευκτο του μνημονίου. Ότι δήθεν κινδυνεύει η κοινοβουλευτική δημοκρατία, επειδή κάποιοι αγανακτισμένοι πολίτες διαμαρτυρήθηκαν πιο δυναμικά.

Λες και κινδυνεύει η Δημοκρατία από το σάλιο, τα γιαουρτάκια, τις μούντζες και τις βρισιές. Ή μήπως είναι φασισμός το να μη μπορεί να κυκλοφορήσει ανενόχλητος με την Mercedes του, ο πολιτικός που με τις επιλογές του εξαθλιώνει έναν ολόκληρο λαό; Βλέπεις τόσα χρόνια στην εξουσία, έχουν μάθει μόνο στα χειροκροτήματα των κομματόσκυλων, στην κολακεία και στα παρακάλια…

Έσπασε το τακουνάκι της στον εθνικό κήπο η βουλευτής κα Θεοχάρη και έπαθε σοκ, λες και πήγε σαφάρι (δεν μας είπε πόσο κοστίζει το ζευγάρι παπούτσια που φορούσε). Αγανάκτησε και ο Πεταλωτής από τα λέιζερ που σημάδευαν το baby face του στα ΚΑΠΗ Αργυρούπολης.

Για να σοβαρευτούμε λίγο. Κίνδυνο για τη Δημοκρατία αποτελούν: Η ασυδοσία και οι μίζες των πολιτικών. Η συναλλαγή με την πλουτοκρατία, τα σκάνδαλα και η διαφθορά, ενώ κανένας δεν ευθύνεται. Η ατιμωρησία. Η διαστροφή των εννοιών και η διαστρέβλωση της αλήθειας από τα οργανωμένα συμφέροντα μέσω των ΜΜΕ. Η υποβάθμιση των σχολείων και των νοσοκομείων μας. Το σκλαβοπάζαρο των 592 €. Η ανέχεια του άνεργου πατέρα που δεν μπορεί να ταΐσει την οικογένεια του και του συνταξιούχου που δεν έχει να αγοράσει ψωμί και φάρμακα. Οι υπαινιγμοί των μεγαλοδημοσιογράφων να κάτσουμε ήσυχα, διαφορετικά θα θυμώσει η Τρόικα.

Όμως, η Δημοκρατία έχει καταλυθεί: Ο τρόπος ψήφισης του Μνημονίου με 150 αντί 180 βουλευτές. Με τη δανειακή σύμβαση της 8/5/2010 -που ουδέποτε κυρώθηκε από τη Βουλή, κατά προκλητική παραβίαση του άρθρου 36 παρ. 2 του Συντάγματος- καταργήθηκε ρητώς (βλ. ιδίως το άρθρο 14 παρ. 5 της Σύμβασης) κάθε ασυλία, λόγω εθνικής κυριαρχίας, της περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου.

Οι όροι της Δανειακής Σύμβασης και του Μνημονίου συνιστούν εκχώρηση της Νομοθετικής Εξουσίας της Ελλάδος σε ξένες δυνάμεις δια της παραβίασης των άρθρων 1 και 28 παρ.2 του Συντάγματος, καθώς παραχωρούν -όχι απλά αρμοδιότητες- αλλά ΕΞΟΥΣΙΕΣ στην Τρόικα, με την συνέργεια της Ελληνικής Κυβέρνησης και της Βουλής, βιάζοντας έτσι την Κυρίαρχη Λαϊκή Βούληση.

Ακόμα και ο Παπαδόπουλος, το 1967, ανέστειλε άρθρα του Συντάγματος που προβλεπόταν ότι μπορούσαν να ανασταλούν από το αρ. 91 του τότε Συντάγματος. Δηλαδή η συνταγματική εκτροπή του Παπανδρέου το 2010 είναι αναλογικά χειρότερη.

Πού είναι η διαφάνεια; Γιατί δεν τολμάτε να δημοσιεύσετε τους όρους της Δανειακής Σύμβασης στο διαδίκτυο; Αλλά ξέχασα. Ούτε ένα από τα κοινοβουλευτικά κόμματα τόλμησε να τη φέρει εδώ και ένα χρόνο προς συζήτηση και επικύρωση στη Βουλή. Ενώ τώρα προσπαθούν να προετοιμάσουν την κοινή γνώμη να «καταπιεί» την απευθείας διαχείριση της δημόσιας περιουσίας από την τρόικα.