Μεταρρυθμίσεις άτολμες ή ρήξη και γενναίες τομές;
Εφημερίδα “Α1”9 Ιουνίου 2007, σελ. 14
Η λέξη μεταρρυθμίσεις ήταν αυτή που το 2004 έπεισε τον ελληνικό λαό να φέρει στην εξουσία τον Κώστα Καραμανλή, προκειμένου να επανιδρύσει το Κράτος. Ωστόσο, στην πράξη οι μεταρρυθμίσεις, όσες έγιναν, ήταν επιδερμικές, άτολμες και δεν μετέβαλαν το σκηνικό της διαπλοκής και διαφθοράς που κληροδότησε η κυβέρνηση Σημίτη.
Ταυτόχρονα, είναι εντυπωσιακό να ακούει κάποιος από την μία τον Μίκη Θεοδωράκη, σύμβολο της Αριστεράς, να ζητάει τις αναγκαίες «ρήξεις και τομές σε θεσμικό επίπεδο» και από την άλλη τον Πρόεδρο του ΛΑ.Ο.Σ, Γιώργο Καρατζαφέρη, να προβάλλει ως κεντρικό προεκλογικό του σύνθημα ήδη από το 2003 το «Ρήξη και ανατροπή, όλα τα άλλα είναι ντροπή».
Η λέξη ρήξη, ίσως ακούγεται κάπως βίαιη ή εξτρεμιστική. Ωστόσο, εντυπώνεται εύκολα και φανερώνει αποφασιστικότητα για αποτελεσματική δράση.
Η ρήξη που έχει ανάγκη ο τόπος μας, η ρήξη την οποία επιθυμώ και για την οποία αξίζει να αγωνίζεται κανείς με όλη του την ψυχή είναι ρήξη με τον τρόπο που ασκείται η πολιτική στην χώρα μας.
Είναι η ρήξη ακριβώς με αυτήν την αποτελμάτωση που απογοητεύει και αδρανοποιεί τον Έλληνα, που στρέφει μέρος της νεολαίας μας στον εξτρεμισμό.
Δηλώνει με ακρίβεια τη σχέση που πρέπει να έχει ο πολιτικός -που επιθυμεί πραγματικά ένα καλύτερο αύριο για την Πατρίδα μας- με το κατεστημένο. Είναι η ρήξη με ένα κατεστημένο που βρίσκεται σε αντίθεση με το όραμα που έχει ο Έλληνας Πατριώτης για την Ελλάδα που αγαπάμε, με όλα τα ιδανικά και τις αξίες που πρεσβεύει.
Μία ρήξη που τολμά γενναίες τομές σε θεσμικό επίπεδο, στην Εξωτερική πολιτική, την Οικονομία, την Παιδεία. Που αντιμετωπίζει δυναμικά την υπογεννητικότητα και το μεταναστευτικό. Που ενθαρρύνει την Δικαιοσύνη να αποδώσει τις ευθύνες για τα σκάνδαλα στην πραγματική τους διάσταση. Που τολμά να δώσει κοινωνικά αποδεκτή λύση στο ασφαλιστικό. Να θίξει την ασυδοσία των τραπεζών, των καρτέλ και των προνομιούχων. Να υπολογίζει τον συνταξιούχο, τον άνεργο, τον νοικοκύρη. Να προσφέρει στις ακριτικές περιοχές προνομιακούς φορολογικούς συντελεστές και παροχές. Να ενισχύει την υγιή - παραγωγική επιχειρηματικότητα, αλλά και την κοινωνική αλληλεγγύη. Μία ρήξη με την πελατειακή νοοτροπία που κατατρύχει το πολιτικό μας γίγνεσθαι από την κορυφή ως την βάση.
Αυτή η ρήξη δεν έχει τίποτα το ακραίο ή το ανησυχητικό. Είναι αντίθετα μία εξισορροπητική τάση. Αποτελεί μία κοινή πεποίθηση των Ελλήνων Πατριωτών που πρέπει να εκφραστεί ενεργητικά, προκειμένου να μεταβληθούν τα πολιτικά πράγματα της χώρας μας προς το καλύτερο.
Ταυτόχρονα, είναι εντυπωσιακό να ακούει κάποιος από την μία τον Μίκη Θεοδωράκη, σύμβολο της Αριστεράς, να ζητάει τις αναγκαίες «ρήξεις και τομές σε θεσμικό επίπεδο» και από την άλλη τον Πρόεδρο του ΛΑ.Ο.Σ, Γιώργο Καρατζαφέρη, να προβάλλει ως κεντρικό προεκλογικό του σύνθημα ήδη από το 2003 το «Ρήξη και ανατροπή, όλα τα άλλα είναι ντροπή».
Η λέξη ρήξη, ίσως ακούγεται κάπως βίαιη ή εξτρεμιστική. Ωστόσο, εντυπώνεται εύκολα και φανερώνει αποφασιστικότητα για αποτελεσματική δράση.
Η ρήξη που έχει ανάγκη ο τόπος μας, η ρήξη την οποία επιθυμώ και για την οποία αξίζει να αγωνίζεται κανείς με όλη του την ψυχή είναι ρήξη με τον τρόπο που ασκείται η πολιτική στην χώρα μας.
Είναι η ρήξη ακριβώς με αυτήν την αποτελμάτωση που απογοητεύει και αδρανοποιεί τον Έλληνα, που στρέφει μέρος της νεολαίας μας στον εξτρεμισμό.
Δηλώνει με ακρίβεια τη σχέση που πρέπει να έχει ο πολιτικός -που επιθυμεί πραγματικά ένα καλύτερο αύριο για την Πατρίδα μας- με το κατεστημένο. Είναι η ρήξη με ένα κατεστημένο που βρίσκεται σε αντίθεση με το όραμα που έχει ο Έλληνας Πατριώτης για την Ελλάδα που αγαπάμε, με όλα τα ιδανικά και τις αξίες που πρεσβεύει.
Μία ρήξη που τολμά γενναίες τομές σε θεσμικό επίπεδο, στην Εξωτερική πολιτική, την Οικονομία, την Παιδεία. Που αντιμετωπίζει δυναμικά την υπογεννητικότητα και το μεταναστευτικό. Που ενθαρρύνει την Δικαιοσύνη να αποδώσει τις ευθύνες για τα σκάνδαλα στην πραγματική τους διάσταση. Που τολμά να δώσει κοινωνικά αποδεκτή λύση στο ασφαλιστικό. Να θίξει την ασυδοσία των τραπεζών, των καρτέλ και των προνομιούχων. Να υπολογίζει τον συνταξιούχο, τον άνεργο, τον νοικοκύρη. Να προσφέρει στις ακριτικές περιοχές προνομιακούς φορολογικούς συντελεστές και παροχές. Να ενισχύει την υγιή - παραγωγική επιχειρηματικότητα, αλλά και την κοινωνική αλληλεγγύη. Μία ρήξη με την πελατειακή νοοτροπία που κατατρύχει το πολιτικό μας γίγνεσθαι από την κορυφή ως την βάση.
Αυτή η ρήξη δεν έχει τίποτα το ακραίο ή το ανησυχητικό. Είναι αντίθετα μία εξισορροπητική τάση. Αποτελεί μία κοινή πεποίθηση των Ελλήνων Πατριωτών που πρέπει να εκφραστεί ενεργητικά, προκειμένου να μεταβληθούν τα πολιτικά πράγματα της χώρας μας προς το καλύτερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου